رسول در لغت: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == ==' به '==') |
جز (جایگزینی متن - 'لام' به 'لام') |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = رسول | | موضوع مرتبط = رسول | ||
خط ۷: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
ریشه این واژه «ر س ل» میباشد. مصدر آن «إرسال»، به معنای فرستادن کسی یا چیزی است که با فرستاده حامل [[پیام]] فرستنده برای دیگران است، یا خود موظّف به انجام کاری است. بدین ترتیب، [[رسول]] و مرسل در [[قرآن]] به معنای فرستادهشده است که مصادیق گوناگونی میتواند داشته باشد، از قبیل: | ریشه این واژه «ر س ل» میباشد. مصدر آن «إرسال»، به معنای فرستادن کسی یا چیزی است که با فرستاده حامل [[پیام]] فرستنده برای دیگران است، یا خود موظّف به انجام کاری است. بدین ترتیب، [[رسول]] و مرسل در [[قرآن]] به معنای فرستادهشده است که مصادیق گوناگونی میتواند داشته باشد، از قبیل: | ||
[[ملائکه]] حامل پیام و یا [[فرمان الهی]]: | [[ملائکه]] حامل پیام و یا [[فرمان الهی]]: | ||
خط ۱۹: | خط ۱۸: | ||
در هر مورد، با توجه به [[سیاق آیه]] و قرآئن لفظی و [[معنوی]]، میتوان مصداق آن را تشخیص داد. همچنین لفظ رسول برای هریک از [[مذکر]]، مؤنث، مفرد، تثنیه و جمع، یکسان به کار میرود: {{متن قرآن|إِنَّا رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِينَ}}<ref>«ما فرستاده پروردگار جهانیانیم؛» سوره شعراء، آیه ۱۶.</ref>. | در هر مورد، با توجه به [[سیاق آیه]] و قرآئن لفظی و [[معنوی]]، میتوان مصداق آن را تشخیص داد. همچنین لفظ رسول برای هریک از [[مذکر]]، مؤنث، مفرد، تثنیه و جمع، یکسان به کار میرود: {{متن قرآن|إِنَّا رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِينَ}}<ref>«ما فرستاده پروردگار جهانیانیم؛» سوره شعراء، آیه ۱۶.</ref>. | ||
مراد از {{متن قرآن|الرَّسُولُ}} در [[آیه]] مورد بحث، به دلالت «الف و | مراد از {{متن قرآن|الرَّسُولُ}} در [[آیه]] مورد بحث، به دلالت «الف و لام [[عهد]]»، شخص [[پیامبر اکرم]] {{صل}} است.<ref>[[محمد تقی فیاضبخش|فیاضبخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴]] ص ۶۱۵.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
خط ۳۰: | خط ۲۹: | ||
[[رده:رسول]] | [[رده:رسول]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۰۹
مقدمه
ریشه این واژه «ر س ل» میباشد. مصدر آن «إرسال»، به معنای فرستادن کسی یا چیزی است که با فرستاده حامل پیام فرستنده برای دیگران است، یا خود موظّف به انجام کاری است. بدین ترتیب، رسول و مرسل در قرآن به معنای فرستادهشده است که مصادیق گوناگونی میتواند داشته باشد، از قبیل: ملائکه حامل پیام و یا فرمان الهی: ﴿إِنَّا رُسُلُ رَبِّكَ﴾[۱].
پیامبر الهی: ﴿وَمَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ﴾[۲].
حیوان و پدیدههای طبیعی که مأمور اجرای فرامین پروردگار هستند، مانند طوفان و باران: ﴿فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الطُّوفَانَ وَالْجَرَادَ وَالْقُمَّلَ وَالضَّفَادِعَ﴾[۳]، ﴿وَأَرْسَلْنَا السَّمَاءَ عَلَيْهِمْ مِدْرَارًا﴾[۴]. ممکن است شیاطین انس و جن نیز مدّ نظر باشد: ﴿أَلَمْ تَرَ أَنَّا أَرْسَلْنَا الشَّيَاطِينَ عَلَى الْكَافِرِينَ﴾[۵].
در هر مورد، با توجه به سیاق آیه و قرآئن لفظی و معنوی، میتوان مصداق آن را تشخیص داد. همچنین لفظ رسول برای هریک از مذکر، مؤنث، مفرد، تثنیه و جمع، یکسان به کار میرود: ﴿إِنَّا رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِينَ﴾[۶].
مراد از ﴿الرَّسُولُ﴾ در آیه مورد بحث، به دلالت «الف و لام عهد»، شخص پیامبر اکرم (ص) است.[۷]
منابع
پانویس
- ↑ «(فرشتگان) گفتند: ای لوط! ما فرستادگان پروردگار توییم» سوره هود، آیه ۸۱.
- ↑ «و محمد جز فرستادهای نیست» سوره آل عمران، آیه ۱۴۴.
- ↑ «ما هم بر آنان سیلاب و ملخ و شپش و وزغ و خون را به گونه نشانههایی روشن فرستادیم باز سرکشی ورزیدند و قومی گناهکار بودند» سوره اعراف، آیه ۱۳۳.
- ↑ «و بر آنها بارانی یکریز فرو فرستادیم» سوره انعام، آیه ۶.
- ↑ «آیا ندیدهای که ما شیطانها را به سراغ کافران میفرستیم که آنان را خوب از راه به در میکنند؟» سوره مریم، آیه ۸۳.
- ↑ «ما فرستاده پروردگار جهانیانیم؛» سوره شعراء، آیه ۱۶.
- ↑ فیاضبخش و محسنی، ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴ ص ۶۱۵.