جثم در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۲۰

از پا افتادن، از پای درآمدن^[۱]، بر زمین فرو افتادن^[۲].
﴿وَأَخَذَ الَّذِينَ ظَلَمُوا الصَّيْحَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دِيَارِهِمْ جَاثِمِينَ﴾^[۳].
خداوند در قرآن کریم از این واژه برای تخطئه و محکوم ‌کردن دشمنان و مخالفان رسولان و انبیا استفاده کرده است^[۴].

↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۴۱.
↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۱، ص۵۰۵.
↑ «و بانگ آسمانی ستمگران را فرو گرفت و در خانه‌های خویش از پا درافتادند» سوره هود، آیه ۶۷.
↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۲۰۷.

@@ خط ۶: / خط ۶: @@
 }}
-==مقدمه==
+== مقدمه ==
-*از پا افتادن، از پای درآمدن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۴۱.</ref>، بر [[زمین]] فرو افتادن<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۱، ص۵۰۵.</ref>.
+* از پا افتادن، از پای درآمدن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۴۱.</ref>، بر [[زمین]] فرو افتادن<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۱، ص۵۰۵.</ref>.
 *{{متن قرآن|وَأَخَذَ الَّذِينَ ظَلَمُوا الصَّيْحَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دِيَارِهِمْ جَاثِمِينَ}}<ref>«و بانگ آسمانی ستمگران را فرو گرفت و در خانه‌های خویش از پا درافتادند» سوره هود، آیه ۶۷.</ref>.
 * [[خداوند]] در [[قرآن کریم]] از این واژه برای تخطئه و محکوم ‌کردن [[دشمنان]] و [[مخالفان]] [[رسولان]] و [[انبیا]] استفاده کرده است<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۲۰۷.</ref>.