عتو در لغت: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\'\'\'\[\[(.*)\]\]\'\'\'(.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\sn...)
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = عتو
| موضوع مرتبط = عتو
خط ۷: خط ۶:
}}
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
در {{عربی|عَتَا}}، {{عربی|يَعْتُو}}، {{عربی|عُتُوا}} و {{عربی|عِتيّاً}} معنای [[استکبار]]، [[خودبزرگ‌بینی]] و [[تجاوز از حد]] وجود دارد<ref>ابن منظور، لسان العرب، ج۱۵، ص۲۸؛ شبیه این مضمون: ر.ک: خلیل بن احمد الفراهیدی کتاب العین، ج۲، ص۲۲۶.</ref>. در «عتو»، [[سرپیچی]] از [[طاعت]] است؛ لذا [[خداوند]] فرمود: {{متن قرآن|وَعَتَوْا عُتُوًّا كَبِيرًا}}<ref>«و سرکشی بزرگی ورزیدند» سوره فرقان، آیه ۲۱.</ref>
در {{عربی|عَتَا}}، {{عربی|يَعْتُو}}، {{عربی|عُتُوا}} و {{عربی|عِتيّاً}} معنای [[استکبار]]، [[خودبزرگ‌بینی]] و [[تجاوز از حد]] وجود دارد<ref>ابن منظور، لسان العرب، ج۱۵، ص۲۸؛ شبیه این مضمون: ر. ک: خلیل بن احمد الفراهیدی کتاب العین، ج۲، ص۲۲۶.</ref>. در «عتو»، [[سرپیچی]] از [[طاعت]] است؛ لذا [[خداوند]] فرمود: {{متن قرآن|وَعَتَوْا عُتُوًّا كَبِيرًا}}<ref>«و سرکشی بزرگی ورزیدند» سوره فرقان، آیه ۲۱.</ref>
و در جایی دیگر فرمود: {{متن قرآن|فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ}}<ref>«و از فرمان پروردگارشان سرپیچیدند» سوره ذاریات، آیه ۴۴.</ref>؛ بنابراین {{عربی|عُتُوّ}} و برخی مشتقات آنکه در [[قرآن کریم]] به کار رفته، در اصل ماده آن، [[تجاوز]] و گذر از حد و مرز در [[بدی]] و [[فساد]] است. به دیگر معنا، [[مبالغه]] و [[افراط]] در راه فساد است. [[اصرار]] بر استکبار و جباریت و سرپیچی و ورود به فساد و راهبری آن، همه از موضوع‌های ناپسندی است که در «عتو» مطرح است، هرچند به طور مستقیم این واژه به آن معانی نیست<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۸، ص۳۳.</ref> و البته در حوزه [[سیاسی]]- [[اجتماعی]]، وجه شدید و کامل آن وجود دارد که پایمالی [[حقوق]] دیگران در عرصه سیاسی، امری فراگیرتر از دیگر عرصه‌هاست.<ref>[[سید کاظم سیدباقری|سیدباقری، سید کاظم]]، [[عدالت سیاسی در قرآن کریم (کتاب)|عدالت سیاسی در قرآن کریم]]، ص ۵۸.</ref>
و در جایی دیگر فرمود: {{متن قرآن|فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ}}<ref>«و از فرمان پروردگارشان سرپیچیدند» سوره ذاریات، آیه ۴۴.</ref>؛ بنابراین {{عربی|عُتُوّ}} و برخی مشتقات آنکه در [[قرآن کریم]] به کار رفته، در اصل ماده آن، [[تجاوز]] و گذر از حد و مرز در [[بدی]] و [[فساد]] است. به دیگر معنا، [[مبالغه]] و [[افراط]] در راه فساد است. [[اصرار]] بر استکبار و جباریت و سرپیچی و ورود به فساد و راهبری آن، همه از موضوع‌های ناپسندی است که در «عتو» مطرح است، هرچند به طور مستقیم این واژه به آن معانی نیست<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۸، ص۳۳.</ref> و البته در حوزه [[سیاسی]]- [[اجتماعی]]، وجه شدید و کامل آن وجود دارد که پایمالی [[حقوق]] دیگران در عرصه سیاسی، امری فراگیرتر از دیگر عرصه‌هاست.<ref>[[سید کاظم سیدباقری|سیدباقری، سید کاظم]]، [[عدالت سیاسی در قرآن کریم (کتاب)|عدالت سیاسی در قرآن کریم]]، ص ۵۸.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== پرسش مستقیم ==
 
* [[عتو در لغت و اصطلاح به چه معناست؟ (پرسش)]]
==پرسش مستقیم==
*[[عتو در لغت و اصطلاح به چه معناست؟ (پرسش)]]
{{پایان مدخل‌ وابسته}}
{{پایان مدخل‌ وابسته}}


خط ۲۶: خط ۲۳:


[[رده:عتو]]
[[رده:عتو]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۳۷

مقدمه

در عَتَا، يَعْتُو، عُتُوا و عِتيّاً معنای استکبار، خودبزرگ‌بینی و تجاوز از حد وجود دارد[۱]. در «عتو»، سرپیچی از طاعت است؛ لذا خداوند فرمود: ﴿وَعَتَوْا عُتُوًّا كَبِيرًا[۲] و در جایی دیگر فرمود: ﴿فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ[۳]؛ بنابراین عُتُوّ و برخی مشتقات آنکه در قرآن کریم به کار رفته، در اصل ماده آن، تجاوز و گذر از حد و مرز در بدی و فساد است. به دیگر معنا، مبالغه و افراط در راه فساد است. اصرار بر استکبار و جباریت و سرپیچی و ورود به فساد و راهبری آن، همه از موضوع‌های ناپسندی است که در «عتو» مطرح است، هرچند به طور مستقیم این واژه به آن معانی نیست[۴] و البته در حوزه سیاسی- اجتماعی، وجه شدید و کامل آن وجود دارد که پایمالی حقوق دیگران در عرصه سیاسی، امری فراگیرتر از دیگر عرصه‌هاست.[۵]

پرسش مستقیم

منابع

پانویس

  1. ابن منظور، لسان العرب، ج۱۵، ص۲۸؛ شبیه این مضمون: ر. ک: خلیل بن احمد الفراهیدی کتاب العین، ج۲، ص۲۲۶.
  2. «و سرکشی بزرگی ورزیدند» سوره فرقان، آیه ۲۱.
  3. «و از فرمان پروردگارشان سرپیچیدند» سوره ذاریات، آیه ۴۴.
  4. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۸، ص۳۳.
  5. سیدباقری، سید کاظم، عدالت سیاسی در قرآن کریم، ص ۵۸.