جندب بن ادلع هذلی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
==آشنایی اجمالی== | == آشنایی اجمالی == | ||
با توجه به نسبت او، باید وی را از تیره [[هذیل بن مدرکه]]، از [[مضر]] دانست<ref>ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۱۹۶.</ref>. در برخی منابع، او را از [[بنی لیث]] معرفی کرده‌اند که چون بنی لیث و هذیل نمی‌توانند از یک تیره باشند، [[ابن حجر]]<ref>فتح الباری، ج۱۲، ص۱۸۱.</ref> احتمال داده است میان وی و بنی لیث پیمانی بر قرار بوده که به سبب آن، وی را با دو نسبت هذلی و لیثی خوانده‌اند. در نام وی و پدرش [[اختلاف]] است. نام وی را «جنیدب»<ref>ابن حجر، الاصابه ج۲، ص۸۴۳.</ref> و نام پدرش را «اثوع»<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۴، ص۵۶.</ref> و «اکوع»<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۴، ص۵۸.</ref> نیز گفته‌اند که باید تصحیف ادلع باشد. براساس گزارش [[واقدی]]<ref>واقدی، محمد بن عمر، الرده، ج۲، ص۸۴۳.</ref>، در [[زمان جاهلیت]] مردی [[شجاع]] از [[بنی اسلم]] به نام «احمر بأسا» به دست «[[جنیدب بن ادلع]]» کشته شد. یک [[روز]] پس از [[فتح مکه]]، [[جندب بن ادلع]] به [[مکه]] آمد و در حالی که همه در [[امان]] بودند، ایستاده بود و نگاه می‌کرد که [[جندب بن اعجم]] او را دید و از نامش پرسید و چون او را [[شناخت]]، بیرون آمد و [[مردم]] را بر [[ضد]] وی تحریک کرد. نخستین کسی که او را دید، [[خراش بن امیه کعبی]] بود که او را [[آگاه]] کرد و خراش با [[شمشیر]] آمد و دید که جندب درباره کشته شدن «احمر بأسا» برای مردم[[سخن]] می‌گوید. خراش مردم را پراکنده کرد و جندب را کُشت. هنگامی که خبر کشته شدن جندب به [[رسول خدا]]{{صل}} رسید، بعدازظهر فردای فتح مکه [[سخنرانی]] کرد و مردم، به ویژه [[قبیله خزاعه]] را از [[کشتار]] در [[حرم]] [[نهی]] فرمود و کشته شدن جندب را نیز [[بیهوده]] برشمرد و خون‌بهای او را به عهده گرفت <ref>واقدی، محمد بن عمر، الرده، ج۲، ص۸۴۳ و ۸۴۴؛ نیز ر.ک: ابن هشام، السیرة النبویه، ج۴، ص۵۸۶.</ref>. گویا سبب کشتن وی، کینه‌ای بود که از [[زمان جاهلیت]] بین آنان وجود داشت<ref>طبری، تاریخ طبری، ج۳، ص۶۳؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۱۱.</ref>. گفته‌اند نخستین کشته‌ای که در [[فتح مکه]]<ref>ر.ک: ابن حجر، فتح الباری، ج۱۲، ص۱۸۱.</ref>، [[رسول خدا]]{{صل}} دیه او را پرداخت، [[جندب]] بود که دیه‌اش را صد شتر قرار داد<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۴، ص۵۸.</ref>. براساس گزارش دیگری، رسول خدا{{صل}} به [[خزاعه]] دستور داد دیه او را بپردازند<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۱۱.</ref>. البته [[ابن حجر]]<ref>فتح الباری، ج۱۲، ص۱۸۱.</ref> احتمال دو نفر بودن «[[جندب بن ادلع]]» و «ابن الوع» و به دنبال آن، مستقل بودن دو ماجرا را مطرح کرده، ولی در نهایت یکی بودن داستان را ترجیح داده است.<ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «جندب بن ادلع هذلی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص ۴۲۰- ۴۲۱.</ref> | با توجه به نسبت او، باید وی را از تیره [[هذیل بن مدرکه]]، از [[مضر]] دانست<ref>ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۱۹۶.</ref>. در برخی منابع، او را از [[بنی لیث]] معرفی کرده‌اند که چون بنی لیث و هذیل نمی‌توانند از یک تیره باشند، [[ابن حجر]]<ref>فتح الباری، ج۱۲، ص۱۸۱.</ref> احتمال داده است میان وی و بنی لیث پیمانی بر قرار بوده که به سبب آن، وی را با دو نسبت هذلی و لیثی خوانده‌اند. در نام وی و پدرش [[اختلاف]] است. نام وی را «جنیدب»<ref>ابن حجر، الاصابه ج۲، ص۸۴۳.</ref> و نام پدرش را «اثوع»<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۴، ص۵۶.</ref> و «اکوع»<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۴، ص۵۸.</ref> نیز گفته‌اند که باید تصحیف ادلع باشد. براساس گزارش [[واقدی]]<ref>واقدی، محمد بن عمر، الرده، ج۲، ص۸۴۳.</ref>، در [[زمان جاهلیت]] مردی [[شجاع]] از [[بنی اسلم]] به نام «احمر بأسا» به دست «[[جنیدب بن ادلع]]» کشته شد. یک [[روز]] پس از [[فتح مکه]]، [[جندب بن ادلع]] به [[مکه]] آمد و در حالی که همه در [[امان]] بودند، ایستاده بود و نگاه می‌کرد که [[جندب بن اعجم]] او را دید و از نامش پرسید و چون او را [[شناخت]]، بیرون آمد و [[مردم]] را بر [[ضد]] وی تحریک کرد. نخستین کسی که او را دید، [[خراش بن امیه کعبی]] بود که او را [[آگاه]] کرد و خراش با [[شمشیر]] آمد و دید که جندب درباره کشته شدن «احمر بأسا» برای مردم[[سخن]] می‌گوید. خراش مردم را پراکنده کرد و جندب را کُشت. هنگامی که خبر کشته شدن جندب به [[رسول خدا]] {{صل}} رسید، بعدازظهر فردای فتح مکه [[سخنرانی]] کرد و مردم، به ویژه [[قبیله خزاعه]] را از [[کشتار]] در [[حرم]] [[نهی]] فرمود و کشته شدن جندب را نیز [[بیهوده]] برشمرد و خون‌بهای او را به عهده گرفت <ref>واقدی، محمد بن عمر، الرده، ج۲، ص۸۴۳ و ۸۴۴؛ نیز ر. ک: ابن هشام، السیرة النبویه، ج۴، ص۵۸۶.</ref>. گویا سبب کشتن وی، کینه‌ای بود که از [[زمان جاهلیت]] بین آنان وجود داشت<ref>طبری، تاریخ طبری، ج۳، ص۶۳؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۱۱.</ref>. گفته‌اند نخستین کشته‌ای که در [[فتح مکه]]<ref>ر. ک: ابن حجر، فتح الباری، ج۱۲، ص۱۸۱.</ref>، [[رسول خدا]] {{صل}} دیه او را پرداخت، [[جندب]] بود که دیه‌اش را صد شتر قرار داد<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۴، ص۵۸.</ref>. براساس گزارش دیگری، رسول خدا {{صل}} به [[خزاعه]] دستور داد دیه او را بپردازند<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۱۱.</ref>. البته [[ابن حجر]]<ref>فتح الباری، ج۱۲، ص۱۸۱.</ref> احتمال دو نفر بودن «[[جندب بن ادلع]]» و «ابن الوع» و به دنبال آن، مستقل بودن دو ماجرا را مطرح کرده، ولی در نهایت یکی بودن داستان را ترجیح داده است.<ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «جندب بن ادلع هذلی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص ۴۲۰- ۴۲۱.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۲۴
آشنایی اجمالی
با توجه به نسبت او، باید وی را از تیره هذیل بن مدرکه، از مضر دانست[۱]. در برخی منابع، او را از بنی لیث معرفی کرده‌اند که چون بنی لیث و هذیل نمی‌توانند از یک تیره باشند، ابن حجر[۲] احتمال داده است میان وی و بنی لیث پیمانی بر قرار بوده که به سبب آن، وی را با دو نسبت هذلی و لیثی خوانده‌اند. در نام وی و پدرش اختلاف است. نام وی را «جنیدب»[۳] و نام پدرش را «اثوع»[۴] و «اکوع»[۵] نیز گفته‌اند که باید تصحیف ادلع باشد. براساس گزارش واقدی[۶]، در زمان جاهلیت مردی شجاع از بنی اسلم به نام «احمر بأسا» به دست «جنیدب بن ادلع» کشته شد. یک روز پس از فتح مکه، جندب بن ادلع به مکه آمد و در حالی که همه در امان بودند، ایستاده بود و نگاه می‌کرد که جندب بن اعجم او را دید و از نامش پرسید و چون او را شناخت، بیرون آمد و مردم را بر ضد وی تحریک کرد. نخستین کسی که او را دید، خراش بن امیه کعبی بود که او را آگاه کرد و خراش با شمشیر آمد و دید که جندب درباره کشته شدن «احمر بأسا» برای مردمسخن می‌گوید. خراش مردم را پراکنده کرد و جندب را کُشت. هنگامی که خبر کشته شدن جندب به رسول خدا (ص) رسید، بعدازظهر فردای فتح مکه سخنرانی کرد و مردم، به ویژه قبیله خزاعه را از کشتار در حرم نهی فرمود و کشته شدن جندب را نیز بیهوده برشمرد و خون‌بهای او را به عهده گرفت [۷]. گویا سبب کشتن وی، کینه‌ای بود که از زمان جاهلیت بین آنان وجود داشت[۸]. گفته‌اند نخستین کشته‌ای که در فتح مکه[۹]، رسول خدا (ص) دیه او را پرداخت، جندب بود که دیه‌اش را صد شتر قرار داد[۱۰]. براساس گزارش دیگری، رسول خدا (ص) به خزاعه دستور داد دیه او را بپردازند[۱۱]. البته ابن حجر[۱۲] احتمال دو نفر بودن «جندب بن ادلع» و «ابن الوع» و به دنبال آن، مستقل بودن دو ماجرا را مطرح کرده، ولی در نهایت یکی بودن داستان را ترجیح داده است.[۱۳]
جستارهای وابسته
- هذیل بن مدرکه (قبیله)
- مضر (قبیله)
- بنی لیث (قبیله)
منابع
پانویس
- ↑ ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۱۹۶.
- ↑ فتح الباری، ج۱۲، ص۱۸۱.
- ↑ ابن حجر، الاصابه ج۲، ص۸۴۳.
- ↑ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۴، ص۵۶.
- ↑ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۴، ص۵۸.
- ↑ واقدی، محمد بن عمر، الرده، ج۲، ص۸۴۳.
- ↑ واقدی، محمد بن عمر، الرده، ج۲، ص۸۴۳ و ۸۴۴؛ نیز ر. ک: ابن هشام، السیرة النبویه، ج۴، ص۵۸۶.
- ↑ طبری، تاریخ طبری، ج۳، ص۶۳؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۱۱.
- ↑ ر. ک: ابن حجر، فتح الباری، ج۱۲، ص۱۸۱.
- ↑ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۴، ص۵۸.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۱۱.
- ↑ فتح الباری، ج۱۲، ص۱۸۱.
- ↑ خانجانی، قاسم، مقاله «جندب بن ادلع هذلی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۴۲۰- ۴۲۱.