ترجمه نهج البلاغه - استادولی (کتاب): تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
| تصویر = 86405611.jpg | | تصویر = 86405611.jpg | ||
| اندازه تصویر = 200px | | اندازه تصویر = 200px | ||
| از مجموعه = | | از مجموعه = | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| زبان اصلی = | | زبان اصلی = | ||
| نویسنده = [[حسین استادولی]] | | نویسنده = [[حسین استادولی]] | ||
| نویسندگان = | | نویسندگان = | ||
| تحقیق یا تدوین = | | تحقیق یا تدوین = | ||
| زیر نظر = | | زیر نظر = | ||
| به کوشش = | | به کوشش = | ||
| مترجم = | | مترجم = | ||
| مترجمان = | | مترجمان = | ||
| ویراستار = | | ویراستار = | ||
| ویراستاران = | | ویراستاران = | ||
| موضوع = [[امامت]] | | موضوع = [[امامت]] | ||
| مذهب = شیعه | | مذهب = شیعه | ||
| ناشر = [[اسوه (ناشر)|انتشارات اسوه]] | | ناشر = [[اسوه (ناشر)|انتشارات اسوه]] | ||
| به همت = | | به همت = | ||
| وابسته به = | | وابسته به = | ||
| محل نشر = تهران، ایران | | محل نشر = تهران، ایران |
نسخهٔ ۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۳:۳۱
ترجمه نهج البلاغه | |
---|---|
زبان | فارسی |
نویسنده | حسین استادولی |
موضوع | امامت |
مذهب | شیعه |
ناشر | [[:رده:انتشارات انتشارات اسوه|انتشارات انتشارات اسوه]][[رده:انتشارات انتشارات اسوه]] |
محل نشر | تهران، ایران |
سال نشر | 1385 ش |
تعداد صفحه | ۵۶۰ |
شابک | ۹۶۴-۸۶۵۳-۴۷-x |
شماره ملی | م۸۴-۹۹۶۹ |
ترجمه نهج البلاغه، کتابی است که با زبان فارسی به شرح و ترجمه نهج البلاغه میپردازد. پدیدآورندهٔ این اثر حسین استادولی است و انتشارات ذره انتشار آن را به عهده داشته است.
دربارهٔ کتاب
در معرفی این کتاب آمده است: «ترجمهای دقیق از متن نهج البلاغه است. مترجم ذیل مقدمه مطالبی مبسوط پیرامون نهج البلاغه و برخی منابع درخور آورده است، شامل: تبویب نهج البلاغه، گردآورنده نهج البلاغه، برخی ویژگیهای نهج البلاغه، موضوعهای نهج البلاغه، اسناد نهج البلاغه، شبهات، معرفی شروح و برخی مترجمان. مترجم در ترجمه خویش تنها برگردان براساس ریشه فارسی واژگان را در نظر نداشته و برگردان محتوا و زیبایی عبارت و انتقال معنا با در نظر گرفتن مخاطب عام و در نظر بوده است. نسخه منتخب، نسخه صبحی صالح بوده، اما مترجم به تطبیق آن با نسخه فیض الاسلام پرداخته و در برخی موارد که نسخه فیض درست یا درستتر مینمود، ترجمه خویش را براساس آن اصلاح کرده است. ضمن ترجمه از شرحهای ابن ابی الحدید و ابن میثم بیبهره نمانده و در ترجمه خویش، نگرشی ویژه به ترجمه محسن فارسی داشته و از آن در اصلاح ترجمه (در حد قلم و ترکیب، نه در محتوا) بهره برده است»[۱].
فهرست کتاب
- در این مورد اطلاعات در دست نیست.
دربارهٔ پدیدآورنده
دریافت متن کتاب
پانویس
- ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 861-862.