ابودخان هذلی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = صحابه
| موضوع مرتبط = صحابه
| عنوان مدخل  = [[ابودخان هذلی]]
| عنوان مدخل  = ابودخان هذلی
| مداخل مرتبط = [[ابودخان هذلی در تاریخ اسلامی]]
| مداخل مرتبط = [[ابودخان هذلی در تاریخ اسلامی]]
| پرسش مرتبط  =  
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}
== مقدمه ==
== مقدمه ==
وی منسوب به [[قبیله هذیل]] از [[قبایل عدنانی]] است<ref>ر.ک: ابن اثیر، اسد الغابه، ج۲، ص۱۹۸.</ref>. [[کنیه]] وی «ابودخان» است که با توجه به نام فرزندش «دخان» برای وی ساخته شده است. [[حدیث]] او را نواده‌اش، [[شعبة بن دخان بن توأم]] نقل می‌کند. براساس این [[حدیث]]، [[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: «[[شعر]] سخن موزون [[عرب]] است»<ref>أبونعیم، معرفة الصحابه، ج۱، ص۴۶۳؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۴۳۵.</ref>. [[ابن منده]] سند این [[روایت]] را مجهول دانسته<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۴۹۳.</ref> و [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ج۲، ص۱۹۸.</ref> اظهار داشته که این حدیث، از طریق دیگری نیز نقل شده که آن طریق درست است. [[ابن قانع]] حدیث دیگری بدین مضمون که «[[حلف]] و پیمانی در [[اسلام]] نیست» برای وی نقل کرده و گفته است که انتساب این روایت به وی صحیح نیست و روایت از شعبه از [[قیس بن عاصم]] است<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۴۹۳.</ref> نه از شعبه از [[دخان بن توأم]]<ref>ر.ک: قضاعی، محمد بن سلامه، مسند الشهاب، ج۲، ص۴۰.</ref>. این روایت مشهور از افراد دیگری نیز نقل شده است<ref>عبدالرزاق بن همام، مصنف، ج۱۰، ص۳۰۷.</ref>.<ref>[[منصور داداش‌نژاد|داداش‌نژاد، منصور]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «ابودخان هذلی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص: ۲۹۰.</ref>
وی منسوب به [[قبیله هذیل]] از [[قبایل عدنانی]] است<ref>ر. ک: ابن اثیر، اسد الغابه، ج۲، ص۱۹۸.</ref>. [[کنیه]] وی «[[ابودخان]]» است که با توجه به نام فرزندش «دخان» برای وی ساخته شده است. [[حدیث]] او را نواده‌اش، [[شعبة بن دخان بن توأم]] نقل می‌کند. براساس این [[حدیث]]، [[رسول خدا]] {{صل}} فرمود: «[[شعر]] سخن موزون [[عرب]] است»<ref>أبونعیم، معرفة الصحابه، ج۱، ص۴۶۳؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۴۳۵.</ref>. [[ابن منده]] سند این [[روایت]] را مجهول دانسته<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۴۹۳.</ref> و [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ج۲، ص۱۹۸.</ref> اظهار داشته که این حدیث، از طریق دیگری نیز نقل شده که آن طریق درست است. [[ابن قانع]] حدیث دیگری بدین مضمون که «[[حلف]] و پیمانی در [[اسلام]] نیست» برای وی نقل کرده و گفته است که انتساب این روایت به وی صحیح نیست و روایت از شعبه از [[قیس بن عاصم]] است<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۴۹۳.</ref> نه از شعبه از [[دخان بن توأم]]<ref>ر. ک: قضاعی، محمد بن سلامه، مسند الشهاب، ج۲، ص۴۰.</ref>. این روایت مشهور از افراد دیگری نیز نقل شده است<ref>عبدالرزاق بن همام، مصنف، ج۱۰، ص۳۰۷.</ref><ref>[[منصور داداش‌نژاد|داداش‌نژاد، منصور]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «ابودخان هذلی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص: ۲۹۰.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
*[[هذیل]] (قبیله)
* [[هذیل]] (قبیله)
*[[ شعبة بن دخان بن توأم]] (نواده)
* [[شعبة بن دخان بن توأم]] (نواده)


== منابع ==
== منابع ==
خط ۲۱: خط ۲۰:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


{{صحابه}}
[[رده:ابودخان هذلی]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:صحابه]]
[[رده:اصحاب پیامبر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۳۱

مقدمه

وی منسوب به قبیله هذیل از قبایل عدنانی است[۱]. کنیه وی «ابودخان» است که با توجه به نام فرزندش «دخان» برای وی ساخته شده است. حدیث او را نواده‌اش، شعبة بن دخان بن توأم نقل می‌کند. براساس این حدیث، رسول خدا (ص) فرمود: «شعر سخن موزون عرب است»[۲]. ابن منده سند این روایت را مجهول دانسته[۳] و ابن اثیر[۴] اظهار داشته که این حدیث، از طریق دیگری نیز نقل شده که آن طریق درست است. ابن قانع حدیث دیگری بدین مضمون که «حلف و پیمانی در اسلام نیست» برای وی نقل کرده و گفته است که انتساب این روایت به وی صحیح نیست و روایت از شعبه از قیس بن عاصم است[۵] نه از شعبه از دخان بن توأم[۶]. این روایت مشهور از افراد دیگری نیز نقل شده است[۷][۸]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ر. ک: ابن اثیر، اسد الغابه، ج۲، ص۱۹۸.
  2. أبونعیم، معرفة الصحابه، ج۱، ص۴۶۳؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۴۳۵.
  3. ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۴۹۳.
  4. ابن اثیر، اسد الغابه، ج۲، ص۱۹۸.
  5. ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۴۹۳.
  6. ر. ک: قضاعی، محمد بن سلامه، مسند الشهاب، ج۲، ص۴۰.
  7. عبدالرزاق بن همام، مصنف، ج۱۰، ص۳۰۷.
  8. داداش‌نژاد، منصور، مقاله «ابودخان هذلی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص: ۲۹۰.