لعنت بر یزید: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۱۴

مقدمه

از سنّت‌های شیعی، فرستادن درود و سلام بر حسین (ع) و لعنت بر قاتلان او هنگام آب نوشیدن است. لعن به معنای طرد از رحمت و دور کردن است. عرب، هرگاه کسی تمرّد می‌کرد، او را از خود طرد می‌کردند تا گناهان او دامن‌گیرشان نشود^[۱]. امام صادق (ع)، به نقل داود رقّی، آب خواست و نوشید و چشمانش اشکبار شد، سپس فرمود: لعنت خدا بر قاتل حسین، هرگز بنده‌ای نیست که آب بنوشد و حسین را یاد کند و قاتل او را لعنت کند، مگر آنکه خداوند، برای او صد هزار حسنه می‌نویسد و صد هزار سیّئه از او محو می‌کند: « وَ مَا مِنْ عَبْدٍ شَرِبَ الْمَاءَ فَذَکَرَ الْحُسَیْنَ (ع) وَ أَهْلَ بَیْتِهِ وَ لَعَنَ قَاتِلَهُ إِلَّا کَتَبَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ مِائَةَ أَلْفِ حَسَنَةٍ وَ حَطَّ عَنْهُ مِائَةَ أَلْفِ سَیِّئَةٍ»^[۲]. و این، جزء فرهنگ عاشورایی مردم شده است و بر سقّاخانه‌ها می‌نویسند: "آبی بنوش و لعنت حق بر یزید کن". لعنت بر یزید و ابن زیاد و شمر و دیگر عاملان و مباشران و زمینه سازان حادثۀ عاشورا و قتل امام حسین (ع) در زیارتنامه‌های متعددی از جمله در زیارت عاشورا و وارث آمده است: «اللَّهُمَّ الْعَنْ يَزِيدَ خَامِساً وَ الْعَنْ عُبَيْدَ اللَّهِ بْنَ زِيَادٍ وَ ابْنَ مَرْجَانَةَ وَ عُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَ شِمْراً وَ آلَ أَبِي سُفْيَانَ وَ آلَ زِيَادٍ وَ آلَ مَرْوَانَ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ»^[۳]^[۴].

منابع

محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا

پانویس

↑ مجمع البحرین.
↑ اسرار الشهاده، فاضل دربندی، ص۷۷؛ مناقب، ابن شهر آشوب، ج۴، ص۸۷.
↑ زیارت عاشورا، مفاتیح الجنان، ص۴۵۸.
↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۴۲۲.

[1] مجمع البحرین.

[2] اسرار الشهاده، فاضل دربندی، ص۷۷؛ مناقب، ابن شهر آشوب، ج۴، ص۸۷.

[3] زیارت عاشورا، مفاتیح الجنان، ص۴۵۸.

[4] محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۴۲۲.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

@@ خط ۶: / خط ۶: @@
 }}
-==مقدمه==
+== مقدمه ==
-از سنّت‌های [[شیعی]]، فرستادن [[درود]] و [[سلام]] بر [[حسین]]{{ع}} و [[لعنت]] بر [[قاتلان]] او [[هنگام آب نوشیدن]] است. [[لعن]] به معنای طرد از [[رحمت]] و دور کردن است. [[عرب]]، هرگاه کسی [[تمرّد]] می‌کرد، او را از خود طرد می‌کردند تا [[گناهان]] او دامن‌گیرشان نشود<ref>مجمع البحرین.</ref>.
+از سنّت‌های [[شیعی]]، فرستادن [[درود]] و [[سلام]] بر [[حسین]] {{ع}} و [[لعنت]] بر [[قاتلان]] او [[هنگام آب نوشیدن]] است. [[لعن]] به معنای طرد از [[رحمت]] و دور کردن است. [[عرب]]، هرگاه کسی [[تمرّد]] می‌کرد، او را از خود طرد می‌کردند تا [[گناهان]] او دامن‌گیرشان نشود<ref>مجمع البحرین.</ref>.
-[[امام صادق]]{{ع}}، به [[نقل]] [[داود]] رقّی، آب خواست و نوشید و چشمانش اشکبار شد، سپس فرمود: [[لعنت خدا]] بر [[قاتل]] [[حسین]]، هرگز بنده‌ای نیست که آب بنوشد و [[حسین]] را یاد کند و [[قاتل]] او را [[لعنت]] کند، مگر آنکه [[خداوند]]، برای او [[صد]] هزار [[حسنه]] می‌نویسد و [[صد]] هزار [[سیّئه]] از او محو می‌کند: {{متن حدیث| وَ مَا مِنْ عَبْدٍ شَرِبَ الْمَاءَ فَذَکَرَ الْحُسَیْنَ (ع) وَ أَهْلَ بَیْتِهِ وَ لَعَنَ قَاتِلَهُ إِلَّا کَتَبَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ مِائَةَ أَلْفِ حَسَنَةٍ وَ حَطَّ عَنْهُ مِائَةَ أَلْفِ سَیِّئَةٍ}}<ref>اسرار الشهاده، فاضل دربندی، ص۷۷؛ مناقب، ابن شهر آشوب، ج۴، ص۸۷.</ref>. و این، جزء [[فرهنگ]] [[عاشورایی]] [[مردم]] شده است و بر سقّاخانه‌ها می‌نویسند: "آبی بنوش و [[لعنت]] [[حق]] بر [[یزید]] کن". لعنت بر یزید و [[ابن زیاد]] و [[شمر]] و دیگر عاملان و مباشران و [[زمینه سازان]] [[حادثۀ عاشورا]] و [[قتل امام حسین]]{{ع}} در زیارتنامه‌های متعددی از جمله در [[زیارت عاشورا]] و [[وارث]] آمده است:
+[[امام صادق]] {{ع}}، به [[نقل]] [[داود]] رقّی، آب خواست و نوشید و چشمانش اشکبار شد، سپس فرمود: [[لعنت خدا]] بر [[قاتل]] [[حسین]]، هرگز بنده‌ای نیست که آب بنوشد و [[حسین]] را یاد کند و [[قاتل]] او را [[لعنت]] کند، مگر آنکه [[خداوند]]، برای او [[صد]] هزار [[حسنه]] می‌نویسد و [[صد]] هزار [[سیّئه]] از او محو می‌کند: {{متن حدیث| وَ مَا مِنْ عَبْدٍ شَرِبَ الْمَاءَ فَذَکَرَ الْحُسَیْنَ (ع) وَ أَهْلَ بَیْتِهِ وَ لَعَنَ قَاتِلَهُ إِلَّا کَتَبَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ مِائَةَ أَلْفِ حَسَنَةٍ وَ حَطَّ عَنْهُ مِائَةَ أَلْفِ سَیِّئَةٍ}}<ref>اسرار الشهاده، فاضل دربندی، ص۷۷؛ مناقب، ابن شهر آشوب، ج۴، ص۸۷.</ref>. و این، جزء [[فرهنگ]] [[عاشورایی]] [[مردم]] شده است و بر سقّاخانه‌ها می‌نویسند: "آبی بنوش و [[لعنت]] [[حق]] بر [[یزید]] کن". لعنت بر یزید و [[ابن زیاد]] و [[شمر]] و دیگر عاملان و مباشران و [[زمینه سازان]] [[حادثۀ عاشورا]] و [[قتل امام حسین]] {{ع}} در زیارتنامه‌های متعددی از جمله در [[زیارت عاشورا]] و [[وارث]] آمده است:
 {{متن حدیث|اللَّهُمَّ الْعَنْ يَزِيدَ خَامِساً وَ الْعَنْ عُبَيْدَ اللَّهِ بْنَ زِيَادٍ وَ ابْنَ مَرْجَانَةَ وَ عُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَ شِمْراً وَ آلَ أَبِي سُفْيَانَ وَ آلَ زِيَادٍ وَ آلَ مَرْوَانَ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ}}<ref>زیارت عاشورا، مفاتیح الجنان، ص۴۵۸.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۴۲۲.</ref>.