علی بن حجر بن ایاس سعدی مروزی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[علی بن حجر بن ایاس سعدی مروزی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[علی بن حجر بن ایاس سعدی مروزی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[ابوالحسن علی بن حجر بن ایاس مروزی سعدی]] سال ۱۵۴ﻫ در [[مرو]] به [[دنیا]] آمد و برای [[اشتغال]] به تحصیل راهی [[بغداد]] شد. در [[علوم قرآنی]]، [[ادب]] و [[شعر]] و [[حدیث]] تبحر پیدا کرد تا جایی که [[ابوبکر]] اعین درباره‌اش می‌‌گوید: او یکی از سه [[مشایخ]] بزرگ [[خراسان]] بود.<ref>سیر اعلام النبلاء ۱۱/۹۰۵.</ref> پس از چندین سال سکونت در بغداد، به مرو مراجعت کرد و تا آخر عمرش در آنجا ماند. وی از پدرش، [[اسحاق بن نجیح ملطّی]]، [[اسماعیل بن جعفر]]، [[علی بن مسهّر]]، [[عتاب بن بشیر]]، [[یحیی بن حمزه]]، [[سفیان بن عیینه]]، [[شریک بن عبدالله]] و دیگران حدیث شنیده و [[محمد بن اسماعیل بخاری]]، [[مسلم بن حجاج]]، [[ترمزی]]، [[نسائی]]، [[اسحاق بن خزیمه]] و بسیاری از خراسانیان از او [[روایت]] نقل کرده‌اند.<ref>تاریخ بغداد ۱۱/۴۱۸.</ref> ابوالحسن سعدی در نهایت به سال ۲۴۴ﻫ در حدود ۹۹ سالگی در مرو از دنیا رفت.<ref>سیر اعلام النبلاء ۱۱/۹۰۵.</ref> تألیفات او عبارت‌اند از: [[احکام]] القرآن و فوائد الحدیث<ref>هدیة العارفین ۱/۶۷۲.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص ۵۵۷.</ref>
[[ابوالحسن علی بن حجر بن ایاس مروزی سعدی]] سال ۱۵۴ﻫ در [[مرو]] به [[دنیا]] آمد و برای [[اشتغال]] به تحصیل راهی [[بغداد]] شد. در [[علوم قرآنی]]، [[ادب]] و [[شعر]] و [[حدیث]] تبحر پیدا کرد تا جایی که [[ابوبکر]] اعین درباره‌اش می‌‌گوید: او یکی از سه [[مشایخ]] بزرگ [[خراسان]] بود.<ref>سیر اعلام النبلاء ۱۱/۹۰۵.</ref> پس از چندین سال سکونت در بغداد، به مرو مراجعت کرد و تا آخر عمرش در آنجا ماند. وی از پدرش، [[اسحاق بن نجیح ملطّی]]، [[اسماعیل بن جعفر]]، [[علی بن مسهّر]]، [[عتاب بن بشیر]]، [[یحیی بن حمزه]]، [[سفیان بن عیینه]]، [[شریک بن عبدالله]] و دیگران حدیث شنیده و [[محمد بن اسماعیل بخاری]]، [[مسلم بن حجاج]]، [[ترمزی]]، [[نسائی]]، [[اسحاق بن خزیمه]] و بسیاری از خراسانیان از او [[روایت]] نقل کرده‌اند.<ref>تاریخ بغداد ۱۱/۴۱۸.</ref> ابوالحسن سعدی در نهایت به سال ۲۴۴ﻫ در حدود ۹۹ سالگی در مرو از دنیا رفت.<ref>سیر اعلام النبلاء ۱۱/۹۰۵.</ref> تألیفات او عبارت‌اند از: [[احکام]] القرآن و فوائد الحدیث<ref>هدیة العارفین ۱/۶۷۲.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص ۵۵۷.</ref>



نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۹

مقدمه

ابوالحسن علی بن حجر بن ایاس مروزی سعدی سال ۱۵۴ﻫ در مرو به دنیا آمد و برای اشتغال به تحصیل راهی بغداد شد. در علوم قرآنی، ادب و شعر و حدیث تبحر پیدا کرد تا جایی که ابوبکر اعین درباره‌اش می‌‌گوید: او یکی از سه مشایخ بزرگ خراسان بود.[۱] پس از چندین سال سکونت در بغداد، به مرو مراجعت کرد و تا آخر عمرش در آنجا ماند. وی از پدرش، اسحاق بن نجیح ملطّی، اسماعیل بن جعفر، علی بن مسهّر، عتاب بن بشیر، یحیی بن حمزه، سفیان بن عیینه، شریک بن عبدالله و دیگران حدیث شنیده و محمد بن اسماعیل بخاری، مسلم بن حجاج، ترمزی، نسائی، اسحاق بن خزیمه و بسیاری از خراسانیان از او روایت نقل کرده‌اند.[۲] ابوالحسن سعدی در نهایت به سال ۲۴۴ﻫ در حدود ۹۹ سالگی در مرو از دنیا رفت.[۳] تألیفات او عبارت‌اند از: احکام القرآن و فوائد الحدیث[۴].[۵]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. سیر اعلام النبلاء ۱۱/۹۰۵.
  2. تاریخ بغداد ۱۱/۴۱۸.
  3. سیر اعلام النبلاء ۱۱/۹۰۵.
  4. هدیة العارفین ۱/۶۷۲.
  5. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص ۵۵۷.