اعجاز اخلاقی قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پایان مدخل‌های وابسته}} +{{پایان مدخل‌ وابسته}}))
 
(۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{نبوت}}
{{مدخل مرتبط
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[جهت اعجاز قرآن]]''' است. "'''[[اعجاز اخلاقی قرآن]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| موضوع مرتبط = جهت اعجاز قرآن
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[اعجاز اخلاقی قرآن در قرآن]] - [[اعجاز اخلاقی قرآن در حدیث]] - [[اعجاز اخلاقی قرآن در کلام اسلامی]]</div>
| عنوان مدخل  =
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[اعجاز اخلاقی قرآن (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
| مداخل مرتبط =
| پرسش مرتبط  = قرآن (پرسش)
}}
 
== مقدمه ==
یکی از وجوه [[اعجاز]] که در عموم آثار اندیشه‌وران [[مسلمان]] به آن توجهی نشده اعجاز اخلاقی قرآن است. یعنی اعجاز در ارائه بهترین، کامل‌ترین و جامع‌ترین [[نظام اخلاقی]] فردی و [[اجتماعی]]، آن‌هم در سطحی که در [[روزگار]] [[نزول قرآن]] و پس از آن برای [[مردم]] شناخته‌شده نبوده است. از جمله صاحب‌نظرانی که در این‌باره اظهارنظر کرده‌اند علامه بلاغی است<ref>[[محمد جواد بلاغی نجفی|بلاغی نجفی، محمد جواد]]، آلاء الرحمن فی تفسیر القرآن، مقدمه.</ref>. [[اخلاق]] و [[تربیت]] در [[قرآن]] و به‌طورکلی [[هدایت]] و [[راهنمایی]] [[بشر]]، باز این هم عین همان مطالب، اینها را در یک سطحی می‌بینیم که هیچ امکانی ندارد مردمی که در آن عصر و [[زمان]] بوده‌اند به [[فکر]] شخصی و فردی به این‌گونه معنائی و مفاهیم برسند و حتی مقایسه می‌کنیم. می‌بینیم مردمی هم که بعد از او آمده‌اند هرگز به‌پای او نرسیده‌اند، این خودش اعجاز است<ref>[[مرتضی مطهری|مطهری مرتضی]]، [[نبوت ۱(کتاب)|نبوت]]، مجموعه آثار، ج ۴، ص۵۴۷.</ref>.<ref>[[علی نصیری|نصیری، علی]]، [[چلچراغ حکمت ج۲۲ (کتاب)|قرآن‌شناسی، چلچراغ حکمت ج۲۲]]، ص۶۲.</ref>


==مقدمه==
* وجه دیگری از وجوه اعجاز که در عموم آثار اندیشه‌وران مسلمان به آن توجهی نشده اعجاز اخلاقی قرآن است. یعنی اعجاز در ارائه بهترین، کامل‌ترین و جامع‌ترین نظام اخلاقی فردی و اجتماعی، آن‌هم در سطحی که در روزگار نزول قرآن و پس از آن برای مردم شناخته‌شده نبوده است. از جمله صاحب‌نظرانی که در این‌باره اظهارنظر کرده‌اند علامه بلاغی است.<ref>[[محمد جواد بلاغی نجفی|بلاغی نجفی، محمد جواد]]، آلاء الرحمن فی تفسیر القرآن، مقدمه</ref> اخلاق و تربیت در قرآن و به‌طورکلی هدایت و راهنمایی بشر، باز این هم عین همان مطالب، این‌ها را در یک سطحی می‌بینیم که هیچ امکانی ندارد مردمی که در آن عصر و زمان بوده‌اند به فکر شخصی و فردی به این‌گونه معنائی و مفاهیم برسند و حتی مقایسه می‌کنیم. می‌بینیم مردمی هم که بعد از او آمده‌اند هرگز به‌پای او نرسیده‌اند، این خودش اعجاز است.<ref>[[مرتضی مطهری|مطهری مرتضی]]، [[نبوت ۱(کتاب)|نبوت]]، مجموعه آثار، ج ۴، ص ۵۴۷</ref><ref>[[علی نصیری|نصیری، علی]]، [[چلچراغ حکمت ج۲۲ (کتاب)|قرآن‌شناسی، چلچراغ حکمت ج۲۲]]، ص ۶۲.</ref>.
== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل‌های وابسته}}
{{مدخل وابسته}}
* [[ارضای خواص به قرآن]]
* [[ارضای خواص به قرآن]]
* [[ارضای عاطفی به قرآن]]
* [[ارضای عاطفی به قرآن]]
خط ۵۱: خط ۵۴:
* [[رفع نیاز بشری به قرآن]]
* [[رفع نیاز بشری به قرآن]]
* [[هدایت قرآن]]
* [[هدایت قرآن]]
{{پایان مدخل‌ وابسته}}
{{پایان مدخل وابسته}}


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:1368991.jpg|22px]] [[علی نصیری|نصیری، علی]]، [[چلچراغ حکمت ج۲۲ (کتاب)|'''قرآن‌شناسی، چلچراغ حکمت ج۲۲''']]
# [[پرونده:1368991.jpg|22px]] [[علی نصیری|نصیری، علی]]، [[چلچراغ حکمت ج۲۲ (کتاب)|'''قرآن‌شناسی، چلچراغ حکمت ج۲۲''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۶۱: خط ۶۴:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:اعجاز]]
[[رده:اعجاز قرآن]]
[[رده:اعجاز قرآن]]
[[رده:جهت اعجاز قرآن]]
[[رده:اعجاز اخلاقی قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۳۲

مقدمه

یکی از وجوه اعجاز که در عموم آثار اندیشه‌وران مسلمان به آن توجهی نشده اعجاز اخلاقی قرآن است. یعنی اعجاز در ارائه بهترین، کامل‌ترین و جامع‌ترین نظام اخلاقی فردی و اجتماعی، آن‌هم در سطحی که در روزگار نزول قرآن و پس از آن برای مردم شناخته‌شده نبوده است. از جمله صاحب‌نظرانی که در این‌باره اظهارنظر کرده‌اند علامه بلاغی است[۱]. اخلاق و تربیت در قرآن و به‌طورکلی هدایت و راهنمایی بشر، باز این هم عین همان مطالب، اینها را در یک سطحی می‌بینیم که هیچ امکانی ندارد مردمی که در آن عصر و زمان بوده‌اند به فکر شخصی و فردی به این‌گونه معنائی و مفاهیم برسند و حتی مقایسه می‌کنیم. می‌بینیم مردمی هم که بعد از او آمده‌اند هرگز به‌پای او نرسیده‌اند، این خودش اعجاز است[۲].[۳]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. بلاغی نجفی، محمد جواد، آلاء الرحمن فی تفسیر القرآن، مقدمه.
  2. مطهری مرتضی، نبوت، مجموعه آثار، ج ۴، ص۵۴۷.
  3. نصیری، علی، قرآن‌شناسی، چلچراغ حکمت ج۲۲، ص۶۲.