جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
سقایه یعنی اعطای نوشیدنی<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۱۵.</ref>، آب دادن و آبرسانی <ref>ابنفارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۸۴.</ref>، آماده کردن و تهیه نوشیدنی<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۱۵۵-۱۵۶.</ref> و [[سقایة الحاج]] یعنی آبرسانی به [[حجاج]] بیتاللّه الحرام. | سقایه یعنی اعطای نوشیدنی<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۱۵.</ref>، آب دادن و آبرسانی <ref>ابنفارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۸۴.</ref>، آماده کردن و تهیه نوشیدنی<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۱۵۵-۱۵۶.</ref> و [[سقایة الحاج]] یعنی آبرسانی به [[حجاج]] بیتاللّه الحرام. | ||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
[[سقایة الحاج]] از [[مناصب]] [[عظیم]] و مهم [[اجتماعی]] و [[سیاسی]] در [[جزیرة العرب]] قبل از [[اسلام]] است که [[اعراب]] به آن [[مباهات]] میکردهاند؛ همانند پردهداری و کلیدداری [[کعبه]] که باعث [[فخر]] و [[مباهات]] [[قبایل]] بود. | [[سقایة الحاج]] از [[مناصب]] [[عظیم]] و مهم [[اجتماعی]] و [[سیاسی]] در [[جزیرة العرب]] قبل از [[اسلام]] است که [[اعراب]] به آن [[مباهات]] میکردهاند؛ همانند پردهداری و کلیدداری [[کعبه]] که باعث [[فخر]] و [[مباهات]] [[قبایل]] بود. | ||
در [[روایات]] [[تاریخی]] این [[منصب]] به [[عهد]] [[قصی بن کلام]] جدّ اعلای [[پیامبر اکرم]]{{صل}} باز میگردد که بعد از او به [[عبدمناف]] رسید و در [[خاندان]] او باقی ماند تا به [[عباس بن عبدالمطلب]] [[عموی پیامبر]]{{صل}} واگذار شد<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۲۰۳-۲۰۴.</ref>. | در [[روایات]] [[تاریخی]] این [[منصب]] به [[عهد]] [[قصی بن کلام]] جدّ اعلای [[پیامبر اکرم]] {{صل}} باز میگردد که بعد از او به [[عبدمناف]] رسید و در [[خاندان]] او باقی ماند تا به [[عباس بن عبدالمطلب]] [[عموی پیامبر]] {{صل}} واگذار شد<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۲۰۳-۲۰۴.</ref>. | ||
در [[اسلام]] این [[مناصب]] اهمیت داشتند؛ ولی عهده داری آنها با [[ایمان به خدا]] و [[جهاد]] در [[راه]] او [[ارزشمند]] بود.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۴۲.</ref> | در [[اسلام]] این [[مناصب]] اهمیت داشتند؛ ولی عهده داری آنها با [[ایمان به خدا]] و [[جهاد]] در [[راه]] او [[ارزشمند]] بود.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۴۲.</ref> |