ثنی در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
* [[ثنی|ثَنْی]]: اصل آن از ریشه اثنی و اثنان اسم برای عدد<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۷۸.</ref> دو است، به معنای دل گرداندن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۴۱.</ref> مخفی کردن، عطف توجه از چیزی<ref>فخرالدین طریحی، مجمع البحرین، ج۱، ص۷۳.</ref>. | * [[ثنی|ثَنْی]]: اصل آن از ریشه اثنی و اثنان اسم برای عدد<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۷۸.</ref> دو است، به معنای دل گرداندن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۴۱.</ref> مخفی کردن، عطف توجه از چیزی<ref>فخرالدین طریحی، مجمع البحرین، ج۱، ص۷۳.</ref>. | ||
*{{متن قرآن|أَلَا إِنَّهُمْ يَثْنُونَ صُدُورَهُمْ لِيَسْتَخْفُوا مِنْهُ}}<ref>«آگاه باشید که آنان دل می‌گردانند تا (خویش را) از (شنیدن) آن (قرآن) نهفته دارند» سوره هود، آیه ۵.</ref>. | *{{متن قرآن|أَلَا إِنَّهُمْ يَثْنُونَ صُدُورَهُمْ لِيَسْتَخْفُوا مِنْهُ}}<ref>«آگاه باشید که آنان دل می‌گردانند تا (خویش را) از (شنیدن) آن (قرآن) نهفته دارند» سوره هود، آیه ۵.</ref>. | ||
*این اصطلاح حالت اولیه [[مشرکان]] [[قریش]] در برخورد با [[دعوت پیامبر]]{{صل}} و [[کلام]] [[وحی]] را [[تبیین]] می‌کند که آنان از روی [[بی‌اعتنایی]] از شنیدن آن رویگردان بودند. به اصطلاح "بایکوت" و بی‌توجهی به [[سخنان پیامبر]]{{صل}} و کناره گیری، [[سیاست]] مبارزاتی اولیه [[دشمنان اسلام]] بوده است<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۲۰۰.</ref>. | * این اصطلاح حالت اولیه [[مشرکان]] [[قریش]] در برخورد با [[دعوت پیامبر]] {{صل}} و [[کلام]] [[وحی]] را [[تبیین]] می‌کند که آنان از روی [[بی‌اعتنایی]] از شنیدن آن رویگردان بودند. به اصطلاح "بایکوت" و بی‌توجهی به [[سخنان پیامبر]] {{صل}} و کناره گیری، [[سیاست]] مبارزاتی اولیه [[دشمنان اسلام]] بوده است<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۲۰۰.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۱۶
این مدخل زیرشاخهٔ بحث ثنی است. ثنی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ثنی در قرآن - ثنی در حدیث - ثنی در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
- ثَنْی: اصل آن از ریشه اثنی و اثنان اسم برای عدد[۱] دو است، به معنای دل گرداندن[۲] مخفی کردن، عطف توجه از چیزی[۳].
- ﴿أَلَا إِنَّهُمْ يَثْنُونَ صُدُورَهُمْ لِيَسْتَخْفُوا مِنْهُ﴾[۴].
- این اصطلاح حالت اولیه مشرکان قریش در برخورد با دعوت پیامبر (ص) و کلام وحی را تبیین می‌کند که آنان از روی بی‌اعتنایی از شنیدن آن رویگردان بودند. به اصطلاح "بایکوت" و بی‌توجهی به سخنان پیامبر (ص) و کناره گیری، سیاست مبارزاتی اولیه دشمنان اسلام بوده است[۵].
منابع
پانویس
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۷۸.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۴۱.
- ↑ فخرالدین طریحی، مجمع البحرین، ج۱، ص۷۳.
- ↑ «آگاه باشید که آنان دل می‌گردانند تا (خویش را) از (شنیدن) آن (قرآن) نهفته دارند» سوره هود، آیه ۵.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۲۰۰.