محمد بن حسن بن ابی ساره رؤاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام باقر| عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | ||
== آشنایی اجمالی == | |||
[[ابوجعفر محمد بن حسن بن ابی ساره رواسی نیلی انصاری کوفی]] در اصل کوفی<ref>رجال النجاشی ۲/۲۰۰.</ref> و از [[موالی]] [[محمد بن کعب قرظی]] بود. مدتی در نیل، [[بغداد]] و [[بصره]] نیز سکونت داشت.<ref>معجم الادباء ۱۸/۱۲۲ و ۱۳۳.</ref> او از [[اصحاب]] [[امام باقر]] و [[امام صادق]] {{ع}}<ref>رجال الطوسی ۱۳۵ و ۲۸۴.</ref> و [[راوی]] از آن دو [[امام همام]] بوده است.<ref>رجال النجاشی ۲/۲۰۰.</ref> وی از استادانی چون ابوعمرو،<ref>غایة النهایه ۱/۱۱۶.</ref> [[عیسی بن عمرو]] و [[أعمش]] بهره [[علمی]] برد و شاگردانی همچون [[کسائی]] و [[فراء]] داشت.<ref>معجم الادباء ۱۸/۱۲۲.</ref> | |||
== | |||
[[ابوجعفر محمد بن حسن بن ابی ساره رواسی نیلی انصاری کوفی]] در اصل کوفی<ref>رجال النجاشی ۲/۲۰۰.</ref> و از [[موالی]] [[محمد بن کعب قرظی]] بود. مدتی در نیل، [[بغداد]] و [[بصره]] نیز سکونت داشت.<ref>معجم الادباء ۱۸/۱۲۲ و ۱۳۳.</ref> | |||
او از [[اصحاب امام باقر]] و [[امام صادق]]{{ع}}<ref>رجال الطوسی ۱۳۵ و ۲۸۴.</ref> و [[راوی]] از آن دو [[امام همام]] بوده است.<ref>رجال النجاشی ۲/۲۰۰.</ref> وی از استادانی چون ابوعمرو،<ref>غایة النهایه ۱/۱۱۶.</ref> [[عیسی بن عمرو]] و [[أعمش]] بهره [[علمی]] برد و شاگردانی همچون [[کسائی]] و [[فراء]] داشت.<ref>معجم الادباء ۱۸/۱۲۲.</ref> | |||
رواسی را فردی نحوی، لغوی،<ref>غایة النهایه ۲/۱۱۶.</ref> شاعر،<ref>روضات الجنات ۷/۲۶۴.</ref> ادیب، [[قاری]]،<ref>خلاصة الاقوال ۱۵۳.</ref> محدثی [[ثقه]]<ref>رجال النجاشی ۲/۲۰۱ الوجیزه ۵۲.</ref> و در شمار [[دانشمندان]] [[امامیه]] ذکر کرده‌اند.<ref>اعیان الشیعه ۹/۱۴۰ رجال النجاشی ۲/۲۰۰.</ref> وی مردی [[صالح]] و دانشمند، از خانواده‌ای [[فرهنگی]] و [[اهل]] [[ادب]] بود.<ref> جامع الرواة ۲/۸۹.</ref> | رواسی را فردی نحوی، لغوی،<ref>غایة النهایه ۲/۱۱۶.</ref> شاعر،<ref>روضات الجنات ۷/۲۶۴.</ref> ادیب، [[قاری]]،<ref>خلاصة الاقوال ۱۵۳.</ref> محدثی [[ثقه]]<ref>رجال النجاشی ۲/۲۰۱ الوجیزه ۵۲.</ref> و در شمار [[دانشمندان]] [[امامیه]] ذکر کرده‌اند.<ref>اعیان الشیعه ۹/۱۴۰ رجال النجاشی ۲/۲۰۰.</ref> وی مردی [[صالح]] و دانشمند، از خانواده‌ای [[فرهنگی]] و [[اهل]] [[ادب]] بود.<ref> جامع الرواة ۲/۸۹.</ref> | ||
به سبب آنکه سر بزرگی داشت به رواسی [[شهرت]] یافت. او در بین [[کوفیان]] از اولین کسانی بود که در موضوع نحو کتاب تألیف کرد.<ref>معجم الادباء ۱۸/۱۲۱.</ref> ثعلب، رواسی را استاد [[قاریان قرآن]] توصیف کرده است.<ref>غایة النهایه ۲/۱۱۶.</ref> وی سرانجام در حدود | به سبب آنکه سر بزرگی داشت به رواسی [[شهرت]] یافت. او در بین [[کوفیان]] از اولین کسانی بود که در موضوع نحو کتاب تألیف کرد.<ref>معجم الادباء ۱۸/۱۲۱.</ref> ثعلب، رواسی را استاد [[قاریان قرآن]] توصیف کرده است.<ref>غایة النهایه ۲/۱۱۶.</ref> وی سرانجام در حدود ۱۷۰ه یا بین سال‌های ۱۷۳ تا ۱۹۳ه در [[عهد]] [[هارون]] درگذشت.<ref>هدیة العارفین ۲/۷.</ref> | ||
آثار او عبارت‌اند از: «الفیصل»، «معانی القرآن»، «التصغیر»، «الوقف و الابتداء الکبیر»، «الوقف و الابتداءالصغیر»<ref>الفهرست (الندیم) /۷۱.</ref>، «کتاب الهمز»، «اعراب القرآن» <ref>رجال النجاشی ۲/۲۰۱.</ref> «الافراد و الجمع»<ref>الذریعه ۲/۲۵۸.</ref> «غریب القرآن»، <ref> الذریعه ۱۶/۴۹.</ref> «کتاب القرائة»<ref> الذریعه ۱۷/۵۳.</ref> و [[شعر]]<ref>معجم المؤلفین ۹/۱۹۱.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص۶۹۹ -۷۰۰.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده: | # [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
| خط ۲۴: | خط ۱۷: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:اصحاب امام باقر]] | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده:اصحاب امام صادق]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۱
آشنایی اجمالی
ابوجعفر محمد بن حسن بن ابی ساره رواسی نیلی انصاری کوفی در اصل کوفی[۱] و از موالی محمد بن کعب قرظی بود. مدتی در نیل، بغداد و بصره نیز سکونت داشت.[۲] او از اصحاب امام باقر و امام صادق (ع)[۳] و راوی از آن دو امام همام بوده است.[۴] وی از استادانی چون ابوعمرو،[۵] عیسی بن عمرو و أعمش بهره علمی برد و شاگردانی همچون کسائی و فراء داشت.[۶]
رواسی را فردی نحوی، لغوی،[۷] شاعر،[۸] ادیب، قاری،[۹] محدثی ثقه[۱۰] و در شمار دانشمندان امامیه ذکر کرده‌اند.[۱۱] وی مردی صالح و دانشمند، از خانواده‌ای فرهنگی و اهل ادب بود.[۱۲]
به سبب آنکه سر بزرگی داشت به رواسی شهرت یافت. او در بین کوفیان از اولین کسانی بود که در موضوع نحو کتاب تألیف کرد.[۱۳] ثعلب، رواسی را استاد قاریان قرآن توصیف کرده است.[۱۴] وی سرانجام در حدود ۱۷۰ه یا بین سال‌های ۱۷۳ تا ۱۹۳ه در عهد هارون درگذشت.[۱۵]
آثار او عبارت‌اند از: «الفیصل»، «معانی القرآن»، «التصغیر»، «الوقف و الابتداء الکبیر»، «الوقف و الابتداءالصغیر»[۱۶]، «کتاب الهمز»، «اعراب القرآن» [۱۷] «الافراد و الجمع»[۱۸] «غریب القرآن»، [۱۹] «کتاب القرائة»[۲۰] و شعر[۲۱].[۲۲]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ رجال النجاشی ۲/۲۰۰.
- ↑ معجم الادباء ۱۸/۱۲۲ و ۱۳۳.
- ↑ رجال الطوسی ۱۳۵ و ۲۸۴.
- ↑ رجال النجاشی ۲/۲۰۰.
- ↑ غایة النهایه ۱/۱۱۶.
- ↑ معجم الادباء ۱۸/۱۲۲.
- ↑ غایة النهایه ۲/۱۱۶.
- ↑ روضات الجنات ۷/۲۶۴.
- ↑ خلاصة الاقوال ۱۵۳.
- ↑ رجال النجاشی ۲/۲۰۱ الوجیزه ۵۲.
- ↑ اعیان الشیعه ۹/۱۴۰ رجال النجاشی ۲/۲۰۰.
- ↑ جامع الرواة ۲/۸۹.
- ↑ معجم الادباء ۱۸/۱۲۱.
- ↑ غایة النهایه ۲/۱۱۶.
- ↑ هدیة العارفین ۲/۷.
- ↑ الفهرست (الندیم) /۷۱.
- ↑ رجال النجاشی ۲/۲۰۱.
- ↑ الذریعه ۲/۲۵۸.
- ↑ الذریعه ۱۶/۴۹.
- ↑ الذریعه ۱۷/۵۳.
- ↑ معجم المؤلفین ۹/۱۹۱.
- ↑ فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص۶۹۹ -۷۰۰.