عباس بن محمد دوری

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

ابوالفضل عباس بن محمد بن حاتم بغدادی دوری هاشمی تبارش اهل خوارزم بودند، [۱] ولی خود او را از موالی بنی هاشم دانسته‌اند که در سال ۱۸۵ه‍ در بغداد به دنیا آمد و نزد کسانی چون ابوداود طیالسی، یحیی بن ابی بکیر و عبیدالله بن موسی حدیث شنید.[۲] ابن جوزی او را محدثی ثقه به شمار آورده است.[۳] ابوالقاسم بغوی، جعفر فریابی، ابوعبدالرحمان نسائی، اسماعیل صفّار و دیگران از او حدیث نقل کرده‌اند. او در نیمه صفر سال ۲۷۱ در بغداد از دنیا رفت.[۴] وی دارای کتاب رجالی بود که از یحیی بن معین در نوشتن آن کمک گرفت، هر چند از نام آن در منابع یادی نشده است[۵].[۶]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. تهذیب الکمال، ج۱۴، ص۲۴۵.
  2. تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۱۴۴؛ الثقات، ج۸، ص۵۱۳.
  3. المنتظم، ج۱۲، ص۲۴۷.
  4. تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۱۴۴.
  5. معجم المؤلفین، ج۵، ص۶۳.
  6. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۴۲۵.