حدیث آخرین سفیر و مدعیان دروغین (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

'''حدیث آخرین سفیر و مدعیان دروغین'''، کتابی است که با زبان فارسی به بررسی مباجثی پیرامون [[مدعیان دروغین مهدویت]] می‌پردازد. پدیدآورندهٔ این اثر [[سید مجتبی بحرینی]] است. [[منیر  (ناشر)|انتشارات منیر]] انتشار آن را به عهده داشته است.

در معرفی این کتاب آمده است:«این نوشتار در دو بخش، به شرح [[ادعای نیابت]] دو تن از مدعیان [[سفارت]] و [[نیابت]]، [[منصور]] [[حلاج]] و [[شلمغانی]] و شرح حال [[آخرین سفیر]] [[امام زمان]]{{ع}}، جناب [[علی بن محمد سمری]] پرداخته است. نگارنده روزگار [[سفارت]] جناب [[حسین بن روح نوبختی]] را قرین حوادثی معرفی می‏‌کند که از جمله‌‏ی آن‌ها [[ادعای نیابت]] برخی از مدعیان است. او سپس به شرح حال [[حسین بن منصور حلاج]] و پاره‏‌ای از کارهای غیرمتعارف او و درگیری‏اش با دولت‌‏های [[حاکم]] و نهایتا به دار آویخته شدنش با استناد به برخی منابع مانند "فهرست" [[ابن ندیم]] می‌‏پردازد و در ادامه، [[ابوجعفر محمد بن علی شلمغانی]] را نیز به عنوان [[مدعی دروغین]] [[نیابت]] معرفی و [[جایگاه]] او را از نظر رجال ‏شناسانی مانند [[نجاشی]] و [[شیخ طوسی]]، بررسی می‏‌کند. نویسنده در بخش دوم کتاب، به شرح حال آخرین [[نایب امام زمان]]{{ع}} با استناد به [[منابع تاریخی]] و رجالی می‌‏پردازد و [[اذعان]] می‌‏دارد که اطلاع زیادی از زندگانی او به ‏ویژه تولدش در دست نیست؛ ولی وفاتش نیمه‏‌ی [[شعبان]] ۳۲۹ [[هجری]] بوده است».