عباس بن محمد دوری: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۵: خط ۵:
| پرسش مرتبط  =  
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}
==مقدمه==
== مقدمه ==
[[ابوالفضل عباس بن محمد بن حاتم بغدادی دوری هاشمی]] تبارش [[اهل]] خوارزم بودند، <ref>تهذیب الکمال، ج۱۴، ص۲۴۵.</ref> ولی خود او را از [[موالی]] [[بنی هاشم]] دانسته‌اند که در سال ۱۸۵ هـ در [[بغداد]] به [[دنیا]] آمد و نزد کسانی چون [[ابوداود طیالسی]]، [[یحیی بن ابی بکیر]] و [[عبیدالله بن موسی]] [[حدیث]] شنید.<ref>تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۱۴۴؛ الثقات، ج۸، ص۵۱۳.</ref> [[ابن جوزی]] او را محدثی [[ثقه]] به شمار آورده است.<ref>المنتظم، ج۱۲، ص۲۴۷.</ref> [[ابوالقاسم بغوی]]، [[جعفر فریابی]]، [[ابوعبدالرحمان نسائی]]، [[اسماعیل صفّار]] و دیگران از او حدیث نقل کرده‌اند. او در نیمه صفر سال ۲۷۱ در بغداد از دنیا رفت.<ref>تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۱۴۴.</ref> وی دارای کتاب رجالی بود که از [[یحیی بن معین]] در [[نوشتن]] آن کمک گرفت، هر چند از نام آن در منابع یادی نشده است<ref>معجم المؤلفین، ج۵، ص۶۳.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۴۲۵.</ref>
[[ابوالفضل عباس بن محمد بن حاتم بغدادی دوری هاشمی]] تبارش [[اهل]] خوارزم بودند، <ref>تهذیب الکمال، ج۱۴، ص۲۴۵.</ref> ولی خود او را از [[موالی]] [[بنی هاشم]] دانسته‌اند که در سال ۱۸۵ هـ در [[بغداد]] به [[دنیا]] آمد و نزد کسانی چون [[ابوداود طیالسی]]، [[یحیی بن ابی بکیر]] و [[عبیدالله بن موسی]] [[حدیث]] شنید.<ref>تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۱۴۴؛ الثقات، ج۸، ص۵۱۳.</ref> [[ابن جوزی]] او را محدثی [[ثقه]] به شمار آورده است.<ref>المنتظم، ج۱۲، ص۲۴۷.</ref> [[ابوالقاسم بغوی]]، [[جعفر فریابی]]، [[ابوعبدالرحمان نسائی]]، [[اسماعیل صفّار]] و دیگران از او حدیث نقل کرده‌اند. او در نیمه صفر سال ۲۷۱ در بغداد از دنیا رفت.<ref>تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۱۴۴.</ref> وی دارای کتاب رجالی بود که از [[یحیی بن معین]] در [[نوشتن]] آن کمک گرفت، هر چند از نام آن در منابع یادی نشده است<ref>معجم المؤلفین، ج۵، ص۶۳.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۴۲۵.</ref>



نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۲۶

مقدمه

ابوالفضل عباس بن محمد بن حاتم بغدادی دوری هاشمی تبارش اهل خوارزم بودند، [۱] ولی خود او را از موالی بنی هاشم دانسته‌اند که در سال ۱۸۵ هـ در بغداد به دنیا آمد و نزد کسانی چون ابوداود طیالسی، یحیی بن ابی بکیر و عبیدالله بن موسی حدیث شنید.[۲] ابن جوزی او را محدثی ثقه به شمار آورده است.[۳] ابوالقاسم بغوی، جعفر فریابی، ابوعبدالرحمان نسائی، اسماعیل صفّار و دیگران از او حدیث نقل کرده‌اند. او در نیمه صفر سال ۲۷۱ در بغداد از دنیا رفت.[۴] وی دارای کتاب رجالی بود که از یحیی بن معین در نوشتن آن کمک گرفت، هر چند از نام آن در منابع یادی نشده است[۵].[۶]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. تهذیب الکمال، ج۱۴، ص۲۴۵.
  2. تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۱۴۴؛ الثقات، ج۸، ص۵۱۳.
  3. المنتظم، ج۱۲، ص۲۴۷.
  4. تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۱۴۴.
  5. معجم المؤلفین، ج۵، ص۶۳.
  6. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۴۲۵.