محمد بن عباس بن علی بزاز: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> محمد بن عباس بن علی بزاز در تاریخ اسلامی</div> == مقدمه == ابوعبدالله...» ایجاد کرد) برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
جز (جایگزینی متن - 'پرونده:9030760879.jpg|22px]] 22px جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی') |
||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[محمد بن عباس بن علی بزاز در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[ابوعبدالله محمد بن عباس بن علی بن مروان بزاز]] مشهور به [[ابن حُجام]] از زندگانی وی اطلاعات چندانی در دست نیست. [[نجاشی]] ابن حجام را از [[راویان]] بسیار [[موثق]] [[امامیه]] میداند که و [[احادیث]] محکم و متقن فراوانی از وی نقل شده است. <ref>رجال (النجاشی) ۲ / ۲۹۵. </ref> [[طوسی]] ضمن آوردن وی در زمره راویانی که از [[امامان معصوم]]{{عم}} روایتی نقل نکردهاند، نوشته است ابن حجام به [[سال ۳۲۸ هجری]] زنده بود و [[هارون بن موسی تلعکبری]] از [[شاگردان]] وی بوده و از او [[حدیث]] شنیده و [[اجازه روایت]] داشته است. <ref>رجال (الطوسی) ۵۰۴. </ref> | [[ابوعبدالله محمد بن عباس بن علی بن مروان بزاز]] مشهور به [[ابن حُجام]] از زندگانی وی اطلاعات چندانی در دست نیست. [[نجاشی]] ابن حجام را از [[راویان]] بسیار [[موثق]] [[امامیه]] میداند که و [[احادیث]] محکم و متقن فراوانی از وی نقل شده است. <ref>رجال (النجاشی) ۲ / ۲۹۵. </ref> [[طوسی]] ضمن آوردن وی در زمره راویانی که از [[امامان معصوم]] {{عم}} روایتی نقل نکردهاند، نوشته است ابن حجام به [[سال ۳۲۸ هجری]] زنده بود و [[هارون بن موسی تلعکبری]] از [[شاگردان]] وی بوده و از او [[حدیث]] شنیده و [[اجازه روایت]] داشته است. <ref>رجال (الطوسی) ۵۰۴. </ref> | ||
آثار و تألیفات وی عبارتاند از: تأویل ما نزل فی النبی و آله{{صل}}، تأویل ما نزل فی شیعتهم، تأویل ما نزل فی اعدائهم، التفسیرالکبیر، الناسخ والمنسوخ، قرائة امیرالمؤمنین{{ع}}، قرائة اهل البیت{{عم}}، الاصول الدواجن علی مذهب العامه، الاوائل و المقنع فی الفقه. <ref>الفهرست (الطوسی) ۱۴۹. </ref> گفته شده کتابی که ابن حجام درباره نزول آیات در شأن اهل بیت{{عم}} نوشته، بینظیر بوده و هزار برگ بوده است. <ref>رجال (النجاشی) ۲ / ۲۹۵.</ref>.<ref> [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۲ (کتاب)|فرهنگنامه مؤلفان اسلامی]]، ج۲ ص۳۵۲.</ref> | آثار و تألیفات وی عبارتاند از: تأویل ما نزل فی النبی و آله {{صل}}، تأویل ما نزل فی شیعتهم، تأویل ما نزل فی اعدائهم، التفسیرالکبیر، الناسخ والمنسوخ، قرائة امیرالمؤمنین {{ع}}، قرائة اهل البیت {{عم}}، الاصول الدواجن علی مذهب العامه، الاوائل و المقنع فی الفقه. <ref>الفهرست (الطوسی) ۱۴۹. </ref> گفته شده کتابی که ابن حجام درباره نزول آیات در شأن اهل بیت {{عم}} نوشته، بینظیر بوده و هزار برگ بوده است. <ref>رجال (النجاشی) ۲ / ۲۹۵.</ref>.<ref> [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۲ (کتاب)|فرهنگنامه مؤلفان اسلامی]]، ج۲ ص۳۵۲.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده: | # [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
خط ۲۰: | خط ۱۶: | ||
[[رده: محمد بن عباس بن علی بزاز]] | [[رده: محمد بن عباس بن علی بزاز]] | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۰۰
مقدمه
ابوعبدالله محمد بن عباس بن علی بن مروان بزاز مشهور به ابن حُجام از زندگانی وی اطلاعات چندانی در دست نیست. نجاشی ابن حجام را از راویان بسیار موثق امامیه میداند که و احادیث محکم و متقن فراوانی از وی نقل شده است. [۱] طوسی ضمن آوردن وی در زمره راویانی که از امامان معصوم (ع) روایتی نقل نکردهاند، نوشته است ابن حجام به سال ۳۲۸ هجری زنده بود و هارون بن موسی تلعکبری از شاگردان وی بوده و از او حدیث شنیده و اجازه روایت داشته است. [۲]
آثار و تألیفات وی عبارتاند از: تأویل ما نزل فی النبی و آله (ص)، تأویل ما نزل فی شیعتهم، تأویل ما نزل فی اعدائهم، التفسیرالکبیر، الناسخ والمنسوخ، قرائة امیرالمؤمنین (ع)، قرائة اهل البیت (ع)، الاصول الدواجن علی مذهب العامه، الاوائل و المقنع فی الفقه. [۳] گفته شده کتابی که ابن حجام درباره نزول آیات در شأن اهل بیت (ع) نوشته، بینظیر بوده و هزار برگ بوده است. [۴].[۵]
منابع
- جمعی از پژوهشگران، فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱