قرعه در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\'\'\'\[\[(.*)\]\]\'\'\'(.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\sn...)
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{نبوت}}
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = قرعه
| موضوع مرتبط = قرعه
| عنوان مدخل  = [[قرعه]]
| عنوان مدخل  = قرعه
| مداخل مرتبط = [[قرعه در قرآن]] - [[قرعه در حدیث]] - [[قرعه در کلام اسلامی]]
| مداخل مرتبط = [[قرعه در قرآن]] - [[قرعه در فقه سیاسی]]
| پرسش مرتبط  = قرعه (پرسش)
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}
==مقدمه==
استفاده از قرعه در میان [[امت‌ها]] به ویژه در [[آیین یهود]] سابقه طولانی دارد و در [[احکام]] از آن در تنگناها استفاده می‌شود. اما لفظ قرعه در [[قرآن]] نیامده و به یکی از روش‌های آن یعنی قلم پرتاب کردن اشاره شده است.
#{{متن قرآن|ذَلِكَ مِنْ أَنْبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهِ إِلَيْكَ وَمَا كُنْتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يُلْقُونَ أَقْلَامَهُمْ أَيُّهُمْ يَكْفُلُ مَرْيَمَ وَمَا كُنْتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يَخْتَصِمُونَ}}<ref>«این از خبرهای نهانی است که به تو وحی می‌کنیم و تو هنگامی که آنان تیرچه‌های (قرعه) خود را (در آب) می‌افکندند تا (بدانند) کدام، مریم را سرپرستی کند و هنگامی که با هم (در این کار) ستیزه می‌ورزیدند نزد آنان نبودی» سوره آل عمران، آیه ۴۴.</ref>.
==نکات==
#داستان استفادة سران کنیسه از قرعه، جهت [[تعیین]] [[سرپرست]] برای [[مریم]] از [[امور غیبی]] و [[وحی]] شده به [[پیامبر]]؛
#جواز استفاده از قرعه برای [[تعیین]] [[امر]] مجهول و [[رفع اختلاف]]<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۲، ص ۴۳۷.</ref>.


== جستارهای وابسته ==
== مقدمه ==
استفاده از قرعه در میان [[امت‌ها]] به ویژه در [[آیین یهود]] سابقه طولانی دارد و در [[احکام]] از آن در تنگناها استفاده می‌شود. اما لفظ قرعه در [[قرآن]] نیامده و به یکی از روش‌های آن یعنی قلم پرتاب کردن اشاره شده است: {{متن قرآن|ذَلِكَ مِنْ أَنْبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهِ إِلَيْكَ وَمَا كُنْتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يُلْقُونَ أَقْلَامَهُمْ أَيُّهُمْ يَكْفُلُ مَرْيَمَ وَمَا كُنْتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يَخْتَصِمُونَ}}<ref>«این از خبرهای نهانی است که به تو وحی می‌کنیم و تو هنگامی که آنان تیرچه‌های (قرعه) خود را (در آب) می‌افکندند تا (بدانند) کدام، مریم را سرپرستی کند و هنگامی که با هم (در این کار) ستیزه می‌ورزیدند نزد آنان نبودی» سوره آل عمران، آیه ۴۴.</ref>.
 
== نکات ==
# داستان استفادة سران کنیسه از قرعه، جهت تعیین [[سرپرست]] برای [[مریم]] از [[امور غیبی]] و [[وحی]] شده به [[پیامبر]]؛
# جواز استفاده از قرعه برای تعیین [[امر]] مجهول و [[رفع اختلاف]]<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۲]]، ص ۴۳۷.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==
خط ۲۳: خط ۲۱:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:قرعه در قرآن]]
[[رده:اصطلاحات فقهی]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۳۱

مقدمه

استفاده از قرعه در میان امت‌ها به ویژه در آیین یهود سابقه طولانی دارد و در احکام از آن در تنگناها استفاده می‌شود. اما لفظ قرعه در قرآن نیامده و به یکی از روش‌های آن یعنی قلم پرتاب کردن اشاره شده است: ﴿ذَلِكَ مِنْ أَنْبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهِ إِلَيْكَ وَمَا كُنْتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يُلْقُونَ أَقْلَامَهُمْ أَيُّهُمْ يَكْفُلُ مَرْيَمَ وَمَا كُنْتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يَخْتَصِمُونَ[۱].

نکات

  1. داستان استفادة سران کنیسه از قرعه، جهت تعیین سرپرست برای مریم از امور غیبی و وحی شده به پیامبر؛
  2. جواز استفاده از قرعه برای تعیین امر مجهول و رفع اختلاف[۲].

منابع

پانویس

  1. «این از خبرهای نهانی است که به تو وحی می‌کنیم و تو هنگامی که آنان تیرچه‌های (قرعه) خود را (در آب) می‌افکندند تا (بدانند) کدام، مریم را سرپرستی کند و هنگامی که با هم (در این کار) ستیزه می‌ورزیدند نزد آنان نبودی» سوره آل عمران، آیه ۴۴.
  2. سعیدیان‌فر و ایازی، فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۲، ص ۴۳۷.