بدیل بن ابی‌مریم سهمی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{مدخل‌های وابسته}} +{{مدخل وابسته}})) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
افزون بر «بُدیل»، نام وی «بُریر» و «بُریل» گفته شده که هر دو تصحیف «بدیل» است<ref>ابن حجر، فتح، ج۵، ص۳۰۸.</ref>. [[ابن ماکولا]]<ref>ابن ماکولا، ج۱، ص۲۶۴.</ref> و [[زبیدی]]<ref>زبیدی، ج۷، ص۲۲۶.</ref> نام صحیح وی را «بُزَیل» ذکر کرده‌اند. نام پدرش نیز به جز «ابو مریم»، «ابوماریه» یا «ماریه»<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۳۵۹.</ref> گفته شده که تصحیف است. وی از [[موالی]] [[عمرو بن عاص]] بود و نسبت «سهمی» او به دلیل همین پیوند است. | افزون بر «بُدیل»، نام وی «بُریر» و «بُریل» گفته شده که هر دو تصحیف «بدیل» است<ref>ابن حجر، فتح، ج۵، ص۳۰۸.</ref>. [[ابن ماکولا]]<ref>ابن ماکولا، ج۱، ص۲۶۴.</ref> و [[زبیدی]]<ref>زبیدی، ج۷، ص۲۲۶.</ref> نام صحیح وی را «بُزَیل» ذکر کرده‌اند. نام پدرش نیز به جز «ابو مریم»، «ابوماریه» یا «ماریه»<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۳۵۹.</ref> گفته شده که تصحیف است. وی از [[موالی]] [[عمرو بن عاص]] بود و نسبت «سهمی» او به دلیل همین پیوند است. | ||
وی [[اسلام]] را پذیرفت و به [[مکه]] [[هجرت]] کرد<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۴۰۸.</ref>. روایتی که در بیشتر [[کتاب‌های تفسیری]] و [[حدیثی]] درباره بدیل بن ابی مریم ذکر شده، مربوط به [[شأن نزول آیه]] {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا شَهَادَةُ بَيْنِكُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ حِينَ الْوَصِيَّةِ اثْنَانِ ذَوَا عَدْلٍ مِنْكُمْ}}<ref>«ای مؤمنان! چون مرگ یکی از شما در رسد گواه گرفتن میان شما هنگام وصیت، (گواهی) دو (مرد) دادگر از شما (مسلمانان) است و اگر سفر کردید و مصیبت مرگ گریبان شما را گرفت (و گواه مسلمان نیافتید) دو گواه دیگر از غیر شما (مسلمانان) است و اگر (به آنها) شک دارید آنان» سوره مائده، آیه ۱۰۶.</ref>. است. داستان چنین است که بدیل برای [[سفر تجاری]] رهسپار [[حبشه]] شد و در راه مرگش فرا رسید. وصیتی نوشت و از دو همراه خود، [[تمیم داری]] و [[عدی بن بداء]] که [[مسلمان]] نبودند خواست اموالش را به اهلش بازگردانند. آن دو، جامی گران‌بها از [[اموال]] وی را برای خود برداشتند و باقی را به خانواده‌اش بازگردانند. بستگان وی نزد [[رسول خدا]]{{صل}} [[شکایت]] بردند. آیاتی نازل شد و از [[مسلمانان]] خواست هنگام [[وصیت]] [[شاهد]] بگیرند. به علاوه، شیوه‌ای برای پذیرش سخن هر یک از طرفین یادآور شد<ref>طبری، ج۷، ص۱۵۷؛ ترمذی، ج۴، ص۳۲۵؛ قمی، ج۱، ص۱۸۹؛ با اندک تفاوتی در نام‌ها، طوسی، ج۴، ص۴۲؛ ابن عساکر، ج۱۱، ص۷۱؛ قرطبی، ج۶، ص۳۴۷.</ref>. در [[روایت]] [[ابن عباس]] از این گزارش، نام بدلیل نیامده و تنها اشاره به نسبت سهمی وی شده است<ref>بخاری، ج۳، ص۱۹۸؛ | وی [[اسلام]] را پذیرفت و به [[مکه]] [[هجرت]] کرد<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۴۰۸.</ref>. روایتی که در بیشتر [[کتاب‌های تفسیری]] و [[حدیثی]] درباره بدیل بن ابی مریم ذکر شده، مربوط به [[شأن نزول آیه]] {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا شَهَادَةُ بَيْنِكُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ حِينَ الْوَصِيَّةِ اثْنَانِ ذَوَا عَدْلٍ مِنْكُمْ}}<ref>«ای مؤمنان! چون مرگ یکی از شما در رسد گواه گرفتن میان شما هنگام وصیت، (گواهی) دو (مرد) دادگر از شما (مسلمانان) است و اگر سفر کردید و مصیبت مرگ گریبان شما را گرفت (و گواه مسلمان نیافتید) دو گواه دیگر از غیر شما (مسلمانان) است و اگر (به آنها) شک دارید آنان» سوره مائده، آیه ۱۰۶.</ref>. است. داستان چنین است که بدیل برای [[سفر تجاری]] رهسپار [[حبشه]] شد و در راه مرگش فرا رسید. وصیتی نوشت و از دو همراه خود، [[تمیم داری]] و [[عدی بن بداء]] که [[مسلمان]] نبودند خواست اموالش را به اهلش بازگردانند. آن دو، جامی گران‌بها از [[اموال]] وی را برای خود برداشتند و باقی را به خانواده‌اش بازگردانند. بستگان وی نزد [[رسول خدا]] {{صل}} [[شکایت]] بردند. آیاتی نازل شد و از [[مسلمانان]] خواست هنگام [[وصیت]] [[شاهد]] بگیرند. به علاوه، شیوه‌ای برای پذیرش سخن هر یک از طرفین یادآور شد<ref>طبری، ج۷، ص۱۵۷؛ ترمذی، ج۴، ص۳۲۵؛ قمی، ج۱، ص۱۸۹؛ با اندک تفاوتی در نام‌ها، طوسی، ج۴، ص۴۲؛ ابن عساکر، ج۱۱، ص۷۱؛ قرطبی، ج۶، ص۳۴۷.</ref>. در [[روایت]] [[ابن عباس]] از این گزارش، نام بدلیل نیامده و تنها اشاره به نسبت سهمی وی شده است<ref>بخاری، ج۳، ص۱۹۸؛ ابوداوود، ج۲، ص۱۶۶.</ref>. از این داستان در منابع به عنوان «قصة‌الجام» یاد <ref>ابن اثیر، ج۱، ص۳۵۹؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۴۸۹؛ زبیدی، ج۳، ص۲۱۶.</ref> و از بدیل به «صاحب الجام» تعبیر می‌شود<ref>ابن ماکولا، ج۱، ص۲۶۴.</ref>. [[مجلسی]]<ref>مجلسی، ج۲۱، ص۳۷۳.</ref> این حادثه را در [[سال دهم هجرت]] دانسته است.<ref>[[منصور داداش‌نژاد|داداش‌نژاد، منصور]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «بدیل بن ابی‌مریم سهمی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۲۰۶.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
{{ | {{مدخل وابسته}} | ||
{{پایان | {{پایان مدخل وابسته}} | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۲۱: | خط ۱۹: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده: | [[رده:اصحاب پیامبر]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۲۶
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
افزون بر «بُدیل»، نام وی «بُریر» و «بُریل» گفته شده که هر دو تصحیف «بدیل» است[۱]. ابن ماکولا[۲] و زبیدی[۳] نام صحیح وی را «بُزَیل» ذکر کرده‌اند. نام پدرش نیز به جز «ابو مریم»، «ابوماریه» یا «ماریه»[۴] گفته شده که تصحیف است. وی از موالی عمرو بن عاص بود و نسبت «سهمی» او به دلیل همین پیوند است.
وی اسلام را پذیرفت و به مکه هجرت کرد[۵]. روایتی که در بیشتر کتاب‌های تفسیری و حدیثی درباره بدیل بن ابی مریم ذکر شده، مربوط به شأن نزول آیه ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا شَهَادَةُ بَيْنِكُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ حِينَ الْوَصِيَّةِ اثْنَانِ ذَوَا عَدْلٍ مِنْكُمْ﴾[۶]. است. داستان چنین است که بدیل برای سفر تجاری رهسپار حبشه شد و در راه مرگش فرا رسید. وصیتی نوشت و از دو همراه خود، تمیم داری و عدی بن بداء که مسلمان نبودند خواست اموالش را به اهلش بازگردانند. آن دو، جامی گران‌بها از اموال وی را برای خود برداشتند و باقی را به خانواده‌اش بازگردانند. بستگان وی نزد رسول خدا (ص) شکایت بردند. آیاتی نازل شد و از مسلمانان خواست هنگام وصیت شاهد بگیرند. به علاوه، شیوه‌ای برای پذیرش سخن هر یک از طرفین یادآور شد[۷]. در روایت ابن عباس از این گزارش، نام بدلیل نیامده و تنها اشاره به نسبت سهمی وی شده است[۸]. از این داستان در منابع به عنوان «قصة‌الجام» یاد [۹] و از بدیل به «صاحب الجام» تعبیر می‌شود[۱۰]. مجلسی[۱۱] این حادثه را در سال دهم هجرت دانسته است.[۱۲]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ابن حجر، فتح، ج۵، ص۳۰۸.
- ↑ ابن ماکولا، ج۱، ص۲۶۴.
- ↑ زبیدی، ج۷، ص۲۲۶.
- ↑ ابن اثیر، ج۱، ص۳۵۹.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۴۰۸.
- ↑ «ای مؤمنان! چون مرگ یکی از شما در رسد گواه گرفتن میان شما هنگام وصیت، (گواهی) دو (مرد) دادگر از شما (مسلمانان) است و اگر سفر کردید و مصیبت مرگ گریبان شما را گرفت (و گواه مسلمان نیافتید) دو گواه دیگر از غیر شما (مسلمانان) است و اگر (به آنها) شک دارید آنان» سوره مائده، آیه ۱۰۶.
- ↑ طبری، ج۷، ص۱۵۷؛ ترمذی، ج۴، ص۳۲۵؛ قمی، ج۱، ص۱۸۹؛ با اندک تفاوتی در نام‌ها، طوسی، ج۴، ص۴۲؛ ابن عساکر، ج۱۱، ص۷۱؛ قرطبی، ج۶، ص۳۴۷.
- ↑ بخاری، ج۳، ص۱۹۸؛ ابوداوود، ج۲، ص۱۶۶.
- ↑ ابن اثیر، ج۱، ص۳۵۹؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۴۸۹؛ زبیدی، ج۳، ص۲۱۶.
- ↑ ابن ماکولا، ج۱، ص۲۶۴.
- ↑ مجلسی، ج۲۱، ص۳۷۳.
- ↑ داداش‌نژاد، منصور، مقاله «بدیل بن ابی‌مریم سهمی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۲۰۶.