هستی‌شناسی از منطق وحی (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '==دربارهٔ کتاب==' به '== دربارهٔ کتاب ==') |
جز (جایگزینی متن - '| تعداد جلد = ↵|' به '|') |
||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
| محل نشر = تهران، ایران | | محل نشر = تهران، ایران | ||
| سال نشر = ۱۳۹۴ | | سال نشر = ۱۳۹۴ | ||
| تعداد صفحات = ۹۲۸ | | تعداد صفحات = ۹۲۸ | ||
| شابک = 978-964-8609-80-6 | | شابک = 978-964-8609-80-6 | ||
نسخهٔ ۲۰ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۳۷
| هستی‌شناسی از منطق وحی | |
|---|---|
 | |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | سید حسین همدانی درودآبادی |
| مترجم | مصطفی نامور |
| موضوع | زیارت جامعهٔ کبیره، امامت و ولایت |
| مذهب | شیعه |
| ناشر | [[:رده:انتشارات آذینه گل مهر|انتشارات آذینه گل مهر]][[رده:انتشارات آذینه گل مهر]] |
| محل نشر | تهران، ایران |
| سال نشر | ۱۳۹۴ ش |
| تعداد صفحه | ۹۲۸ |
| شابک | ۹۷۸-۹۶۴-۸۶۰۹-۸۰-۶ |
| شماره ملی | ۴۰۱۴۰۰۵ |
هستی‌شناسی از منطق وحی، ترجمهٔ فارسی کتاب الشموس الطالعة من مشارق الزیارة الجامعة است و به تفسیر فرازهای زیارت جامعهٔ کبیره می‌پردازد. نویسندهٔ این اثر به زبان عربی سید حسین همدانی درودآبادی و مترجم آن مصطفی نامور است. انتشارات آذینه گل مهر نشر این کتاب را به عهده داشته است.[۱]
دربارهٔ کتاب
در این کتاب، اسرار و معانی عرفانی زیارت جامعهٔ کبیره تشریح و تبیین شده است. نویسنده در ابتدای کتاب به بیان مطالبی پیرامون زیارت، دوستی اهل‌بیت (ع)، ادب زیارت، حقیقت زیارت، تفسیرعرفانی طهارت و غسل زیارت، حکمت ذکر تکبیر قبل از زیارت و حکمت ایستادن بعد از سی تکبیر می‌پردازد و در ادامه فقرات مختلف این زیارت را شرح می‌دهد.
فهرست کتاب
- مقدمه؛
- شرح حال مختصری از مؤلف؛
- مقدمهٔ مؤلف در حمد و ستایش حضرت حق؛
- مقدمه در اینکه الفاظ ظرف معانی واقعی می‌باشند؛
- آداب زیارت؛
- فلسفهٔ تکبیرهای مقدم بر زیارت؛
- حکمت ایستادن بعد از سی تکبیر؛
- مقدمه و پیشگفتار اول مترجم؛
- مقدمه و پیشگفتار دوم مترجم؛
- مرتبهٔ انسان کامل؛
- تعریف انسان کامل به وجهی دیگر؛
- تعریفی دیگر از انسان کامل؛
- خطبهٔ توحیدیه حضرت امیر (ع)؛
- قوله (ع): السّلام علیکم؛
- قوله (ع): یا أهل بیت النّبوّة؛
- قوله (ع): و موضع الرّسالة؛
- قوله (ع): و مختلف الملائکة؛
- قوله (ع): و مهبط الوحی؛
- قوله (ع): و معدن الرّحمة؛
- قوله (ع): و خزّان العلم؛
- قوله (ع): و منتهى الحلم؛
- قوله (ع): و أصول الکرم؛
- قوله (ع): و قادة الأمم؛
- قوله (ع): و أولیاء النّعم؛
- قوله (ع): و عناصر الأبرار؛
- قوله (ع): و دعائم الأخیار؛
- قوله (ع): و ساسة العباد و أرکان البلاد؛
- قوله (ع): و أبواب الإیمان؛
- قوله (ع): و أمناء الرّحمن و سلالة النّبیّین؛
- قوله (ع): و صفوة المرسلین و عترة خیرة ربّ العالمین و رحمة الله و برکاته؛
- قوله (ع): السّلام علی أئمّة الهدی؛
- قوله (ع): و مصابیح الدّجی؛
- قوله (ع): و أعلام التّقی؛
- قوله (ع): و ذوی النّهی؛
- قوله (ع): و أولی الحجی و کهف الوری و ورثة الأنبیاء و المثل الأعلی
و الدّعوة الحسنی؛
- قوله (ع): و حجج الله علی أهل الدّنیا و الآخرة و الأولی و رحمة الله و برکاته؛
- قوله (ع): السّلام علی محآلّ معرفة الله؛
- قوله (ع): و مساکن برکة الله؛
- قوله (ع): و معادن حکمة الله؛
- قوله (ع): و حفظة سرّ الله؛
- قوله (ع): و حملة کتاب الله؛
- قوله (ع): و أوصیآء نبی الله؛
- قوله (ع): و ذرّیّة رسول الله صلّی الله علیه و آله و رحمة الله و برکاته؛
- قوله (ع): السّلام علی الدّعاة إلی الله و الأدلّاء علی مرضات الله؛
- قوله (ع): و المستقرّین فی أمر الله؛
- قوله (ع): و التّامّین فی محبّة الله؛
- قوله (ع): و المخلصین فی توحید الله؛
- قوله (ع): و المظهرین لأمر الله و نهیه و عباده المکرمین الّذین لا یسبقونه بالقول و هم بأمره یعملون و رحمة الله و برکاته؛
- قوله (ع): السّلام علی الأئمّة الدّعاة و القادة الهداة و السّادة الولاة؛
- قوله (ع): و الذّادة الحماة و أهل الذّکر؛
- قوله (ع): و أولی الأمر و بقیّة الله و خیرته؛
- قوله (ع): و حزبه و عیبة علمه و حجّته؛
- قوله (ع): و صراطه و نوره و برهانه و رحمة الله و برکاته؛
- قوله (ع): أشهد أن لا إله إلّا الله وحده لا شریک له؛
- قوله (ع): کما شهد الله لنفسه و شهدت له ملائکته و أولوا العلم من خلقه لا إله إلّا هو العزیز الحکیم؛
- قوله (ع): و أشهد أنّ محمّدا عبده المنتجب و رسوله المرتضی أرسله بالهدی و دین الحق لیظهره علی الدّین کلّه و لو کره المشرکون؛
- قوله (ع): و أشهد أنّکم الأئمّة الرّاشدون؛
- قوله (ع): المهدیّون؛
- قوله (ع): المعصومون؛
- قوله (ع): المکرّمون؛
- قوله (ع): المقرّبون؛
- قوله (ع): المتّقون الصّادقون المصطفون؛
- قوله (ع): المطیعون لله؛
- قوله (ع): القوّامون بأمره؛
- قوله (ع): العاملون بإرادته؛
- قوله (ع): الفآئزون بکرامته؛
- قوله (ع): اصطفاکم بعلمه و ارتضاکم لغیبه و اختارکم لسرّه؛
- قوله (ع): و اجتباکم بقدرته و أعزّکم بهداه؛
- قوله (ع): و خصّکم ببرهانه؛
- قوله (ع): و انتجبکم لنوره؛
- قوله (ع): و أیّدکم بروحه؛
- قوله (ع): و رضیکم خلفآء فی أرضه و حججا علی بریّته و أنصارا لدینه و حفظة لسرّه و خزنة لعلمه و مستودعا لحکمته و تراجمة لوحیه و أرکانا لتوحیده و شهدآء علی خلقه و أعلاما لعباده عصمکم الله من الزّلل و آمنکم من الفتن و طهّرکم من الدّنس و أذهب عنکم الرّجس و طهّرکم تطهیرا؛
- قوله (ع): فعظّمتم جلاله و أکبرتم شأنه و مجّدتم کرمه و أدمتم ذکره و وکّدتم میثاقه و أحکمتم عقد طاعته و نصحتم له فی السّرّ و العلانیة و دعوتم إلی سبیله بالحکمة و الموعظة الحسنة؛
- قوله (ع): و بذلتم أنفسکم فی مرضاته و صبرتم علی ما أصابکم فی جنبه؛
- قوله (ع): و أقمتم الصّلوة و آتیتم الزّکوة و أمرتم بالمعروف و نهیتم عن المنکر و جاهدتم فی الله حقّ جهاده؛
- قوله (ع): حتّی أعلنتم دعوته و بیّنتم فرآئضه و أقمتم حدوده و نشرتم شرایع أحکامه و سننتم سنّته؛
- قوله (ع): و صرتم فی ذلک منه إلی الرّضا؛
- قوله (ع): و سلّمتم له القضآء؛
- قوله (ع): و صدّقتم من رسله من مضی؛
- قوله (ع): فالرّاغب عنکم مارق و اللّازم لکم لاحق و المقصّر فی حقّکم زاهق؛
- قوله (ع): و الحقّ معکم و فیکم و منکم و إلیکم و أنتم أهله و معدنه؛
- قوله (ع): و میراث النّبوّة عندکم و إیاب الخلق إلیکم و حسابهم علیکم؛
- قوله (ع): و فصل الخطاب عندکم؛
- قوله (ع): و آیات الله لدیکم؛
- قوله (ع): و عزآئمه فیکم و نوره و برهانه عندکم؛
- قوله (ع): و أمره إلیکم؛
- قوله (ع): من والاکم فقد وال الله و من عاداکم فقد عاد الله؛
- قوله (ع): و من أحبّکم فقد أحبّ الله و من أبغضکم فقد أبغض الله؛
- قوله (ع): و من اعتصم بکم فقد اعتصم بالله؛
- قوله (ع): أنتم الصّراط الأقوم؛
- قوله (ع): و شهداء دار الفناء؛
- قوله (ع): و شفعاء دار البقاء؛
- قوله (ع): و الرّحمة الموصولة و الآیة المخزونة؛
- قوله (ع): و الأمانة المحفوظة؛
- قوله (ع): و الباب المبتلی به النّاس من أتاکم نجی و من لم یأتکم هلک؛
- قوله (ع): إلی الله تدعون و علیه تدلّون و به تؤمنون و له تسلّمون و بأمره تعملون و إلی سبیله ترشدون و بقوله تحکمون؛
- قوله (ع): سعد من والاکم و هلک من عاداکم؛
- قوله (ع): و خاب من جحدکم و ضلّ من فارقکم و فاز من تمسّک بکم؛
- قوله (ع): و أمن من لجأ إلیکم و سلم من صدّقکم؛
- قوله (ع): و هدی من اعتصم بکم من اتّبعکم فالجنّة مأواه و من خالفکم فالنّار مثواه و من جحدکم کافر؛
- قوله (ع): و من حاربکم مشرک؛
- قوله (ع): و من ردّ علیکم فی أسفل درک من الجحیم؛
- قوله (ع): أشهد أنّ هذا سابق لکم فیما مضی وجار لکم فیما بقی؛
- قوله (ع): و أنّ أرواحکم و نورکم و طینتکم واحدة؛
- قوله (ع): طابت و طهرت بعضها من بعض؛
- قوله (ع): خلقکم الله أنوارا فجعلکم بعرشه محدقین؛
- قوله (ع): حتّی منّ علینا بکم؛
- قوله (ع): فجعلکم فی بیوت أذن الله أن ترفع و یذکر فیها اسمه؛
- قوله (ع): و جعل صلواتنا علیکم و ما خصّنا به من ولایتکم طیبا لخلقنا و طهارة لأنفسنا و تزکیة لنا و کفّارة لذنوبنا؛
- قوله (ع): فکنّا عنده مسلّمین بفضلکم؛
- قوله (ع): و معروفین بتصدیقنا إیّاکم؛
- قوله (ع): فبلغ الله بکم أشرف محلّ المکرّمین و أعلی منازل المقرّبین و أرفع درجات المرسلین حیث لا یلحقه لاحق و لا یفوقه فآئق و لا یسبقه سابق و لا یطمع فی إدراکه طامع؛
- قوله (ع): حتّی لا یبقی ملک مقرّب و لا نبّی مرسل و لا صدّیق و لا شهید و لا عالم و لا جاهل؛
- قوله (ع): بأبی أنتم و أمّی و أهلی و مالی و أسرتی؛
- قوله (ع): أشهد الله و أشهدکم أنّی مؤمن بکم و بما آمنتم به کافر بعدوّکم و بما کفرتم به؛
- قوله (ع): مستبصر بشأنکم و بضلالة من خالفکم موال لکم و لأولیآئکم مبغض لأعدآئکم و معاد لهم؛
- قوله (ع): سلم لمن سالمکم و حرب لمن حاربکم؛
- قوله (ع): محقّق لما حقّقتم مبطل لما أبطلتم مطیع لکم عارف بحقّکم مقرّ بفضلکم محتمل لعلمکم؛
- قوله (ع): محتجب بذمّتکم؛
- قوله (ع): معترف بکم؛
- قوله (ع): مؤمن بإیابکم مصدّق برجعتکم؛
- قوله (ع): منتظر لأمرکم مرتقب لدولتکم؛
- قوله (ع): آخذ بقولکم؛
- قوله (ع): عامل بأمرکم؛
- قوله (ع): مستجیر بکم؛
- قوله (ع): زآئر لکم لائذ عآئذ بقبورکم مستشفع إلی الله عزّ و جلّ بکم؛
- قوله (ع): و متقرّب بکم إلیه؛
- قوله (ع): و مقدّمکم أمام طلبتی و حوائجی و إرادتی فی کلّ احوالی و أموری؛
- قوله (ع): مؤمن بسرّکم و علانیتکم و شاهدکم و غائبکم و أوّلکم و آخرکم؛
- قوله (ع): و مفوّض فی ذلک کلّه إلیکم و مسلّم فیه معکم؛
- قوله (ع): و قلبی لکم مسلّم؛
- قوله (ع): و رأیی لکم تبع؛
- قوله (ع): و نصرتی لکم معدّة؛
- قوله (ع): حتّی یحیی الله تعالی دینه بکم و یردّکم فی أیّامه و یظهرکم لعدله و یمکّنکم فی أرضه؛
- قوله (ع): فمعکم معکم لا مع غیرکم؛
- قوله (ع): آمنت بکم و تولّیت آخرکم بما تولّیت به أوّلکم؛
- قوله (ع): و برئت إلی الله عزّ و جلّ من أعدائکم و من الجبت والطّاغوت و الشّیاطین؛
- قوله (ع): فثبّتنی الله أبدا ما حییت علی موالاتکم و محبّتکم و دینکم و وفّقنی لطاعتکم؛
- قوله (ع): و رزقنی شفاعتکم؛
- قوله (ع): و جعلنی من خیار موالیکم التّابعین لما دعوتم إلیه؛
- قوله (ع): و جعلنی ممّن یقتصّ آثارکم و یسلک سبیلکم و یهتدی بهداکم و یحشر فی زمرتکم؛
- قوله (ع): بأبی أنتم و أمّی و نفسی و أهلی و مالی من أراد الله بدأ بکم؛
- قوله (ع): و من وحّده قبل عنکم؛
- قوله (ع): و من قصده توجّه بکم؛
- قوله (ع): موالیّ لا أحصی ثنائکم و لا أبلغ من المدح کنهکم و من الوصف قدرکم؛
- قوله (ع): و أنتم نور الأخیار و هداة الأبرار و حجج الجبّار؛
- قوله (ع): بکم فتح الله و بکم یختم و بکم ینزّل الغیث و بکم یمسک السّمآء أن تقع علی الأرض إلّا بإذنه؛
- قوله (ع): و بکم ینفّس الهم و یکشف الضر؛
- قوله (ع): و عندکم ما نزلت به رسله؛
- قوله (ع): و هبطت به ملائکته؛
- قوله (ع): و إلی جدّکم بعث الرّوح الأمین؛
- قوله (ع): آتاکم الله ما لم یؤت أحدا من العالمین؛
- قوله (ع): طأطأ کلّ شریف لشرفکم؛
- قوله (ع): و بخع کلّ متکبّر لطاعتکم و خضع کلّ جبّار لفضلکم؛
- قوله (ع): وذلّ کلّ شیء لکم؛
- قوله (ع): و أشرقت الأرض بنورکم و فاز الفائزون بولایتکم بکم یسلک إلی الرّضوان و علی من جحد ولایتکم غضب الرّحمن؛
- قوله (ع): بأبی أنتم و أمّی و نفسی و أهلی و مالی ذکرکم فی الذّاکرین؛
- قوله (ع): و أسمآؤکم فی الأسماء و أجسادکم فی الأجساد و أرواحکم فی الأرواح و أنفسکم فی النّفوس؛
- قوله (ع): و آثارکم فی الآثار و قبورکم فی القبور؛
- قوله (ع): فما أحلی أسمآئکم؛
- قوله (ع): و أکرم أنفسکم؛
- قوله (ع): و أعظم شأنکم و أجلّ خطرکم؛
- قوله (ع): و أوفی عهدکم و أصدق وعدکم؛
- قوله (ع): کلامکم نور؛
- قوله (ع): و أمرکم رشد؛
- قوله (ع): و وصیّتکم التّقوی؛
- قوله (ع): و فعلکم الخیر؛
- قوله (ع): و عادتکم الإحسان؛
- قوله (ع): و سجیّتکم الکرم؛
- قوله (ع): و شأنکم الحق و الصّدق و الرّفق؛
- قوله (ع): و قولکم حکم و حتم؛
- قوله (ع): و رأیکم علم و حلم و حزم؛
- قوله (ع): إن ذکر الخیر کنتم أوّله و أصله و فرعه و معدنه و مأواه و منتهاه؛
- قوله (ع): بأبی أنتم و أمّی و نفسی کیف أصف حسن ثنائکم؛
- قوله (ع): و أحصی جمیل بلائکم؛
- قوله (ع): و بکم أخرجنا الله من الذّل و فرّج عنّا غمرات الکروب؛
- قوله (ع): و أنقذنا من شفا جرف الهلکات و من النّار؛
- قوله (ع): بأبی أنتم و أمّی و نفسی بموالاتکم علّمنا الله معالم دیننا؛
- قوله (ع): و أصلح ما کان فسد من دنیانا؛
- قوله (ع): و بموالاتکم تمّت الکلمة؛
- قوله (ع): و عظمت النّعمة؛
- قوله (ع): و ائتلفت الفرقة؛
- قوله (ع): و بموالاتکم تقبل الطّاعة المفترضة؛
- قوله (ع): و لکم المودّة الواجبة؛
- قوله (ع): و الدّرجات الرّفیعة؛
- قوله (ع): و المقام المحمود؛
- قوله (ع): و المکان المعلوم عند الله عزّ و جلّ؛
- قوله (ع): و الجاه العظیم و الشّان الکبیر؛
- قوله (ع): و الشّفاعة المقبولة؛
- قوله (ع): ربّنا آمنّا بما أنزلت و اتّبعنا الرّسول فاکتبنا مع الشّاهدین؛
- قوله (ع): ربّنا لا تزغ قلوبنا بعد إذ هدیتنا و هب لنا من لدنک رحمة إنّک أنت الوهّاب؛
- قوله (ع): سبحان ربّنا إن کان وعد ربّنا لمفعولا؛
- قوله (ع): یا ولیَّ الله إنّ بینی و بین الله عزّ و جلّ ذنوبا لا یأتی علیها إلّا رضاکم؛
- قوله (ع): فبحقّ من ائتمنکم علی سرّه و استرعاکم أمر خلقه و قرن طاعتکم بطاعته؛
- قوله (ع): لمّا استوهبتم ذنوبی و کنتم شفعائی؛
- قوله (ع): فإنّی لکم مطیع؛
- قوله (ع): من أطاعکم فقد أطاع الله و من عصاکم فقد عصی الله و من أحبّکم فقد أحبّ الله و من أبغضکم فقد أبغض الله؛
- قوله (ع): الّلهمّ إنّی لو وجدت شفعاء أقرب إلیک من محمّد و أهل بیته الأخیار الأئمّة الأبرار؛
- قوله (ع): لجعلتهم شفعائی؛
- قوله (ع): فبحقّهم الّذی أوجبت لهم علیک؛
- قوله (ع): أسئلک أن تدخلنی فی جملة العارفین بهم و بحقّهم؛
- قوله (ع): و فی زمرة المرحومین بشفاعتهم؛
- قوله (ع): إنّک أرحم الرّاحمین؛
- قوله (ع): و صلّی الله علی محمّد و آله الطّاهرین؛
- قوله (ع): و سلّم تسلیما کثیرا؛
- قوله (ع): و حسبنا الله و نعم الوکیل.[۱]
دربارهٔ پدیدآورندگان
| سید حسین همدانی درودآبادی (پدیدآورنده) |
|---|
 |
| مصطفی نامور (مترجم) |
|---|
|
بخش آغازین خالی است |