عیسی بن عمر نحوی ثقفی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[عیسی بن عمر نحوی ثقفی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[ابوعمر عیسی بن عمر بصری ثقفی]] [[اهل]] یکی از روستاهای [[بصره]] بود<ref>غایة النهایه ۱/۶۱۳.</ref> و در [[قبیله ثقیف]] اقامت گزید و از [[موالی]] [[خالد بن ولید]] به شمار می‌‌رفت. از [[عون بن عبدالله بن عتبه]]، [[عبدالله بن ابی اسحاق حضرمی]]<ref>معجم الادباء ۱۶/۱۴۶.</ref> و [[عاصم جحذری]] [[روایت]] کرده و از [[مشایخ]] [[سیبویه]] و [[خلیل]] به شمار می‌‌رفت. وی قرائت را از [[عبدالله بن ابی اسحاق حضرمی]]، و روایت را از [[عبدالله بن کثیر]] اخذ کرده است. | [[ابوعمر عیسی بن عمر بصری ثقفی]] [[اهل]] یکی از روستاهای [[بصره]] بود<ref>غایة النهایه ۱/۶۱۳.</ref> و در [[قبیله ثقیف]] اقامت گزید و از [[موالی]] [[خالد بن ولید]] به شمار می‌‌رفت. از [[عون بن عبدالله بن عتبه]]، [[عبدالله بن ابی اسحاق حضرمی]]<ref>معجم الادباء ۱۶/۱۴۶.</ref> و [[عاصم جحذری]] [[روایت]] کرده و از [[مشایخ]] [[سیبویه]] و [[خلیل]] به شمار می‌‌رفت. وی قرائت را از [[عبدالله بن ابی اسحاق حضرمی]]، و روایت را از [[عبدالله بن کثیر]] اخذ کرده است. | ||
ابوعمر از بزرگان [[علم]] نحو به شمار می‌‌رفت و راویانی همچون [[عبدالملک بن قریب اصمعی]]،<ref>تاریخ الاسلام ۹/۵۶۱.</ref> [[شجاع البلخی]] و [[هارون اعور]]<ref>الجرح و التعدیل ۶/۲۸۲.</ref> از وی [[نقل حدیث]] نموده‌اند. ایشان در [[نقل روایات]]، فردی مورد [[اعتماد]] بود.<ref>سیر اعلام النبلاء ۷/۲۰۰.</ref> وی بیش از هفتاد تألیف داشته که تنها دو اثر «الجامع» و «الاکمال» باقی مانده است.<ref>کشف الظنون ۱/۵۷۶.</ref> | ابوعمر از بزرگان [[علم]] نحو به شمار می‌‌رفت و راویانی همچون [[عبدالملک بن قریب اصمعی]]،<ref>تاریخ الاسلام ۹/۵۶۱.</ref> [[شجاع البلخی]] و [[هارون اعور]]<ref>الجرح و التعدیل ۶/۲۸۲.</ref> از وی [[نقل حدیث]] نموده‌اند. ایشان در [[نقل روایات]]، فردی مورد [[اعتماد]] بود.<ref>سیر اعلام النبلاء ۷/۲۰۰.</ref> وی بیش از هفتاد تألیف داشته که تنها دو اثر «الجامع» و «الاکمال» باقی مانده است.<ref>کشف الظنون ۱/۵۷۶.</ref> | ||
نخستین کسی که نحو را [[تهذیب]] و مرتّب کرد، دارای تفسیرهای نحوی برای [[قرآن]]<ref>ر.ک: نویهض، معجم المفسرین، ج۱، ص۴۰۸.</ref>.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۲۳۷.</ref> در سال ۱۴۹<ref>سیر اعلام النبلاء ۷/۲۰۰.</ref> یا ۱۵۰<ref>بغیة الوعاة ۲/۲۳۸.</ref> و یا پس از ۱۶۰هـ درگذشت <ref>تاریخ الاسلام ۹/۵۶۳.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص۵۹۳.</ref> | نخستین کسی که نحو را [[تهذیب]] و مرتّب کرد، دارای تفسیرهای نحوی برای [[قرآن]]<ref>ر. ک: نویهض، معجم المفسرین، ج۱، ص۴۰۸.</ref>.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۲۳۷.</ref> در سال ۱۴۹<ref>سیر اعلام النبلاء ۷/۲۰۰.</ref> یا ۱۵۰<ref>بغیة الوعاة ۲/۲۳۸.</ref> و یا پس از ۱۶۰هـ درگذشت <ref>تاریخ الاسلام ۹/۵۶۳.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص۵۹۳.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۵۷
عیسی بن عمر نحوی ثقفی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: عیسی بن عمر نحوی ثقفی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
ابوعمر عیسی بن عمر بصری ثقفی اهل یکی از روستاهای بصره بود[۱] و در قبیله ثقیف اقامت گزید و از موالی خالد بن ولید به شمار می‌‌رفت. از عون بن عبدالله بن عتبه، عبدالله بن ابی اسحاق حضرمی[۲] و عاصم جحذری روایت کرده و از مشایخ سیبویه و خلیل به شمار می‌‌رفت. وی قرائت را از عبدالله بن ابی اسحاق حضرمی، و روایت را از عبدالله بن کثیر اخذ کرده است.
ابوعمر از بزرگان علم نحو به شمار می‌‌رفت و راویانی همچون عبدالملک بن قریب اصمعی،[۳] شجاع البلخی و هارون اعور[۴] از وی نقل حدیث نموده‌اند. ایشان در نقل روایات، فردی مورد اعتماد بود.[۵] وی بیش از هفتاد تألیف داشته که تنها دو اثر «الجامع» و «الاکمال» باقی مانده است.[۶]
نخستین کسی که نحو را تهذیب و مرتّب کرد، دارای تفسیرهای نحوی برای قرآن[۷].[۸] در سال ۱۴۹[۹] یا ۱۵۰[۱۰] و یا پس از ۱۶۰هـ درگذشت [۱۱].[۱۲]
منابع
پانویس
- ↑ غایة النهایه ۱/۶۱۳.
- ↑ معجم الادباء ۱۶/۱۴۶.
- ↑ تاریخ الاسلام ۹/۵۶۱.
- ↑ الجرح و التعدیل ۶/۲۸۲.
- ↑ سیر اعلام النبلاء ۷/۲۰۰.
- ↑ کشف الظنون ۱/۵۷۶.
- ↑ ر. ک: نویهض، معجم المفسرین، ج۱، ص۴۰۸.
- ↑ بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن، ص ۲۳۷.
- ↑ سیر اعلام النبلاء ۷/۲۰۰.
- ↑ بغیة الوعاة ۲/۲۳۸.
- ↑ تاریخ الاسلام ۹/۵۶۳.
- ↑ فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص۵۹۳.