جثم در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==)) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = جثم | |||
| عنوان مدخل = [[جثم]] | |||
| مداخل مرتبط = [[جثم در قرآن]] - [[جثم در حدیث]] - [[جثم در فقه سیاسی]] | |||
| پرسش مرتبط = جثم (پرسش) | |||
}} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
*از پا افتادن، از پای درآمدن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۴۱.</ref>، بر [[زمین]] فرو افتادن<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۱، ص۵۰۵.</ref>. | * از پا افتادن، از پای درآمدن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۴۱.</ref>، بر [[زمین]] فرو افتادن<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۱، ص۵۰۵.</ref>. | ||
*{{متن قرآن|وَأَخَذَ الَّذِينَ ظَلَمُوا الصَّيْحَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دِيَارِهِمْ جَاثِمِينَ}}<ref>«و بانگ آسمانی ستمگران را فرو گرفت و در خانه‌های خویش از پا درافتادند» سوره هود، آیه ۶۷.</ref>. | *{{متن قرآن|وَأَخَذَ الَّذِينَ ظَلَمُوا الصَّيْحَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دِيَارِهِمْ جَاثِمِينَ}}<ref>«و بانگ آسمانی ستمگران را فرو گرفت و در خانه‌های خویش از پا درافتادند» سوره هود، آیه ۶۷.</ref>. | ||
*[[خداوند]] در [[قرآن کریم]] از این واژه برای تخطئه و محکوم کردن [[دشمنان]] و [[مخالفان]] [[رسولان]] و [[انبیا]] استفاده کرده است<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۲۰۷.</ref>. | * [[خداوند]] در [[قرآن کریم]] از این واژه برای تخطئه و محکوم کردن [[دشمنان]] و [[مخالفان]] [[رسولان]] و [[انبیا]] استفاده کرده است<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۲۰۷.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۲۰
این مدخل زیرشاخهٔ بحث جثم است. جثم از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: جثم در قرآن - جثم در حدیث - جثم در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
- از پا افتادن، از پای درآمدن[۱]، بر زمین فرو افتادن[۲].
- ﴿وَأَخَذَ الَّذِينَ ظَلَمُوا الصَّيْحَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دِيَارِهِمْ جَاثِمِينَ﴾[۳].
- خداوند در قرآن کریم از این واژه برای تخطئه و محکوم کردن دشمنان و مخالفان رسولان و انبیا استفاده کرده است[۴].
منابع
پانویس
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۴۱.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۱، ص۵۰۵.
- ↑ «و بانگ آسمانی ستمگران را فرو گرفت و در خانه‌های خویش از پا درافتادند» سوره هود، آیه ۶۷.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۲۰۷.