منخل بن جمیل اسدی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام صادق| عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | ||
< | == آشنایی اجمالی == | ||
< | [[منخل بن جمیل اسدی کوفی بیاع الجواری]] [[اهل کوفه]]<ref>خلاصة الاقوال ۲۶۱.</ref> و از [[اصحاب امام صادق]]<ref>رجال الطوسی ۳۲۰.</ref> و [[امام کاظم]] {{ع}}<ref>مستدرکات علم رجال الحدیث ۷/۴۹۵.</ref> بود و از آن دو بزرگوار [[روایت]] نقل کرده است. محدثانی چون [[محمد بن سنان]]،<ref>رجال النجاشی ۲/۳۷۲.</ref>[[احمد بن میثم]]<ref> الفهرست (طوسی) ۱۶۹.</ref> و [[عمار بن مروان]]<ref>جامع الرواة ۲/۲۶۳.</ref> از او [[حدیث]] نقل کرده‌اند. | ||
از [[لقب]] بیاع الجواری به دست می‌‌آید که وی [[شغل]] برده فروشی داشته است. رجال‌شناسان ایشان را محدثی [[ضعیف]]،<ref>خلاصة الاقوال ۲۶۱ رجال ابن داود ۵۲۰ رجال النجاشی ۲/۳۷۲.</ref> فاسدالروایه<ref>رجال ابن داود ۵۲۰ رجال النجاشی ۲/۳۷۲.</ref> و غالی<ref>اختیار معرفة الرجال ۳۶۸.</ref> خوانده‌اند. با این همه، وی روایت‌هایی را در زمینه انطباق بعضی از [[آیات]] بر علی {{ع}} نقل کرده است.<ref>مستدرکات علم رجال الحدیث ۷/۴۹۵.</ref> کتاب [[تفسیر]] اثر اوست<ref>رجال النجاشی ۲/۳۷۲.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص۷۸۰.</ref> | |||
[[ضعیف]]، | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
* [[تفسیر منخل بن جمیل]] | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده: | # [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:اصحاب امام صادق]] | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده:اصحاب امام کاظم]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۸
آشنایی اجمالی
منخل بن جمیل اسدی کوفی بیاع الجواری اهل کوفه[۱] و از اصحاب امام صادق[۲] و امام کاظم (ع)[۳] بود و از آن دو بزرگوار روایت نقل کرده است. محدثانی چون محمد بن سنان،[۴]احمد بن میثم[۵] و عمار بن مروان[۶] از او حدیث نقل کرده‌اند.
از لقب بیاع الجواری به دست می‌‌آید که وی شغل برده فروشی داشته است. رجال‌شناسان ایشان را محدثی ضعیف،[۷] فاسدالروایه[۸] و غالی[۹] خوانده‌اند. با این همه، وی روایت‌هایی را در زمینه انطباق بعضی از آیات بر علی (ع) نقل کرده است.[۱۰] کتاب تفسیر اثر اوست[۱۱].[۱۲]
جستارهای وابسته
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ خلاصة الاقوال ۲۶۱.
- ↑ رجال الطوسی ۳۲۰.
- ↑ مستدرکات علم رجال الحدیث ۷/۴۹۵.
- ↑ رجال النجاشی ۲/۳۷۲.
- ↑ الفهرست (طوسی) ۱۶۹.
- ↑ جامع الرواة ۲/۲۶۳.
- ↑ خلاصة الاقوال ۲۶۱ رجال ابن داود ۵۲۰ رجال النجاشی ۲/۳۷۲.
- ↑ رجال ابن داود ۵۲۰ رجال النجاشی ۲/۳۷۲.
- ↑ اختیار معرفة الرجال ۳۶۸.
- ↑ مستدرکات علم رجال الحدیث ۷/۴۹۵.
- ↑ رجال النجاشی ۲/۳۷۲.
- ↑ فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص۷۸۰.