ابوعقیل انصاری در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'پرونده:1100558.jpg' به 'پرونده:IM009657.jpg')
جز (جایگزینی متن - 'سال' به 'سال')
 
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[ابوعقیل انصاری]]''' است. "'''[[ابوعقیل انصاری]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| موضوع مرتبط = ابوعقیل انصاری
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ابوعقیل انصاری در قرآن]] - [[ابوعقیل انصاری در تاریخ اسلامی]]</div>
| عنوان مدخل  = [[ابوعقیل انصاری]]
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| مداخل مرتبط = [[ابوعقیل انصاری در قرآن]] - [[ابوعقیل انصاری در تاریخ اسلامی]]
| پرسش مرتبط  =  
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
ابوعقیل [[عبدالرحمان بن عبدالله بن ثعلبه انصاری]]<ref>واقدی، ج۱، ص۱۶۱؛ ابن عبدالبر، ج۲، ص۸۳۹-۸۳۸.</ref> از تیره بنی أنیف<ref>ابن سعد، ج۳، ص۳۶۱؛ خلیفة بن خیاط، ص۷۴.</ref> و هم‌پیمان [[بنی عمرو بن عوف]] از اوس <ref>واقدی، ج۱، ص۱۶۱؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۷۹؛ ابن حجر، ج۷، ص۲۳۴.</ref> ملقب به عدو الاوثان<ref>واقدی، ج۱، ص۱۶۱؛ ابن سعد، ج۳، ص۳۶۱-۳۶۲.</ref> و [[صاحب الصاع]] است<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۲۱۵؛ ابن حجر، ج۷، ص۲۳۲-۲۳۴.</ref>. بنا به نوشته [[صحابه]] نگاران، نام وی ابتدا عبدالعزی بود و [[رسول خدا]]{{صل}} او را [[عبدالرحمان]] نام نهاد و به او [[لقب]] [[دشمن]] بتان داد<ref>ابن عبدالبر، ج۲، ص۸۳۹-۸۳۸؛ ابن اثیر، ج۳، ص۳۶۲.</ref>. برخی<ref>ابن حجر، ج۷، ص۲۳۳.</ref> نامش را [[حثحاث]] و [[حثجاث]]<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۷۹.</ref> ثبت کرده‌اند.
ابوعقیل [[عبدالرحمان بن عبدالله بن ثعلبه انصاری]]<ref>واقدی، ج۱، ص۱۶۱؛ ابن عبدالبر، ج۲، ص۸۳۹-۸۳۸.</ref> از تیره بنی أنیف<ref>ابن سعد، ج۳، ص۳۶۱؛ خلیفة بن خیاط، ص۷۴.</ref> و هم‌پیمان [[بنی عمرو بن عوف]] از اوس <ref>واقدی، ج۱، ص۱۶۱؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۷۹؛ ابن حجر، ج۷، ص۲۳۴.</ref> ملقب به عدو الاوثان<ref>واقدی، ج۱، ص۱۶۱؛ ابن سعد، ج۳، ص۳۶۱-۳۶۲.</ref> و [[صاحب الصاع]] است<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۲۱۵؛ ابن حجر، ج۷، ص۲۳۲-۲۳۴.</ref>. بنا به نوشته [[صحابه‌نگاران]]، نام وی ابتدا عبدالعزی بود و [[رسول خدا]] {{صل}} او را [[عبدالرحمان]] نام نهاد و به او [[لقب]] [[دشمن]] بتان داد<ref>ابن عبدالبر، ج۲، ص۸۳۹-۸۳۸؛ ابن اثیر، ج۳، ص۳۶۲.</ref>. برخی<ref>ابن حجر، ج۷، ص۲۳۳.</ref> نامش را [[حثحاث]] و [[حثجاث]]<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۷۹.</ref> ثبت کرده‌اند.


ابوعقیل در [[غزوه بدر]]<ref>واقدی، ج۱، ص۱۶۱.</ref> و دیگر [[غزوات]] حضور داشت<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۸۰؛ ابن اثیر، ج۳، ص۳۶۲.</ref>، او از [[مسلمانان]] تهی‌دست بود. در [[جنگ تبوک]] یک صاع خرما آورد و گفت: ای رسول خدا! در نخلستان کار کردم و دو صاع خرما اجرت گرفتم، یکی را برای [[خانواده]] خود گذاشتم و یک صاع را هم برای هزینه [[جنگ]] آوردم<ref>ابن اثیر، ج۵، ص۲۵۷.</ref>. [[بخاری]]<ref>بخاری، ج۵، ص۲۴۵.</ref> مقدار [[صدقه]] او را نصف صاع ذکر کرده است. از این رو، به عنوان صاحب الصاع مشهور شد؛ زیرا او نصف صاع صدقه داد و دیگران بیشتر از وی می‌آوردند. در این حال [[منافقان]] که مقدار صدقه ابوعقیل را ناچیز می‌دانستند، گفتند [[خدا]] بی‌نیاز از این صدقه است<ref>ابن هشام، ج۴، ص۵۵۱؛ ابن حجر، ج۷، ص۲۳۲-۲۳۴.</ref>. گویا [[آیه]] {{متن قرآن|الَّذِينَ يَلْمِزُونَ الْمُطَّوِّعِينَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ فِي الصَّدَقَاتِ وَالَّذِينَ لَا يَجِدُونَ إِلَّا جُهْدَهُمْ فَيَسْخَرُونَ مِنْهُمْ سَخِرَ اللَّهُ مِنْهُمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ}}<ref>«آنان که به مؤمنان داوطلب دادن صدقه‌ها و به کسانی که جز توان (اندک) خود چیزی (برای دادن صدقه) نمی‌یابند طعنه می‌زنند و آنان را به ریشخند می‌گیرند، خداوند به ریشخندشان می‌گیرد و عذابی دردناک خواهند داشت» سوره توبه، آیه ۷۹.</ref> هم به این مطلب اشاره دارد و [[سیوطی]]<ref>سیوطی، ج۴، ص۲۴۹.</ref> هم [[نزول]] آن را در [[شأن]] ابوعقیل دانسته است. البته بنا بر قولی، صاحب صاع خرما، [[عقبة بن زید محارثی]] بوده است<ref>طبرسی، ج۵، ص۵۴.</ref>. [[سال]] [[وفات]] ابوعقیل [[یوم]] الیمامه<ref>خلیفة بن خیاط، ص۷۴؛ واقدی، ج۱، ص۱۶۱؛ ابن عبدالبر، ج۲، ص۸۳۹-۸۳۸.</ref> به سال دوازده [[هجرت]] در [[روزگار]] ابوبکر دانسته شده است<ref>ابن سعد، ج۳، ص۳۶۲-۳۶۱.</ref>. باید توجه داشت که از این ابوعقیل در منابع با چند عنوان ابوعقیل صاحب الصاع، ابوعقیل بلوی و ابوعقیل انصاری یاد شده<ref>ر.ک: ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۷۹-۲۸۰.</ref> که در اصل آن عناوین متعلق به یک نفر است؛ زیرا در هر سه مورد تصریح شده که وی از حلفای [[بنی عمرو بن عوف]] از [[قبیله اوس]] است.<ref>[[سید محمود سامانی|سامانی، سید محمود]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوعقیل احمری»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۴۴۷-۴۴۸.</ref>
ابوعقیل در [[غزوه بدر]]<ref>واقدی، ج۱، ص۱۶۱.</ref> و دیگر [[غزوات]] حضور داشت<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۸۰؛ ابن اثیر، ج۳، ص۳۶۲.</ref>، او از [[مسلمانان]] تهی‌دست بود. در [[جنگ تبوک]] یک صاع خرما آورد و گفت: ای رسول خدا! در نخلستان کار کردم و دو صاع خرما اجرت گرفتم، یکی را برای [[خانواده]] خود گذاشتم و یک صاع را هم برای هزینه [[جنگ]] آوردم<ref>ابن اثیر، ج۵، ص۲۵۷.</ref>. [[بخاری]]<ref>بخاری، ج۵، ص۲۴۵.</ref> مقدار [[صدقه]] او را نصف صاع ذکر کرده است. از این رو، به عنوان صاحب الصاع مشهور شد؛ زیرا او نصف صاع صدقه داد و دیگران بیشتر از وی می‌آوردند. در این حال [[منافقان]] که مقدار صدقه ابوعقیل را ناچیز می‌دانستند، گفتند [[خدا]] بی‌نیاز از این صدقه است<ref>ابن هشام، ج۴، ص۵۵۱؛ ابن حجر، ج۷، ص۲۳۲-۲۳۴.</ref>. گویا [[آیه]] {{متن قرآن|الَّذِينَ يَلْمِزُونَ الْمُطَّوِّعِينَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ فِي الصَّدَقَاتِ وَالَّذِينَ لَا يَجِدُونَ إِلَّا جُهْدَهُمْ فَيَسْخَرُونَ مِنْهُمْ سَخِرَ اللَّهُ مِنْهُمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ}}<ref>«آنان که به مؤمنان داوطلب دادن صدقه‌ها و به کسانی که جز توان (اندک) خود چیزی (برای دادن صدقه) نمی‌یابند طعنه می‌زنند و آنان را به ریشخند می‌گیرند، خداوند به ریشخندشان می‌گیرد و عذابی دردناک خواهند داشت» سوره توبه، آیه ۷۹.</ref> هم به این مطلب اشاره دارد و [[سیوطی]]<ref>سیوطی، ج۴، ص۲۴۹.</ref> هم [[نزول]] آن را در [[شأن]] ابوعقیل دانسته است. البته بنا بر قولی، صاحب صاع خرما، [[عقبة بن زید محارثی]] بوده است<ref>طبرسی، ج۵، ص۵۴.</ref>. سال [[وفات]] ابوعقیل [[یوم]] الیمامه<ref>خلیفة بن خیاط، ص۷۴؛ واقدی، ج۱، ص۱۶۱؛ ابن عبدالبر، ج۲، ص۸۳۹-۸۳۸.</ref> به سال دوازده [[هجرت]] در [[روزگار]] ابوبکر دانسته شده است<ref>ابن سعد، ج۳، ص۳۶۲-۳۶۱.</ref>. باید توجه داشت که از این ابوعقیل در منابع با چند عنوان ابوعقیل صاحب الصاع، ابوعقیل بلوی و ابوعقیل انصاری یاد شده<ref>ر. ک: ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۷۹-۲۸۰.</ref> که در اصل آن عناوین متعلق به یک نفر است؛ زیرا در هر سه مورد تصریح شده که وی از حلفای [[بنی عمرو بن عوف]] از [[قبیله اوس]] است.<ref>[[سید محمود سامانی|سامانی، سید محمود]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوعقیل احمری»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۴۴۷-۴۴۸.</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۵۵

مقدمه

ابوعقیل عبدالرحمان بن عبدالله بن ثعلبه انصاری[۱] از تیره بنی أنیف[۲] و هم‌پیمان بنی عمرو بن عوف از اوس [۳] ملقب به عدو الاوثان[۴] و صاحب الصاع است[۵]. بنا به نوشته صحابه‌نگاران، نام وی ابتدا عبدالعزی بود و رسول خدا (ص) او را عبدالرحمان نام نهاد و به او لقب دشمن بتان داد[۶]. برخی[۷] نامش را حثحاث و حثجاث[۸] ثبت کرده‌اند.

ابوعقیل در غزوه بدر[۹] و دیگر غزوات حضور داشت[۱۰]، او از مسلمانان تهی‌دست بود. در جنگ تبوک یک صاع خرما آورد و گفت: ای رسول خدا! در نخلستان کار کردم و دو صاع خرما اجرت گرفتم، یکی را برای خانواده خود گذاشتم و یک صاع را هم برای هزینه جنگ آوردم[۱۱]. بخاری[۱۲] مقدار صدقه او را نصف صاع ذکر کرده است. از این رو، به عنوان صاحب الصاع مشهور شد؛ زیرا او نصف صاع صدقه داد و دیگران بیشتر از وی می‌آوردند. در این حال منافقان که مقدار صدقه ابوعقیل را ناچیز می‌دانستند، گفتند خدا بی‌نیاز از این صدقه است[۱۳]. گویا آیه ﴿الَّذِينَ يَلْمِزُونَ الْمُطَّوِّعِينَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ فِي الصَّدَقَاتِ وَالَّذِينَ لَا يَجِدُونَ إِلَّا جُهْدَهُمْ فَيَسْخَرُونَ مِنْهُمْ سَخِرَ اللَّهُ مِنْهُمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ[۱۴] هم به این مطلب اشاره دارد و سیوطی[۱۵] هم نزول آن را در شأن ابوعقیل دانسته است. البته بنا بر قولی، صاحب صاع خرما، عقبة بن زید محارثی بوده است[۱۶]. سال وفات ابوعقیل یوم الیمامه[۱۷] به سال دوازده هجرت در روزگار ابوبکر دانسته شده است[۱۸]. باید توجه داشت که از این ابوعقیل در منابع با چند عنوان ابوعقیل صاحب الصاع، ابوعقیل بلوی و ابوعقیل انصاری یاد شده[۱۹] که در اصل آن عناوین متعلق به یک نفر است؛ زیرا در هر سه مورد تصریح شده که وی از حلفای بنی عمرو بن عوف از قبیله اوس است.[۲۰]

منابع

پانویس

  1. واقدی، ج۱، ص۱۶۱؛ ابن عبدالبر، ج۲، ص۸۳۹-۸۳۸.
  2. ابن سعد، ج۳، ص۳۶۱؛ خلیفة بن خیاط، ص۷۴.
  3. واقدی، ج۱، ص۱۶۱؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۷۹؛ ابن حجر، ج۷، ص۲۳۴.
  4. واقدی، ج۱، ص۱۶۱؛ ابن سعد، ج۳، ص۳۶۱-۳۶۲.
  5. ابن اثیر، ج۶، ص۲۱۵؛ ابن حجر، ج۷، ص۲۳۲-۲۳۴.
  6. ابن عبدالبر، ج۲، ص۸۳۹-۸۳۸؛ ابن اثیر، ج۳، ص۳۶۲.
  7. ابن حجر، ج۷، ص۲۳۳.
  8. ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۷۹.
  9. واقدی، ج۱، ص۱۶۱.
  10. ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۸۰؛ ابن اثیر، ج۳، ص۳۶۲.
  11. ابن اثیر، ج۵، ص۲۵۷.
  12. بخاری، ج۵، ص۲۴۵.
  13. ابن هشام، ج۴، ص۵۵۱؛ ابن حجر، ج۷، ص۲۳۲-۲۳۴.
  14. «آنان که به مؤمنان داوطلب دادن صدقه‌ها و به کسانی که جز توان (اندک) خود چیزی (برای دادن صدقه) نمی‌یابند طعنه می‌زنند و آنان را به ریشخند می‌گیرند، خداوند به ریشخندشان می‌گیرد و عذابی دردناک خواهند داشت» سوره توبه، آیه ۷۹.
  15. سیوطی، ج۴، ص۲۴۹.
  16. طبرسی، ج۵، ص۵۴.
  17. خلیفة بن خیاط، ص۷۴؛ واقدی، ج۱، ص۱۶۱؛ ابن عبدالبر، ج۲، ص۸۳۹-۸۳۸.
  18. ابن سعد، ج۳، ص۳۶۲-۳۶۱.
  19. ر. ک: ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۷۹-۲۸۰.
  20. سامانی، سید محمود، مقاله «ابوعقیل احمری»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۴۴۷-۴۴۸.