ابوغسیل اعمی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۲: خط ۲:


== مقدمه ==
== مقدمه ==
نام، [[نسب]] و [[کنیه]] این شخص نزد [[صحابه]] نگاران شناخته نشده و این کنیه به مناسبت به او داده شده است. از این‌رو، مناسب است در مبهمات قرار گیرد. وی مردی [[نابینا]] بود که [[رسول خدا]]{{صل}} او را مشغول [[وضو]] گرفتن دید و به او خطاب کرد: ای [[ابوبصیر]]! کف پایت را بشوی. بدین مناسبت، او را ابوغسیل یا ابوبصیر کنیه دادند. [[ثعلبی]] در [[تفسیر]]، [[خطیب]] در [[تاریخ]]<ref>خطیب، ج۴، ص۱۴۱.</ref> و [[ابوموسی مدینی]] به نقل از [[ابن منده]]، این [[روایت]] را نقل کرده و او را [[صحابی]] دانسته‌اند<ref>ر. ک: ابن حجر، ج۷، ص۲۶۲.</ref><ref>[[محمد رضا هدایت‌پناه|هدایت‌پناه، محمد رضا]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوغسیل اعمی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۴۶۴.</ref>
نام، [[نسب]] و [[کنیه]] این شخص نزد [[صحابه]] نگاران شناخته نشده و این کنیه به مناسبت به او داده شده است. از این‌رو، مناسب است در مبهمات قرار گیرد. وی مردی [[نابینا]] بود که [[رسول خدا]] {{صل}} او را مشغول [[وضو]] گرفتن دید و به او خطاب کرد: ای [[ابوبصیر]]! کف پایت را بشوی. بدین مناسبت، او را ابوغسیل یا ابوبصیر کنیه دادند. [[ثعلبی]] در [[تفسیر]]، [[خطیب]] در [[تاریخ]]<ref>خطیب، ج۴، ص۱۴۱.</ref> و [[ابوموسی مدینی]] به نقل از [[ابن منده]]، این [[روایت]] را نقل کرده و او را [[صحابی]] دانسته‌اند<ref>ر. ک: ابن حجر، ج۷، ص۲۶۲.</ref><ref>[[محمد رضا هدایت‌پناه|هدایت‌پناه، محمد رضا]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوغسیل اعمی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۴۶۴.</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۳۶

مقدمه

نام، نسب و کنیه این شخص نزد صحابه نگاران شناخته نشده و این کنیه به مناسبت به او داده شده است. از این‌رو، مناسب است در مبهمات قرار گیرد. وی مردی نابینا بود که رسول خدا (ص) او را مشغول وضو گرفتن دید و به او خطاب کرد: ای ابوبصیر! کف پایت را بشوی. بدین مناسبت، او را ابوغسیل یا ابوبصیر کنیه دادند. ثعلبی در تفسیر، خطیب در تاریخ[۱] و ابوموسی مدینی به نقل از ابن منده، این روایت را نقل کرده و او را صحابی دانسته‌اند[۲][۳]

منابع

پانویس

  1. خطیب، ج۴، ص۱۴۱.
  2. ر. ک: ابن حجر، ج۷، ص۲۶۲.
  3. هدایت‌پناه، محمد رضا، مقاله «ابوغسیل اعمی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۴۶۴.