دین‌شناسی: تفاوت میان نسخه‌ها
(←پانویس) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[دین‌شناسی در قرآن]] - [[دین‌شناسی در حدیث]] - [[دین‌شناسی در نهج البلاغه]] - [[دین‌شناسی در کلام اسلامی]] - [[دین‌شناسی در عرفان اسلامی]]| پرسش مرتبط = دین‌شناسی (پرسش)}} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[دین‌شناسی در قرآن]] - [[دین‌شناسی در حدیث]] - [[دین‌شناسی در نهج البلاغه]] - [[دین‌شناسی در کلام اسلامی]] - [[دین‌شناسی در عرفان اسلامی]]| پرسش مرتبط = دین‌شناسی (پرسش)}} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
*دانشی است که [[باورهای دینی]] را [[تبیین]] می‌کند و سویه‌های گوناگون [[دین]] را بازمی‌شناساند. دین‌شناسی سنتی یا [[علم کلام]]، به بررسی [[اصول دین]] بسنده می‌کند؛ اما دین‌شناسی جدید، شاخه‌های متعددی دارد:[[روان‌شناسی]] [[دین]]، جامعه‌شناسی [[دین]]، [[هنر]] [[دینی]]، [[ادبیات]] [[دینی]]، اسطوره‌شناسی، [[مردم‌شناسی]] [[دینی]]، [[تاریخ]] [[دین]]، دین‌شناسی تطبیقی، پدیدارشناسی [[دینی]]، [[کلام فلسفی]]، [[معرفت‌شناسی]] [[دینی]] و [[فلسفه]] [[دین]]<ref>تجربه دینی و مکاشفه عرفانی، ۱۰۰- ۸۵.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 254.</ref>. | * دانشی است که [[باورهای دینی]] را [[تبیین]] می‌کند و سویه‌های گوناگون [[دین]] را بازمی‌شناساند. دین‌شناسی سنتی یا [[علم کلام]]، به بررسی [[اصول دین]] بسنده می‌کند؛ اما دین‌شناسی جدید، شاخه‌های متعددی دارد:[[روان‌شناسی]] [[دین]]، جامعه‌شناسی [[دین]]، [[هنر]] [[دینی]]، [[ادبیات]] [[دینی]]، اسطوره‌شناسی، [[مردم‌شناسی]] [[دینی]]، [[تاریخ]] [[دین]]، دین‌شناسی تطبیقی، پدیدارشناسی [[دینی]]، [[کلام فلسفی]]، [[معرفت‌شناسی]] [[دینی]] و [[فلسفه]] [[دین]]<ref>تجربه دینی و مکاشفه عرفانی، ۱۰۰- ۸۵.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 254.</ref>. | ||
*قلمرو دین‌شناسی به معنای عام، شامل [[علوم]] [[فقهی]] و هر [[علمی]] نیز هست که یک سوی آن [[اندیشه]] [[دینی]] است؛ چنان که [[علوم انسانی]] [[اجتماعی]] مانند جامعه‌شناسی و [[روان‌شناسی]] و [[تربیت]] را نیز در بر می‌گیرد که نسبتی وثیق و عمیق با [[اندیشه]] و منش [[دینی]] دارند. اگر این [[دانش‌ها]] به [[دین]] عرضه گردند یا [[دین]] و [[دینداری]] به آنها عرضه شود، آنچه فراچنگ می‌آید، در قلمرو دین‌شناسی جای می‌گیرد<ref>دین پژوهی معاصر، ۴۸.</ref>. | * قلمرو دین‌شناسی به معنای عام، شامل [[علوم]] [[فقهی]] و هر [[علمی]] نیز هست که یک سوی آن [[اندیشه]] [[دینی]] است؛ چنان که [[علوم انسانی]] [[اجتماعی]] مانند جامعه‌شناسی و [[روان‌شناسی]] و [[تربیت]] را نیز در بر می‌گیرد که نسبتی وثیق و عمیق با [[اندیشه]] و منش [[دینی]] دارند. اگر این [[دانش‌ها]] به [[دین]] عرضه گردند یا [[دین]] و [[دینداری]] به آنها عرضه شود، آنچه فراچنگ می‌آید، در قلمرو دین‌شناسی جای می‌گیرد<ref>دین پژوهی معاصر، ۴۸.</ref>. | ||
==رویکردهای دین‌شناسی معاصر== | == رویکردهای دین‌شناسی معاصر == | ||
*در عصر حاضر سه رویکرد عمده در عرصه دین‌شناسی وجود دارد: | * در عصر حاضر سه رویکرد عمده در عرصه دین‌شناسی وجود دارد: | ||
#رویکرد سنتی که ویژگی بنیادی آن تصلب بر یافته‌ها و داشته‌های پیشین است و از نوآوری و تحول می‌هراسد. | # رویکرد سنتی که ویژگی بنیادی آن تصلب بر یافته‌ها و داشته‌های پیشین است و از نوآوری و تحول می‌هراسد. | ||
#رویکرد مقابل سنتی که با ادعای تجدد، اما متأثر از [[معرفت‌شناسی]] غربی به تازگی پا به عرصه مطالعات [[دینی]] نهاده است و آن را "جریان متجدد" می‌خوانند. | # رویکرد مقابل سنتی که با ادعای تجدد، اما متأثر از [[معرفت‌شناسی]] غربی به تازگی پا به عرصه مطالعات [[دینی]] نهاده است و آن را "جریان متجدد" می‌خوانند. | ||
#رویکردی که نه به [[مواریث]] گذشته دین‌شناسی [[تعصب]] می‌ورزد و نه از آن انقطاع می‌جوید و ساختارشکنی می‌طلبد. این رویکرد را می‌توان "جریان مجدد" نام نهاد که در پی گشودن راهی میان تصلب و تجدد است. | # رویکردی که نه به [[مواریث]] گذشته دین‌شناسی [[تعصب]] می‌ورزد و نه از آن انقطاع می‌جوید و ساختارشکنی می‌طلبد. این رویکرد را می‌توان "جریان مجدد" نام نهاد که در پی گشودن راهی میان تصلب و تجدد است. | ||
*پرچمداران این جریان شخصیت‌های برجسته [[علوم دینی]] معاصر همانند [[امام خمینی]] و [[علامه طباطبائی]] هستند.جریان مجدد سعی دارد با بهره‌گیری از ذخایر پیشین و [[مواریث]] [[سلف]]، از آورده‌های دیگر [[ملل]] نیز سود بَرَد و با [[اعتماد]] به [[نفس]]، در [[ثروت]] [[علمی]] [[بشر]] سهم گذاری کند و به بهانه نوآوری، گذشته خود را یکسره از کف ندهد<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 254.</ref>. | * پرچمداران این جریان شخصیت‌های برجسته [[علوم دینی]] معاصر همانند [[امام خمینی]] و [[علامه طباطبائی]] هستند. جریان مجدد سعی دارد با بهره‌گیری از ذخایر پیشین و [[مواریث]] [[سلف]]، از آورده‌های دیگر [[ملل]] نیز سود بَرَد و با [[اعتماد]] به [[نفس]]، در [[ثروت]] [[علمی]] [[بشر]] سهم گذاری کند و به بهانه نوآوری، گذشته خود را یکسره از کف ندهد<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 254.</ref>. | ||
==مهم‌ترین مسائل دین‌شناسی== | == مهم‌ترین مسائل دین‌شناسی == | ||
#چیستی [[دین]]؛ شامل تعاریف و [[گوهر دین]]، اهداف، قلمرو و کارکردهای [[دین]]، پلورالیزم [[دینی]]، کمال، [[جامعیت]] و [[جاودانگی]] [[دین]]، [[ایمان]]، [[تجربه دینی]] و ... | # چیستی [[دین]]؛ شامل تعاریف و [[گوهر دین]]، اهداف، قلمرو و کارکردهای [[دین]]، پلورالیزم [[دینی]]، کمال، [[جامعیت]] و [[جاودانگی]] [[دین]]، [[ایمان]]، [[تجربه دینی]] و ... | ||
# [[منشأ دین]]؛ شامل پنداره‌های روان‌شناختی، زبان‌شناختی، جامعه‌شناختی و .... | # [[منشأ دین]]؛ شامل پنداره‌های روان‌شناختی، زبان‌شناختی، جامعه‌شناختی و .... | ||
# [[معرفت]] [[دینی]]؛ شامل منابع و روش‌های [[شناخت دین]]، زبان [[دین]]، تطور [[فهم]] [[دین]]، هرمنوتیک [[دینی]] و مباحثی دیگر از قبیل [[فلسفه]]، [[علوم دینی]] و مناط، [[ارزش]] و زبان گزاره‌های [[دینی]]. | # [[معرفت]] [[دینی]]؛ شامل منابع و روش‌های [[شناخت دین]]، زبان [[دین]]، تطور [[فهم]] [[دین]]، هرمنوتیک [[دینی]] و مباحثی دیگر از قبیل [[فلسفه]]، [[علوم دینی]] و مناط، [[ارزش]] و زبان گزاره‌های [[دینی]]. | ||
#رابطه [[دین]] با [[علم]]، [[فلسفه]]، عرفان، [[اخلاق]]، [[فرهنگ]]، [[هنر]] و .... ه. امهات مدعیات [[دینی]]؛ شامل توجیه‌پذیری [[باورهای دینی]]، معناداری گزاره‌های [[دینی]] و موشکافی موضوعاتی همانند [[خدا]]، [[صفات خدا]]، [[شرور]] و کاستی‌ها، [[خلقت]] و چگونگی آن، مجرد و مادی، [[وحی]] و [[نبوت]]، [[اعجاز]]، معنای [[زندگی]]، [[اختیار]]، شعائر و [[آداب]] و مناسک [[دینی]]، [[تکلیف]] و [[نظام اخلاقی]] [[جهان]]، [[سعادت]]، خلود [[نفس]]، [[معاد]] و ...<ref>دین پژوهی معاصر، ۱۴۲- ۱۴۰.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 255.</ref>. | # رابطه [[دین]] با [[علم]]، [[فلسفه]]، عرفان، [[اخلاق]]، [[فرهنگ]]، [[هنر]] و .... ه. امهات مدعیات [[دینی]]؛ شامل توجیه‌پذیری [[باورهای دینی]]، معناداری گزاره‌های [[دینی]] و موشکافی موضوعاتی همانند [[خدا]]، [[صفات خدا]]، [[شرور]] و کاستی‌ها، [[خلقت]] و چگونگی آن، مجرد و مادی، [[وحی]] و [[نبوت]]، [[اعجاز]]، معنای [[زندگی]]، [[اختیار]]، شعائر و [[آداب]] و مناسک [[دینی]]، [[تکلیف]] و [[نظام اخلاقی]] [[جهان]]، [[سعادت]]، خلود [[نفس]]، [[معاد]] و ...<ref>دین پژوهی معاصر، ۱۴۲- ۱۴۰.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 255.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۰۹
دین‌شناسی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: دین‌شناسی در قرآن - دین‌شناسی در حدیث - دین‌شناسی در نهج البلاغه - دین‌شناسی در کلام اسلامی - دین‌شناسی در عرفان اسلامی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
- دانشی است که باورهای دینی را تبیین می‌کند و سویه‌های گوناگون دین را بازمی‌شناساند. دین‌شناسی سنتی یا علم کلام، به بررسی اصول دین بسنده می‌کند؛ اما دین‌شناسی جدید، شاخه‌های متعددی دارد:روان‌شناسی دین، جامعه‌شناسی دین، هنر دینی، ادبیات دینی، اسطوره‌شناسی، مردم‌شناسی دینی، تاریخ دین، دین‌شناسی تطبیقی، پدیدارشناسی دینی، کلام فلسفی، معرفت‌شناسی دینی و فلسفه دین[۱][۲].
- قلمرو دین‌شناسی به معنای عام، شامل علوم فقهی و هر علمی نیز هست که یک سوی آن اندیشه دینی است؛ چنان که علوم انسانی اجتماعی مانند جامعه‌شناسی و روان‌شناسی و تربیت را نیز در بر می‌گیرد که نسبتی وثیق و عمیق با اندیشه و منش دینی دارند. اگر این دانش‌ها به دین عرضه گردند یا دین و دینداری به آنها عرضه شود، آنچه فراچنگ می‌آید، در قلمرو دین‌شناسی جای می‌گیرد[۳].
رویکردهای دین‌شناسی معاصر
- در عصر حاضر سه رویکرد عمده در عرصه دین‌شناسی وجود دارد:
- رویکرد سنتی که ویژگی بنیادی آن تصلب بر یافته‌ها و داشته‌های پیشین است و از نوآوری و تحول می‌هراسد.
- رویکرد مقابل سنتی که با ادعای تجدد، اما متأثر از معرفت‌شناسی غربی به تازگی پا به عرصه مطالعات دینی نهاده است و آن را "جریان متجدد" می‌خوانند.
- رویکردی که نه به مواریث گذشته دین‌شناسی تعصب می‌ورزد و نه از آن انقطاع می‌جوید و ساختارشکنی می‌طلبد. این رویکرد را می‌توان "جریان مجدد" نام نهاد که در پی گشودن راهی میان تصلب و تجدد است.
- پرچمداران این جریان شخصیت‌های برجسته علوم دینی معاصر همانند امام خمینی و علامه طباطبائی هستند. جریان مجدد سعی دارد با بهره‌گیری از ذخایر پیشین و مواریث سلف، از آورده‌های دیگر ملل نیز سود بَرَد و با اعتماد به نفس، در ثروت علمی بشر سهم گذاری کند و به بهانه نوآوری، گذشته خود را یکسره از کف ندهد[۴].
مهم‌ترین مسائل دین‌شناسی
- چیستی دین؛ شامل تعاریف و گوهر دین، اهداف، قلمرو و کارکردهای دین، پلورالیزم دینی، کمال، جامعیت و جاودانگی دین، ایمان، تجربه دینی و ...
- منشأ دین؛ شامل پنداره‌های روان‌شناختی، زبان‌شناختی، جامعه‌شناختی و ....
- معرفت دینی؛ شامل منابع و روش‌های شناخت دین، زبان دین، تطور فهم دین، هرمنوتیک دینی و مباحثی دیگر از قبیل فلسفه، علوم دینی و مناط، ارزش و زبان گزاره‌های دینی.
- رابطه دین با علم، فلسفه، عرفان، اخلاق، فرهنگ، هنر و .... ه. امهات مدعیات دینی؛ شامل توجیه‌پذیری باورهای دینی، معناداری گزاره‌های دینی و موشکافی موضوعاتی همانند خدا، صفات خدا، شرور و کاستی‌ها، خلقت و چگونگی آن، مجرد و مادی، وحی و نبوت، اعجاز، معنای زندگی، اختیار، شعائر و آداب و مناسک دینی، تکلیف و نظام اخلاقی جهان، سعادت، خلود نفس، معاد و ...[۵][۶].
منابع
پانویس
- ↑ تجربه دینی و مکاشفه عرفانی، ۱۰۰- ۸۵.
- ↑ فرهنگ شیعه، ص 254.
- ↑ دین پژوهی معاصر، ۴۸.
- ↑ فرهنگ شیعه، ص 254.
- ↑ دین پژوهی معاصر، ۱۴۲- ۱۴۰.
- ↑ فرهنگ شیعه، ص 255.