محمد بن حسن شیبانی: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '== پیوند به بیرون ==↵[[رده:' به '[[رده:') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<onlyinclude> | <onlyinclude> | ||
[[پرونده:9030760879.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[محمد بن حسن شیبانی]]]] | [[پرونده:9030760879.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[محمد بن حسن شیبانی]]]] | ||
'''محمد بن حسن شیبانی''' (متولد ۱۳۱ ق، متوفای ۱۸۹ ق)، از فقهای برجسته اهل سنت در قرن دوم قمری، تحصیلات خود را در محضر اساتیدی همچون: «[[ابوحنیفه]]»، «[[مالک بن انس]]»، «[[سفیان ثوری]]»، «[[اوزاعی]]» به اتمام رساند. او چندین جلد کتاب به رشته تحریر درآورده است. «[[نهج البیان عن کشف معانی القرآن (کتاب)|نهج البیان عن کشف معانی القرآن]]»، «الردّ علی اهل المدینة»، «السیر الکبیر و السیر | '''محمد بن حسن شیبانی''' (متولد ۱۳۱ ق، متوفای ۱۸۹ ق)، از فقهای برجسته اهل سنت در قرن دوم قمری، تحصیلات خود را در محضر اساتیدی همچون: «[[ابوحنیفه]]»، «[[مالک بن انس]]»، «[[سفیان ثوری]]»، «[[اوزاعی]]» به اتمام رساند. او چندین جلد کتاب به رشته تحریر درآورده است. «[[نهج البیان عن کشف معانی القرآن (کتاب)|نهج البیان عن کشف معانی القرآن]]»، «الردّ علی اهل المدینة»، «السیر الکبیر و السیر الصغیر» و «المبسوط،» برخی از این آثار است<ref>[[سید غلام رضا تهامی|تهامی، سید غلام رضا]]، [[فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۲ (کتاب)|فرهنگ اعلام تاریخ اسلام]]، ج۲، ص 1345.</ref> | ||
</onlyinclude> | </onlyinclude> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
{{ | {{مدخل وابسته}} | ||
* [[:رده:آثار محمد بن حسن شیبانی|آثار محمد بن حسن شیبانی]] | * [[:رده:آثار محمد بن حسن شیبانی|آثار محمد بن حسن شیبانی]] | ||
{{پایان مدخل وابسته}} | {{پایان مدخل وابسته}} |
نسخهٔ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۰۶
محمد بن حسن شیبانی (متولد ۱۳۱ ق، متوفای ۱۸۹ ق)، از فقهای برجسته اهل سنت در قرن دوم قمری، تحصیلات خود را در محضر اساتیدی همچون: «ابوحنیفه»، «مالک بن انس»، «سفیان ثوری»، «اوزاعی» به اتمام رساند. او چندین جلد کتاب به رشته تحریر درآورده است. «نهج البیان عن کشف معانی القرآن»، «الردّ علی اهل المدینة»، «السیر الکبیر و السیر الصغیر» و «المبسوط،» برخی از این آثار است[۱]
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ تهامی، سید غلام رضا، فرهنگ اعلام تاریخ اسلام، ج۲، ص 1345.