محمد بن عبدالله بن اسماعیل بغدادی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل...» ایجاد کرد)
 
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[محمد بن عبدالله بن اسماعیل بغدادی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[محمد بن عبدالله بن اسماعیل بغدادی در تاریخ اسلامی]]</div>


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[ابوبکر محمد بن عبدالله بن اسماعیل بن ابی الثلج بغدادی]] در اصل [[اهل]] [[ری]]، [[محدث]]، [[مفسر]]، [[بخاری]]، [[ترمذی]] و [[ابن حاتم]] از او [[روایت]] کرده‌اند؛ [[صدوق]] نزد [[اهل تسنن]]، دارای [[تفسیر]] القرآن<ref>ر.ک: داوودی، طبقات المفسرین، ج۲، ص۱۵۶ و ۱۵۷، رقم ۵۰۲؛ نویهض، معجم المفسرین، ج۲، ص۵۵۵ و ۵۵۶؛ ابن حجر، تهذیب التهذیب، ج۹، ص۲۲۰، رقم ۴۰۲؛ همو، تقریب التهذیب، ج۲، ص۱۷۴، رقم ۳۵۶.</ref>.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۲۵۵.</ref>
[[ابوبکر محمد بن عبدالله بن اسماعیل بن ابی الثلج بغدادی]] در اصل [[اهل]] [[ری]]، [[محدث]]، [[مفسر]]، [[بخاری]]، [[ترمذی]] و [[ابن حاتم]] از او [[روایت]] کرده‌اند؛ "صدوق" نزد [[اهل تسنن]]، دارای [[تفسیر القرآن]]<ref>ر. ک: داوودی، طبقات المفسرین، ج۲، ص۱۵۶ و ۱۵۷، رقم ۵۰۲؛ نویهض، معجم المفسرین، ج۲، ص۵۵۵ و ۵۵۶؛ ابن حجر، تهذیب التهذیب، ج۹، ص۲۲۰، رقم ۴۰۲؛ همو، تقریب التهذیب، ج۲، ص۱۷۴، رقم ۳۵۶.</ref>.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۲۵۵.</ref>
 
== جستارهای وابسته ==


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۲۴

مقدمه

ابوبکر محمد بن عبدالله بن اسماعیل بن ابی الثلج بغدادی در اصل اهل ری، محدث، مفسر، بخاری، ترمذی و ابن حاتم از او روایت کرده‌اند؛ "صدوق" نزد اهل تسنن، دارای تفسیر القرآن[۱].[۲]

منابع

پانویس

  1. ر. ک: داوودی، طبقات المفسرین، ج۲، ص۱۵۶ و ۱۵۷، رقم ۵۰۲؛ نویهض، معجم المفسرین، ج۲، ص۵۵۵ و ۵۵۶؛ ابن حجر، تهذیب التهذیب، ج۹، ص۲۲۰، رقم ۴۰۲؛ همو، تقریب التهذیب، ج۲، ص۱۷۴، رقم ۳۵۶.
  2. بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن، ص ۲۵۵.