رحمت: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{خرد}} {{علم معصوم}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:cen...» ایجاد کرد)
 
خط ۵۹: خط ۵۹:
==مصادیق رحمت الهی==
==مصادیق رحمت الهی==


===بعثت انبیا===
===بعثت [[انبیا]]{{عم}}===


===وجود [[امامان]]{{عم}}===
===وجود [[امامان]]{{عم}}===

نسخهٔ ‏۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۱:۳۲

اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل رحمت (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.


  • رحمت: برخوردار ساختن موجودات از نعمت وجود و رساندن آنها به کمالِ در خورشان[۱].

واژه‌شناسی لغوی

  • رحمت ضد قسوت[۲]، شدت[۳]، غضب[۴] و سخط[۵] و به معنای مهربانی[۶]، رأفت[۷]، عطوفت و دلسوزی[۸] است؛ به گونه‌ای که سبب احسان و بخشش به دیگری گردد[۹] به آنچه نیز از سر ترحّم به دیگری داده می‌شود، رحمت می‌گویند،[۱۰] که در این صورت رحمت، معنایی مساوی با نعمت دارد، بلکه به گفته‌ای معنای رحمت نعمت است[۱۱]؛ حتی بعضی[۱۲] استعمال واژه رحمت را در معنای رقت و دلسوزی مجاز دانسته‌اند و معنای حقیقی‌اش را همان نعمت[۱۳].

رحمت در قرآن

چگونگی اتصاف خدای متعالی به رحمت

رحمت رحمانی و رحیمی

التزام خدا به رحمت

سبقت و غلبه رحمت الهی بر غضب

سعه رحمت الهی

انحصار رحمت در خدای متعالی

اقتضائات رحمت خدای متعالی

وحدت ربوبیت و الوهیت

نفی فرزند

انحصار استحقاق عبادت

نفی ظلم

لزوم ارسال پیامبران

حتمی بودن معاد

زشتی معصیت خدای والا

ترس از عذاب

خزائن رحمت الهی

عوامل جلب رحمت خاص الهی و محرومیت از آن

نهی از فریفته شدن به رحمت الهی و ناامیدی از آن

رحمت انسان جلوه رحمت الهی

تجلی کامل رحمت الهی در آخرت

مصادیق رحمت الهی

بعثت انبیا(ع)

وجود امامان(ع)

قرآن و دیگر کتاب‌های آسمانی

شریعت آسمانی

آسانی تکالیف

هدایت، اسلام و ایمان

قبول توبه و مغفرت

مهلت دادن به خطاکاران

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. صالحی‌منش، محمد صادق، دائرةالمعارف قرآن کریم، ج۱۳، ص:۵۴۴- ۵۸۰.
  2. البیان، ص ۴۲۹.
  3. البیان، ص ۴۲۹؛ انوار درخشان، ج ۱، ص ۱۲.
  4. البیان، ص ۴۹۰؛ التحقیق، ج ۱۴، ص ۲۲۵، «یأس».
  5. البیان، ص ۴۹۰.
  6. نثر طوبی، ج ۱، ص ۲۹۸؛ لغت‌نامه، ج ۱۰، ص ۱۰۵۲۰، «رحمت».
  7. معجم مقاییس اللغه، ج ۲، ص ۴۹۸، «رحم»؛ تفسیر روشن، ج ۲، ص ۲۷۴.
  8. معجم مقاییس اللغه، ج ۲، ص ۴۹۸؛ لسان العرب، ج ۱۲، ص ۲۳۰، «رحم».
  9. مفردات، ص ۳۴۷، «رحم»؛ تفسیر الصراط المستقیم، ج ۳، ص ۲۵۵.
  10. رسائل المرتضی، ج ۲، ص ۲۷۱؛ آلاء الرحمن، ج ۱، ص۵۳.
  11. التوحید، ص ۲۰۳ - ۲۰۴؛ مجمع البیان، ج ۱، ص ۹۱؛ عدة الداعی، ص ۳۲۱.
  12. تفسیر الصراط المستقیم، ج ۳، ص ۲۶۰.
  13. صالحی‌منش، محمد صادق، دائرةالمعارف قرآن کریم، ج۱۳، ص:۵۴۴- ۵۸۰.