ذوالثدیه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پایان مدخل‌های وابسته}} +{{پایان مدخل وابسته}})) |
(←مقدمه) |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = | |||
| عنوان مدخل = ذوالثدیه | |||
| مداخل مرتبط = | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
ذوالثدیه از سران [[خوارج]] که در [[جنگ نهروان]] کشته شد. برخی گفته‌اند: نامش [[حرقوص بن زهیر]] بود. | |||
ازاین‌رو به او [[ذو الثّدیه]] (صاحب پستان) می‌گفتند که پستانش مثل پستان [[زنان]] بود و کشیده می‌شد و به اندازۀ دست می‌رسید و چون رها می‌کردند، به حال اوّل برمی‌گشت | ازاین‌رو به او [[ذو الثّدیه]] (صاحب پستان) می‌گفتند که پستانش مثل پستان [[زنان]] بود و کشیده می‌شد و به اندازۀ دست می‌رسید و چون رها می‌کردند، به حال اوّل برمی‌گشت<ref>شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج ۲ ص ۲۷۶.</ref>. [[امام علی|حضرت علی]] {{ع}} در [[نهج البلاغه]] از او به عنوان [[شیطان]] ردهه (گودالی که جنازه‌اش آنجا افتاده بود) یاد کرده است که با بانگ صاعقه‌ای از پای درآمد<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۹۲ بند ۱۱۳.</ref>. پس از پایان یافتن [[نبرد نهروان]]، [[امام علی|امیر مؤمنان]] بشدّت در میان کشتگان میدان درپی او می‌گشت و می‌فرمود: به [[خدا]] به من [[دروغ]] گفته نشده است، بگردید او را پیدا کنید، او در میان این گروه بود. تا آنکه جنازۀ او را در زیر کشته‌های دیگر یافتند و آوردند. [[امام]] و دیگران [[تکبیر]] گفتند و [[امام علی|علی]] {{ع}} سجدۀ شکر کرد<ref>شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج ۲ ص ۲۷۶.</ref> در برخی منابع از او به عنوان "ذو الخویصره" هم نام برده شده است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۲۷۰.</ref>. | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
{{ | {{مدخل وابسته}} | ||
* [[ذوالخویصره تمیمى]] | * [[ذوالخویصره تمیمى]] | ||
{{پایان مدخل وابسته}} | {{پایان مدخل وابسته}} | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۸: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:1368987.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|'''فرهنگ غدیر''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۴: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده:مدخل فرهنگ غدیر]] | [[رده:مدخل فرهنگ غدیر]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۵۴
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
ذوالثدیه از سران خوارج که در جنگ نهروان کشته شد. برخی گفته‌اند: نامش حرقوص بن زهیر بود.
ازاین‌رو به او ذو الثّدیه (صاحب پستان) می‌گفتند که پستانش مثل پستان زنان بود و کشیده می‌شد و به اندازۀ دست می‌رسید و چون رها می‌کردند، به حال اوّل برمی‌گشت[۱]. حضرت علی (ع) در نهج البلاغه از او به عنوان شیطان ردهه (گودالی که جنازه‌اش آنجا افتاده بود) یاد کرده است که با بانگ صاعقه‌ای از پای درآمد[۲]. پس از پایان یافتن نبرد نهروان، امیر مؤمنان بشدّت در میان کشتگان میدان درپی او می‌گشت و می‌فرمود: به خدا به من دروغ گفته نشده است، بگردید او را پیدا کنید، او در میان این گروه بود. تا آنکه جنازۀ او را در زیر کشته‌های دیگر یافتند و آوردند. امام و دیگران تکبیر گفتند و علی (ع) سجدۀ شکر کرد[۳] در برخی منابع از او به عنوان "ذو الخویصره" هم نام برده شده است[۴].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج ۲ ص ۲۷۶.
- ↑ نهج البلاغه، خطبه ۱۹۲ بند ۱۱۳.
- ↑ شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج ۲ ص ۲۷۶.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۷۰.