منخل بن جمیل اسدی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

منخل بن جمیل اسدی کوفی بیاع الجواری اهل کوفه[۱] و از اصحاب امام صادق[۲] و امام کاظم (ع)[۳] بود و از آن دو بزرگوار روایت نقل کرده است. محدثانی چون محمد بن سنان،[۴]احمد بن میثم[۵] و عمار بن مروان[۶] از او حدیث نقل کرده‌اند.

از لقب بیاع الجواری به دست می‌‌آید که وی شغل برده فروشی داشته است. رجال‌شناسان ایشان را محدثی ضعیف،[۷] فاسدالروایه[۸] و غالی[۹] خوانده‌اند. با این همه، وی روایت‌هایی را در زمینه انطباق بعضی از آیات بر علی (ع) نقل کرده است.[۱۰] کتاب تفسیر اثر اوست[۱۱].[۱۲]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. خلاصة الاقوال ۲۶۱.
  2. رجال الطوسی ۳۲۰.
  3. مستدرکات علم رجال الحدیث ۷/۴۹۵.
  4. رجال النجاشی ۲/۳۷۲.
  5. الفهرست (طوسی) ۱۶۹.
  6. جامع الرواة ۲/۲۶۳.
  7. خلاصة الاقوال ۲۶۱ رجال ابن داود ۵۲۰ رجال النجاشی ۲/۳۷۲.
  8. رجال ابن داود ۵۲۰ رجال النجاشی ۲/۳۷۲.
  9. اختیار معرفة الرجال ۳۶۸.
  10. مستدرکات علم رجال الحدیث ۷/۴۹۵.
  11. رجال النجاشی ۲/۳۷۲.
  12. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص۷۸۰.