یأس در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\'\'\'\[\[(.*)\]\]\'\'\'(.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\sn...) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = یأس | | موضوع مرتبط = یأس | ||
| خط ۷: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
==معناشناسی== | == معناشناسی == | ||
[[یأس]] عبارت است از [[ناامید]] شدن بعد از [[امید]] و [[آرزو]]<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۳، ص۱۵۶.</ref>. اصل آن "خیب" به معنای حرمان از بهره<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۴، ص۳۱۵.</ref> و بی‌فایده است<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۴۳.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۲۶۸.</ref> | [[یأس]] عبارت است از [[ناامید]] شدن بعد از [[امید]] و [[آرزو]]<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۳، ص۱۵۶.</ref>. اصل آن "خیب" به معنای حرمان از بهره<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۴، ص۳۱۵.</ref> و بی‌فایده است<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۴۳.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۲۶۸.</ref> | ||
==یأس در [[قرآن]]== | == یأس در [[قرآن]] == | ||
[[خداوند]] در [[قرآن کریم]] به افرادی که خلاف [[راه]] و روش [[الهی]] را در پیش می‌گیرند و [[اقدام]] به دسیسه و [[توطئه]] چینی با [[اعمال]] ضد ارزشی و ضد اخلاقی می‌کنند، [[وعده]] ناکامی و [[شکست]] داده است: {{متن قرآن|خَابَ كُلُّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ}}<ref>«و (پیامبران) گشایش خواستند | [[خداوند]] در [[قرآن کریم]] به افرادی که خلاف [[راه]] و روش [[الهی]] را در پیش می‌گیرند و [[اقدام]] به دسیسه و [[توطئه]] چینی با [[اعمال]] ضد ارزشی و ضد اخلاقی می‌کنند، [[وعده]] ناکامی و [[شکست]] داده است: {{متن قرآن|خَابَ كُلُّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ}}<ref>«و (پیامبران) گشایش خواستند و هر گردنکش ستیهنده‌ای نومید شد» سوره ابراهیم، آیه ۱۵.</ref>، {{متن قرآن|وَقَدْ خَابَ مَنِ افْتَرَى}}<ref>«موسی به آنان گفت: وای بر شما! بر خداوند دروغی نبندید که شما را با عذابی نابود کند و هر کس دروغ بافد نومید خواهد شد» سوره طه، آیه ۶۱.</ref>، {{متن قرآن|قَدْ خَابَ مَنْ حَمَلَ ظُلْمًا}}<ref>«چهره‌ها در برابر (خداوند) زنده بسیار پایدار فروتن می‌شود و هر کس (بار) ستمی بر دوش دارد نومید می‌گردد» سوره طه، آیه ۱۱۱.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۲۶۸.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۱۲
این مدخل زیرشاخهٔ بحث یأس است. یأس از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: یأس در قرآن - یأس در حدیث - یأس در نهج البلاغه - یأس در معارف دعا و زیارات - یأس در عرفان اسلامی - یأس در اخلاق اسلامی - یأس در معارف مهدویت - یأس در روان‌شناسی اسلامی - یأس در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمعناشناسی
یأس عبارت است از ناامید شدن بعد از امید و آرزو[۱]. اصل آن "خیب" به معنای حرمان از بهره[۲] و بی‌فایده است[۳].[۴]
یأس در قرآن
خداوند در قرآن کریم به افرادی که خلاف راه و روش الهی را در پیش می‌گیرند و اقدام به دسیسه و توطئه چینی با اعمال ضد ارزشی و ضد اخلاقی می‌کنند، وعده ناکامی و شکست داده است: 
خَابَ كُلُّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ
[۵]، وَقَدْ خَابَ مَنِ افْتَرَى[۶]، قَدْ خَابَ مَنْ حَمَلَ ظُلْمًا[۷].[۸]
منابع
پانویس
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۳، ص۱۵۶.
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۴، ص۳۱۵.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۴۳.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۲۶۸.
- ↑ «و (پیامبران) گشایش خواستند و هر گردنکش ستیهنده‌ای نومید شد» سوره ابراهیم، آیه ۱۵.
- ↑ «موسی به آنان گفت: وای بر شما! بر خداوند دروغی نبندید که شما را با عذابی نابود کند و هر کس دروغ بافد نومید خواهد شد» سوره طه، آیه ۶۱.
- ↑ «چهره‌ها در برابر (خداوند) زنده بسیار پایدار فروتن می‌شود و هر کس (بار) ستمی بر دوش دارد نومید می‌گردد» سوره طه، آیه ۱۱۱.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۲۶۸.