خصم: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[خصم در قرآن]] - [[خصم در حدیث]] - [[خصم در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط  = خصم (پرسش)}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[خصم در قرآن]] - [[خصم در حدیث]] - [[خصم در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط  = خصم (پرسش)}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
* [[دشمنی]]، [[ستیزه‌جویی]]<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۵۰.</ref>، جدل ‌پیشگی<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۲، ص۱۸۰.</ref>. به دو طرف [[مخاصمه]] و [[منازعه]]، [[خصم]] گفته می‌شود و به کسی که بسیار [[دشمنی]] و [[ستیزه]] می‌کند، خصیم می‌گویند<ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۵۸۵.</ref>.
* [[دشمنی]]، [[ستیزه‌جویی]]<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۵۰.</ref>، جدل ‌پیشگی<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۲، ص۱۸۰.</ref>. به دو طرف [[مخاصمه]] و [[منازعه]]، [[خصم]] گفته می‌شود و به کسی که بسیار [[دشمنی]] و [[ستیزه]] می‌کند، خصیم می‌گویند<ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۵۸۵.</ref>.
*{{متن قرآن|هَذَانِ خَصْمَانِ اخْتَصَمُوا فِي رَبِّهِمْ}}<ref>«اینان دو گروه دشمنند که درباره پروردگارشان با هم به دشمنی برخاستند» سوره حج، آیه ۱۹.</ref>.
*{{متن قرآن|هَذَانِ خَصْمَانِ اخْتَصَمُوا فِي رَبِّهِمْ}}<ref>«اینان دو گروه دشمنند که درباره پروردگارشان با هم به دشمنی برخاستند» سوره حج، آیه ۱۹.</ref>.
*البته هرگاه واژه [[خصم]] با لام متعدی شود، به معنای مدافع و [[پشتیبان]] خواهد بود؛ مانند: {{متن قرآن|وَلَا تَكُنْ لِلْخَائِنِينَ خَصِيمًا}}<ref>«طرفدار خائنان مباش» سوره نساء، آیه ۱۰۵.</ref>.
* البته هرگاه واژه [[خصم]] با لام متعدی شود، به معنای مدافع و [[پشتیبان]] خواهد بود؛ مانند: {{متن قرآن|وَلَا تَكُنْ لِلْخَائِنِينَ خَصِيمًا}}<ref>«طرفدار خائنان مباش» سوره نساء، آیه ۱۰۵.</ref>.
* خصیم در [[فرهنگ عمومی]] از [[صفات ناپسند]] و ضد ارزشی است که در مقابل آن، ترحّم و [[محبت]] به [[مؤمنان]] سفارش شده است: {{متن قرآن|رُحَمَاءُ بَيْنَهُمْ}}<ref>«میان خویش مهربانند» سوره فتح، آیه ۲۹.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۲۵۷.</ref>.
* خصیم در [[فرهنگ عمومی]] از [[صفات ناپسند]] و ضد ارزشی است که در مقابل آن، ترحّم و [[محبت]] به [[مؤمنان]] سفارش شده است: {{متن قرآن|رُحَمَاءُ بَيْنَهُمْ}}<ref>«میان خویش مهربانند» سوره فتح، آیه ۲۹.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۲۵۷.</ref>.



نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۵۵

مقدمه

منابع

پانویس

  1. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۵۰.
  2. ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۲، ص۱۸۰.
  3. احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۵۸۵.
  4. «اینان دو گروه دشمنند که درباره پروردگارشان با هم به دشمنی برخاستند» سوره حج، آیه ۱۹.
  5. «طرفدار خائنان مباش» سوره نساء، آیه ۱۰۵.
  6. «میان خویش مهربانند» سوره فتح، آیه ۲۹.
  7. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۲۵۷.