ابوعمیر بن ابی طلحه انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۲: خط ۲:


== مقدمه ==
== مقدمه ==
ابو عمیر فرزند [[زید بن سهل]] معروف به [[ابوطلحه]] [[برادر]] [[مادری]] [[انس بن مالک]]<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۸۴؛ ابن عساکر، ج۴، ص۳۷.</ref>، زاده شده از ام سلیم و به گفته برخی، نامش حفص بود<ref>ابن حجر، ج۷، ص۲۴۷.</ref>. از [[انس]] [[روایت]] شده که ابوعمیر پرنده کوچکی داشت و [[رسول خدا]]{{صل}} گه‌گاه با او [[شوخی]] می‌کرد<ref>ابونعیم، ج۵، ص۲۹۶۷.</ref>، تا اینکه روزی او را [[غمگین]] دید. سبب آن را از ام سلیم پرسید، گفت: پرنده‌اش مرده است. رسول خدا{{صل}} خطاب به ابوعمیر فرمود: آن پرنده (با [[دل]] تو) چه کار کرده است؟! همچنین انس بن مالک خبر داده که ابوعمیر در [[کودکی]] [[بیمار]] شد و پس از خروج ابوطلحه از [[منزل]] درگذشت. [[پدر]] پس از بازگشت، حال وی را جویا شد، اما ام سلیم [[مرگ]] فرزند را پوشیده داشت تا اینکه ابوطلحه غذایش را خورد و با وی همبستر شد. آنگاه او را از مرگ و [[دفن]] فرزندش باخبر کرد. رسول خدا{{صل}} فردای آن [[روز]] به دیدن آنان رفت و پس از شنیدن داستان مرگ فرزندشان و نوع برخورد آن [[زن]] با شوهرش، فرمود: "شبتان پر [[برکت]] باد!" ام سلیم در آن شب به [[عبدالله بن أبی طلحه]] باردار شده بود<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۸۴؛ ابن اثیر، ج۶، ص۲۲۷.</ref>. آنگاه ابوطلحه و ام سلیم به [[امامت]] رسول خدا{{صل}}، بر ابو عمیر [[نماز]] گزاردند<ref>طبرانی، ج۵، ص۱۰۳؛ حاکم نیشابوری، ج۱، ص۳۶۵.</ref>. می‌توان نمود [[فقهی]] این روایت را در مسئله‌های جواز [[نماز خواندن]] [[زنان]] بر میت<ref>حاکم نیشابوری، ج۱، ص۳۶۵.</ref>، عدد [[نمازگزاران]]<ref>بیهقی، ج۴، ص۳۰.</ref> و جواز نگهداری پرنده<ref>ابن قدامه، ج۳، ص۳۷۱؛ علامه حلی، ج۱، ص۳۴۲.</ref> دنبال کرد. انس بن مالک برای [[همنشینی]] [[پیامبر خدا]] با [[مردم]]، به این روایت استناد کرده است<ref>احمد بن حنبل، ج۳، ص۱۱۹؛ کوفی، ج۱، ص۱۱۴.</ref>
ابو عمیر فرزند [[زید بن سهل]] معروف به [[ابوطلحه]] [[برادر]] [[مادری]] [[انس بن مالک]]<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۸۴؛ ابن عساکر، ج۴، ص۳۷.</ref>، زاده شده از ام سلیم و به گفته برخی، نامش حفص بود<ref>ابن حجر، ج۷، ص۲۴۷.</ref>. از [[انس]] [[روایت]] شده که ابوعمیر پرنده کوچکی داشت و [[رسول خدا]] {{صل}} گه‌گاه با او [[شوخی]] می‌کرد<ref>ابونعیم، ج۵، ص۲۹۶۷.</ref>، تا اینکه روزی او را [[غمگین]] دید. سبب آن را از ام سلیم پرسید، گفت: پرنده‌اش مرده است. رسول خدا {{صل}} خطاب به ابوعمیر فرمود: آن پرنده (با [[دل]] تو) چه کار کرده است؟! همچنین انس بن مالک خبر داده که ابوعمیر در [[کودکی]] [[بیمار]] شد و پس از خروج ابوطلحه از [[منزل]] درگذشت. [[پدر]] پس از بازگشت، حال وی را جویا شد، اما ام سلیم [[مرگ]] فرزند را پوشیده داشت تا اینکه ابوطلحه غذایش را خورد و با وی همبستر شد. آنگاه او را از مرگ و [[دفن]] فرزندش باخبر کرد. رسول خدا {{صل}} فردای آن [[روز]] به دیدن آنان رفت و پس از شنیدن داستان مرگ فرزندشان و نوع برخورد آن [[زن]] با شوهرش، فرمود: "شبتان پر [[برکت]] باد!" ام سلیم در آن شب به [[عبدالله بن أبی طلحه]] باردار شده بود<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۸۴؛ ابن اثیر، ج۶، ص۲۲۷.</ref>. آنگاه ابوطلحه و ام سلیم به [[امامت]] رسول خدا {{صل}}، بر ابو عمیر [[نماز]] گزاردند<ref>طبرانی، ج۵، ص۱۰۳؛ حاکم نیشابوری، ج۱، ص۳۶۵.</ref>. می‌توان نمود [[فقهی]] این روایت را در مسئله‌های جواز [[نماز خواندن]] [[زنان]] بر میت<ref>حاکم نیشابوری، ج۱، ص۳۶۵.</ref>، عدد [[نمازگزاران]]<ref>بیهقی، ج۴، ص۳۰.</ref> و جواز نگهداری پرنده<ref>ابن قدامه، ج۳، ص۳۷۱؛ علامه حلی، ج۱، ص۳۴۲.</ref> دنبال کرد. انس بن مالک برای [[همنشینی]] [[پیامبر خدا]] با [[مردم]]، به این روایت استناد کرده است<ref>احمد بن حنبل، ج۳، ص۱۱۹؛ کوفی، ج۱، ص۱۱۴.</ref>
.<ref>[[حسین حسینیان مقدم|حسینیان مقدم، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوعمیر بن ابی طلحه انصاری»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۴۵۷-۴۵۸.</ref>
.<ref>[[حسین حسینیان مقدم|حسینیان مقدم، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوعمیر بن ابی طلحه انصاری»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۴۵۷-۴۵۸.</ref>



نسخهٔ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۳۶

مقدمه

ابو عمیر فرزند زید بن سهل معروف به ابوطلحه برادر مادری انس بن مالک[۱]، زاده شده از ام سلیم و به گفته برخی، نامش حفص بود[۲]. از انس روایت شده که ابوعمیر پرنده کوچکی داشت و رسول خدا (ص) گه‌گاه با او شوخی می‌کرد[۳]، تا اینکه روزی او را غمگین دید. سبب آن را از ام سلیم پرسید، گفت: پرنده‌اش مرده است. رسول خدا (ص) خطاب به ابوعمیر فرمود: آن پرنده (با دل تو) چه کار کرده است؟! همچنین انس بن مالک خبر داده که ابوعمیر در کودکی بیمار شد و پس از خروج ابوطلحه از منزل درگذشت. پدر پس از بازگشت، حال وی را جویا شد، اما ام سلیم مرگ فرزند را پوشیده داشت تا اینکه ابوطلحه غذایش را خورد و با وی همبستر شد. آنگاه او را از مرگ و دفن فرزندش باخبر کرد. رسول خدا (ص) فردای آن روز به دیدن آنان رفت و پس از شنیدن داستان مرگ فرزندشان و نوع برخورد آن زن با شوهرش، فرمود: "شبتان پر برکت باد!" ام سلیم در آن شب به عبدالله بن أبی طلحه باردار شده بود[۴]. آنگاه ابوطلحه و ام سلیم به امامت رسول خدا (ص)، بر ابو عمیر نماز گزاردند[۵]. می‌توان نمود فقهی این روایت را در مسئله‌های جواز نماز خواندن زنان بر میت[۶]، عدد نمازگزاران[۷] و جواز نگهداری پرنده[۸] دنبال کرد. انس بن مالک برای همنشینی پیامبر خدا با مردم، به این روایت استناد کرده است[۹] .[۱۰]

منابع

پانویس

  1. ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۸۴؛ ابن عساکر، ج۴، ص۳۷.
  2. ابن حجر، ج۷، ص۲۴۷.
  3. ابونعیم، ج۵، ص۲۹۶۷.
  4. ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۸۴؛ ابن اثیر، ج۶، ص۲۲۷.
  5. طبرانی، ج۵، ص۱۰۳؛ حاکم نیشابوری، ج۱، ص۳۶۵.
  6. حاکم نیشابوری، ج۱، ص۳۶۵.
  7. بیهقی، ج۴، ص۳۰.
  8. ابن قدامه، ج۳، ص۳۷۱؛ علامه حلی، ج۱، ص۳۴۲.
  9. احمد بن حنبل، ج۳، ص۱۱۹؛ کوفی، ج۱، ص۱۱۴.
  10. حسینیان مقدم، حسین، مقاله «ابوعمیر بن ابی طلحه انصاری»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۴۵۷-۴۵۸.