یزید بن نویره بن حارث انصاری: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[یزید بن نویره بن حارث انصاری در تاریخ اسلامی]] - [[یزید بن نویره بن حارث انصاری در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
وی مردی [[شجاع]] و سوار [[نظام]] و از [[اصحاب]] باوفای [[رسول خدا]]{{صل}} بود و در [[جنگ اُحد]] مردانه جنگید. | وی مردی [[شجاع]] و سوار [[نظام]] و از [[اصحاب]] باوفای [[رسول خدا]] {{صل}} بود و در [[جنگ اُحد]] مردانه جنگید. | ||
[[ابن حجر]] مینویسد: [[رسول خدا]]{{صل}} دو بار یزید بن نویره بن حارث انصاری را به [[بهشت]] [[بشارت]] داد: یکی در [[جنگ احد]] بود که فرمود: "هر کس از تل بالا رود [[بهشت]] بر او [[بشارت]] باد"<ref>{{متن حدیث|مَنْ جَازَ التَلَّ فَلَهُ الْجَنَّةُ}}</ref> و یزید شمشیرش را برداشت و بر [[دشمن]] حمله کرد و [[شمشیر]] میزد و از تل بالا رفت و پسر عمویش هم عرضه داشت من هم بر روی تل بروم [[بشارت]] [[بهشت]] دارم؟ [[حضرت]] فرمود: "آری، و او هم رفت و به [[بهشت]] [[بشارت]] داده شد". این دو جمعی از [[مشرکان]] را به [[هلاکت]] رساندند<ref>الاصابه، ج۶، ص۶۷۶؛ ر.ک: اسدالغابه، ج۵، ص۱۲۲؛ رجال شیخ طوسی، ص۶۲، ش۲؛ تنقیح المقال، ج۳، ص۳۲۸.</ref>. | [[ابن حجر]] مینویسد: [[رسول خدا]] {{صل}} دو بار یزید بن نویره بن حارث انصاری را به [[بهشت]] [[بشارت]] داد: یکی در [[جنگ احد]] بود که فرمود: "هر کس از تل بالا رود [[بهشت]] بر او [[بشارت]] باد"<ref>{{متن حدیث|مَنْ جَازَ التَلَّ فَلَهُ الْجَنَّةُ}}</ref> و یزید شمشیرش را برداشت و بر [[دشمن]] حمله کرد و [[شمشیر]] میزد و از تل بالا رفت و پسر عمویش هم عرضه داشت من هم بر روی تل بروم [[بشارت]] [[بهشت]] دارم؟ [[حضرت]] فرمود: "آری، و او هم رفت و به [[بهشت]] [[بشارت]] داده شد". این دو جمعی از [[مشرکان]] را به [[هلاکت]] رساندند<ref>الاصابه، ج۶، ص۶۷۶؛ ر. ک: اسدالغابه، ج۵، ص۱۲۲؛ رجال شیخ طوسی، ص۶۲، ش۲؛ تنقیح المقال، ج۳، ص۳۲۸.</ref>. | ||
[[بشارت]] دوم [[رسول خدا]]{{صل}} به یزید بن نویره همان [[شهادت]] او در رکاب [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} در [[نهروان]] است. این [[صحابی]] بزرگوار پس از [[قتل عثمان]] با [[امیرالمؤمنین علی]]{{ع}} [[بیعت]] کرد و در زمرۀ [[یاران]] و [[شیعیان]] [[حضرت]] درآمد، و در [[جنگ نهروان]] در رکاب آن [[حضرت]] [[سال]] ۳۸ [[هجری]] به [[شهادت]] رسید<ref>الاصابه، ج۶، ص۶۷۶؛ ر.ک: اسدالغابه، ج۵، ص۱۲۲؛ رجال شیخ طوسی، ص۶۲، ش۲؛ تنقیح المقال، ج۳، ص۳۲۸.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظمزاده|ناظمزاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۴۴۹-۱۴۵۰.</ref> | [[بشارت]] دوم [[رسول خدا]] {{صل}} به یزید بن نویره همان [[شهادت]] او در رکاب [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} در [[نهروان]] است. این [[صحابی]] بزرگوار پس از [[قتل عثمان]] با [[امیرالمؤمنین علی]] {{ع}} [[بیعت]] کرد و در زمرۀ [[یاران]] و [[شیعیان]] [[حضرت]] درآمد، و در [[جنگ نهروان]] در رکاب آن [[حضرت]] [[سال]] ۳۸ [[هجری]] به [[شهادت]] رسید<ref>الاصابه، ج۶، ص۶۷۶؛ ر. ک: اسدالغابه، ج۵، ص۱۲۲؛ رجال شیخ طوسی، ص۶۲، ش۲؛ تنقیح المقال، ج۳، ص۳۲۸.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظمزاده|ناظمزاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۴۴۹-۱۴۵۰.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۱۵
مقدمه
وی مردی شجاع و سوار نظام و از اصحاب باوفای رسول خدا (ص) بود و در جنگ اُحد مردانه جنگید.
ابن حجر مینویسد: رسول خدا (ص) دو بار یزید بن نویره بن حارث انصاری را به بهشت بشارت داد: یکی در جنگ احد بود که فرمود: "هر کس از تل بالا رود بهشت بر او بشارت باد"[۱] و یزید شمشیرش را برداشت و بر دشمن حمله کرد و شمشیر میزد و از تل بالا رفت و پسر عمویش هم عرضه داشت من هم بر روی تل بروم بشارت بهشت دارم؟ حضرت فرمود: "آری، و او هم رفت و به بهشت بشارت داده شد". این دو جمعی از مشرکان را به هلاکت رساندند[۲].
بشارت دوم رسول خدا (ص) به یزید بن نویره همان شهادت او در رکاب امیرالمؤمنین (ع) در نهروان است. این صحابی بزرگوار پس از قتل عثمان با امیرالمؤمنین علی (ع) بیعت کرد و در زمرۀ یاران و شیعیان حضرت درآمد، و در جنگ نهروان در رکاب آن حضرت سال ۳۸ هجری به شهادت رسید[۳].[۴]
منابع
پانویس
- ↑ «مَنْ جَازَ التَلَّ فَلَهُ الْجَنَّةُ»
- ↑ الاصابه، ج۶، ص۶۷۶؛ ر. ک: اسدالغابه، ج۵، ص۱۲۲؛ رجال شیخ طوسی، ص۶۲، ش۲؛ تنقیح المقال، ج۳، ص۳۲۸.
- ↑ الاصابه، ج۶، ص۶۷۶؛ ر. ک: اسدالغابه، ج۵، ص۱۲۲؛ رجال شیخ طوسی، ص۶۲، ش۲؛ تنقیح المقال، ج۳، ص۳۲۸.
- ↑ ناظمزاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۴۴۹-۱۴۵۰.