اراضی شخصی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[اراضی شخصی در حدیث]] - [[اراضی شخصی در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[اراضی شخصی در حدیث]] - [[اراضی شخصی در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
منظور از اراضی شخصی، زمین‌هایی است که [[مالکیت]] آن در مورد اشخاص به رسمیت شناخته شده است. | منظور از اراضی شخصی، زمین‌هایی است که [[مالکیت]] آن در مورد اشخاص به رسمیت شناخته شده است. | ||
این [[اراضی]] را می‌توان به صورت زیر دسته‌بندی کرد<ref>مبانی فقهی کلیات قانون اساسی، ص۲۸۰-۲۷۶.</ref>. | این [[اراضی]] را می‌توان به صورت زیر دسته‌بندی کرد<ref>مبانی فقهی کلیات قانون اساسی، ص۲۸۰-۲۷۶.</ref>. | ||
# اراضی مواتی که به وسیله افراد آباد شده باشند؛ | # اراضی مواتی که به وسیله افراد آباد شده باشند؛ | ||
#اراضی‌ای که توسط [[ارث]] یا اسباب قانونی دیگر به شخص انتقال یافته باشند؛ | # اراضی‌ای که توسط [[ارث]] یا اسباب قانونی دیگر به شخص انتقال یافته باشند؛ | ||
#تمامی زمین‌هایی که مالکان آنها به میل خود [[اسلام]] آورده‌اند؛ | # تمامی زمین‌هایی که مالکان آنها به میل خود [[اسلام]] آورده‌اند؛ | ||
# [[اراضی صلح]] که صاحبان اصلی آنها [[مالکیت]] رسمی خود را بر آن اراضی در [[قرارداد صلح]] با [[مسلمانان]] قید کرده باشند<ref>فقه سیاسی، ج۳، ص۲۰۵-۲۰۴.</ref><ref>[[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۱ (کتاب)|دانشنامه فقه سیاسی]]، ص ۱۳۰.</ref>. | # [[اراضی صلح]] که صاحبان اصلی آنها [[مالکیت]] رسمی خود را بر آن اراضی در [[قرارداد صلح]] با [[مسلمانان]] قید کرده باشند<ref>فقه سیاسی، ج۳، ص۲۰۵-۲۰۴.</ref><ref>[[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۱ (کتاب)|دانشنامه فقه سیاسی]]، ص ۱۳۰.</ref>. | ||
نسخهٔ ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۵۸
اراضی شخصی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: اراضی شخصی در حدیث - اراضی شخصی در فقه سیاسی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
منظور از اراضی شخصی، زمین‌هایی است که مالکیت آن در مورد اشخاص به رسمیت شناخته شده است. این اراضی را می‌توان به صورت زیر دسته‌بندی کرد[۱].
- اراضی مواتی که به وسیله افراد آباد شده باشند؛
- اراضی‌ای که توسط ارث یا اسباب قانونی دیگر به شخص انتقال یافته باشند؛
- تمامی زمین‌هایی که مالکان آنها به میل خود اسلام آورده‌اند؛
- اراضی صلح که صاحبان اصلی آنها مالکیت رسمی خود را بر آن اراضی در قرارداد صلح با مسلمانان قید کرده باشند[۲][۳].
منابع
پانویس
- ↑ مبانی فقهی کلیات قانون اساسی، ص۲۸۰-۲۷۶.
- ↑ فقه سیاسی، ج۳، ص۲۰۵-۲۰۴.
- ↑ عمید زنجانی، عباس علی، دانشنامه فقه سیاسی، ص ۱۳۰.