بعجة بن عبدالله جهنی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱۲ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۱۶

مقدمه

رسول خدا (ص) نام پدر او را از عبدالعزی به عبدالله تغییر داد. ابو موسی مدینی به نقل از عبدان مروزی ^[۱] نام بعجه را به استناد روایت او از پیامبر، در شمار صحابه آورده است. براساس این روایت، رسول خدا (ص) فرمود: «بهترین مردم کسانی‌اند که در راه خدا برای کمک رسانی به دیگران همیشه آماده‌اند یا غنیمتی به دست می‌آوردند و تا پایان عمر، نماز و زکات به پا می‌دارند» عبدان این روایت را مرسل دانسته و گوید: بعجه، پیامبر را ندیده و از او حدیث نشنیده است و من نیز تنها به پیروی از برخی صحابه‌نگاران نام او را نوشته‌ام^[۲]. ابن اثیر^[۳] و ابن حجر^[۴]سخن عبدان را صحیح دانسته و ابن اثیر از اینکه در صحابه‌نگاری به احادیث مرسل توجه و استناد شده، گلایه کرده است. سپس هر دو بیان کرده‌اند که روایت بعجه از ابوهریره است که مسلم^[۵] و دیگران^[۶] به طور مسند آن را نقل کرده است. ابن حجر^[۷] افزوده که بعجه از تابعین مشهور است که نسائی و دیگران^[۸] او را توثیق کرده‌اند. مسلم او را در طبقه نخست تابعین مدینه برشمرده است^[۹]. وی از پدرش، ابوهریره و عقبة بن عامر جهنی و نیز علی (ع) و عثمان روایت دارد^[۱۰]. بعجه در مدینه و بادیه در قَبِلَیه، از کوه‌های جهینه، زندگی می‌کرد^[۱۱]. وی در زمان قتل عثمان حاضر بود و به کنایه، به همدستی علی (ع) در قتل عثمان اشاره کرده است و گوید: علی (ع) را دیدم که تیری در دست گرفته بود، سوار بر دلدل - (استر متعلق به رسول خدا (ص)) و وارد مسجد شد و خطبه خواند^[۱۲]. این روایت از عبدالله بن علی بن بعجه نقل شده و عقیلی^[۱۳] آن را در شمار روایات ضعیف آورده است.

وی پیش از قاسم بن محمد بن ابی بکر، یعنی سال ۱۰۱ در مدینه درگذشت^[۱۴]. ابن حبان^[۱۵] به سال صد تصریح کرده است. معاویه بن عبدالله جهنی برادر بعجه، از فقهای مدینه است^[۱۶]^[۱۷]

جستارهای وابسته

معاویه بن عبدالله جهنی (برادر)

منابع

هدایت‌پناه، محمد رضا، مقاله «بعجة بن عبدالله جهنی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲

پانویس

↑ عبدالله بن محمد بن عیسی، م۲۹۳ و نویسنده معرفة الصحابه.
↑ ابن اثیر، ج۱، ص۴۰۸؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۴۸۴.
↑ ابن اثیر، ج۱، ص۴۰۸.
↑ الاصابه، ج۱، ص۴۸۴.
↑ مسلم، ج۶، ص۳۹.
↑ ابن ماجه، ج۲، ص۱۳۱۶؛ ابن مبارک، ص۱۶۶، نسائی، ج۶، ص۳۷۵؛ ابن ابی شیبه، ج۴، ص۵۶۳.
↑ الاصابه، ج۱، ص۴۸۴؛ همو، فتح، ج۱۰، ص۳.
↑ ر. ک: ابن حبان، ج۴، ص۸۴؛ ذهبی، ج۱، ص۲۷۳.
↑ ابن حجر، تهذیب، ج۱، ص۴۱۵.
↑ ر. ک: ابن ابی عاصم، ج۵، ص۴۳؛ ابن حجر، تهذیب، ج۱، ص۴۱۵.
↑ ابن حبان، ج۳، ص۲۳۹ و ج۴، ص۸۴.
↑ بخاری، ج۵، ص۱۴۹.
↑ عقیلی، ج۲، ص۲۸۲.
↑ بخاری، ج۲، ص۱۴۹.
↑ ابن حبان، ج۴، ص۸۴.
↑ ابن حبان، ج۵، ص۴۱۴.
↑ هدایت‌پناه، محمد رضا، مقاله «بعجة بن زید جذامی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۲۵۷.

[1] عبدالله بن محمد بن عیسی، م۲۹۳ و نویسنده معرفة الصحابه.

[2] ابن اثیر، ج۱، ص۴۰۸؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۴۸۴.

[3] ابن اثیر، ج۱، ص۴۰۸.

[4] الاصابه، ج۱، ص۴۸۴.

[5] مسلم، ج۶، ص۳۹.

[6] ابن ماجه، ج۲، ص۱۳۱۶؛ ابن مبارک، ص۱۶۶، نسائی، ج۶، ص۳۷۵؛ ابن ابی شیبه، ج۴، ص۵۶۳.

[7] الاصابه، ج۱، ص۴۸۴؛ همو، فتح، ج۱۰، ص۳.

[8] ر. ک: ابن حبان، ج۴، ص۸۴؛ ذهبی، ج۱، ص۲۷۳.

[9] ابن حجر، تهذیب، ج۱، ص۴۱۵.

[10] ر. ک: ابن ابی عاصم، ج۵، ص۴۳؛ ابن حجر، تهذیب، ج۱، ص۴۱۵.

[11] ابن حبان، ج۳، ص۲۳۹ و ج۴، ص۸۴.

[12] بخاری، ج۵، ص۱۴۹.

[13] عقیلی، ج۲، ص۲۸۲.

[14] بخاری، ج۲، ص۱۴۹.

[15] ابن حبان، ج۴، ص۸۴.

[16] ابن حبان، ج۵، ص۴۱۴.

[17] هدایت‌پناه، محمد رضا، مقاله «بعجة بن زید جذامی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۲۵۷.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

[۱۶]

[۱۷]

@@ خط ۲: / خط ۲: @@
 == مقدمه ==
-[[رسول خدا]] {{صل}} نام [[پدر]] او را از [[عبدالعزی]] به عبدالله [[تغییر]] داد. [[ابو موسی مدینی]] به نقل از [[عبدان مروزی]] <ref>عبدالله بن محمد بن عیسی، م۲۹۳ و نویسنده معرفة الصحابه.</ref> نام بعجه را به استناد [[روایت]] او از [[پیامبر]]، در شمار [[صحابه]] آورده است. براساس این روایت، رسول خدا {{صل}} فرمود: «[[بهترین]] [[مردم]] کسانی‌اند که در [[راه خدا]] برای کمک رسانی به دیگران همیشه آماده‌اند یا غنیمتی به دست می‌آوردند و تا پایان [[عمر]]، [[نماز]] و [[زکات]] به پا می‌دارند» عبدان این روایت را مرسل دانسته و گوید: بعجه، پیامبر را ندیده و از او [[حدیث]] نشنیده است و من نیز تنها به [[پیروی]] از برخی صحابه‌نگاران نام او را نوشته‌ام<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۴۰۸؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۴۸۴.</ref>. [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۴۰۸.</ref> و [[ابن حجر]]<ref>الاصابه، ج۱، ص۴۸۴.</ref>[[سخن]] عبدان را صحیح دانسته و ابن اثیر از اینکه در صحابه نگاری به [[احادیث]] مرسل توجه و استناد شده، [[گلایه]] کرده است. سپس هر دو بیان کرده‌اند که روایت بعجه از [[ابوهریره]] است که مسلم<ref>مسلم، ج۶، ص۳۹.</ref> و دیگران<ref>ابن ماجه، ج۲، ص۱۳۱۶؛ ابن مبارک، ص۱۶۶، نسائی، ج۶، ص۳۷۵؛ ابن ابی شیبه، ج۴، ص۵۶۳.</ref> به طور [[مسند]] آن را نقل کرده است. ابن حجر<ref>الاصابه، ج۱، ص۴۸۴؛ همو، فتح، ج۱۰، ص۳.</ref> افزوده که بعجه از [[تابعین]] مشهور است که نسائی و دیگران<ref>ر. ک: ابن حبان، ج۴، ص۸۴؛ ذهبی، ج۱، ص۲۷۳.</ref> او را توثیق کرده‌اند. مسلم او را در طبقه نخست تابعین [[مدینه]] برشمرده است<ref>ابن حجر، تهذیب، ج۱، ص۴۱۵.</ref>. وی از پدرش، ابوهریره و [[عقبة بن عامر جهنی]] و نیز [[علی]] {{ع}} و [[عثمان]] روایت دارد<ref>ر. ک: ابن ابی عاصم، ج۵، ص۴۳؛ ابن حجر، تهذیب، ج۱، ص۴۱۵.</ref>. بعجه در مدینه و [[بادیه]] در قَبِلَیه، از کوه‌های [[جهینه]]، [[زندگی]] می‌کرد<ref>ابن حبان، ج۳، ص۲۳۹ و ج۴، ص۸۴.</ref>. وی در [[زمان]] [[قتل عثمان]] حاضر بود و به کنایه، به [[همدستی]] علی {{ع}} در [[قتل عثمان]] اشاره کرده است و گوید: علی {{ع}} را دیدم که تیری در دست گرفته بود، سوار بر [[دلدل]] - (استر متعلق به [[رسول خدا]] {{صل}}) و وارد [[مسجد]] شد و [[خطبه]] خواند<ref>بخاری، ج۵، ص۱۴۹.</ref>. این [[روایت]] از [[عبدالله بن علی بن بعجه]] نقل شده و عقیلی<ref>عقیلی، ج۲، ص۲۸۲.</ref> آن را در شمار [[روایات ضعیف]] آورده است.
+[[رسول خدا]] {{صل}} نام [[پدر]] او را از [[عبدالعزی]] به عبدالله [[تغییر]] داد. [[ابو موسی مدینی]] به نقل از [[عبدان مروزی]] <ref>عبدالله بن محمد بن عیسی، م۲۹۳ و نویسنده معرفة الصحابه.</ref> نام بعجه را به استناد [[روایت]] او از [[پیامبر]]، در شمار [[صحابه]] آورده است. براساس این روایت، رسول خدا {{صل}} فرمود: «[[بهترین]] [[مردم]] کسانی‌اند که در [[راه خدا]] برای کمک رسانی به دیگران همیشه آماده‌اند یا غنیمتی به دست می‌آوردند و تا پایان [[عمر]]، [[نماز]] و [[زکات]] به پا می‌دارند» عبدان این روایت را مرسل دانسته و گوید: بعجه، پیامبر را ندیده و از او [[حدیث]] نشنیده است و من نیز تنها به [[پیروی]] از برخی صحابه‌نگاران نام او را نوشته‌ام<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۴۰۸؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۴۸۴.</ref>. [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۴۰۸.</ref> و [[ابن حجر]]<ref>الاصابه، ج۱، ص۴۸۴.</ref>[[سخن]] عبدان را صحیح دانسته و ابن اثیر از اینکه در صحابه‌نگاری به [[احادیث]] مرسل توجه و استناد شده، [[گلایه]] کرده است. سپس هر دو بیان کرده‌اند که روایت بعجه از [[ابوهریره]] است که مسلم<ref>مسلم، ج۶، ص۳۹.</ref> و دیگران<ref>ابن ماجه، ج۲، ص۱۳۱۶؛ ابن مبارک، ص۱۶۶، نسائی، ج۶، ص۳۷۵؛ ابن ابی شیبه، ج۴، ص۵۶۳.</ref> به طور [[مسند]] آن را نقل کرده است. ابن حجر<ref>الاصابه، ج۱، ص۴۸۴؛ همو، فتح، ج۱۰، ص۳.</ref> افزوده که بعجه از [[تابعین]] مشهور است که نسائی و دیگران<ref>ر. ک: ابن حبان، ج۴، ص۸۴؛ ذهبی، ج۱، ص۲۷۳.</ref> او را توثیق کرده‌اند. مسلم او را در طبقه نخست تابعین [[مدینه]] برشمرده است<ref>ابن حجر، تهذیب، ج۱، ص۴۱۵.</ref>. وی از پدرش، ابوهریره و [[عقبة بن عامر جهنی]] و نیز [[علی]] {{ع}} و [[عثمان]] روایت دارد<ref>ر. ک: ابن ابی عاصم، ج۵، ص۴۳؛ ابن حجر، تهذیب، ج۱، ص۴۱۵.</ref>. بعجه در مدینه و [[بادیه]] در قَبِلَیه، از کوه‌های [[جهینه]]، [[زندگی]] می‌کرد<ref>ابن حبان، ج۳، ص۲۳۹ و ج۴، ص۸۴.</ref>. وی در [[زمان]] [[قتل عثمان]] حاضر بود و به کنایه، به [[همدستی]] علی {{ع}} در [[قتل عثمان]] اشاره کرده است و گوید: علی {{ع}} را دیدم که تیری در دست گرفته بود، سوار بر [[دلدل]] - (استر متعلق به [[رسول خدا]] {{صل}}) و وارد [[مسجد]] شد و [[خطبه]] خواند<ref>بخاری، ج۵، ص۱۴۹.</ref>. این [[روایت]] از [[عبدالله بن علی بن بعجه]] نقل شده و عقیلی<ref>عقیلی، ج۲، ص۲۸۲.</ref> آن را در شمار [[روایات ضعیف]] آورده است.
 وی پیش از [[قاسم بن محمد بن ابی بکر]]، یعنی سال ۱۰۱ در [[مدینه]] درگذشت<ref>بخاری، ج۲، ص۱۴۹.</ref>. [[ابن حبان]]<ref>ابن حبان، ج۴، ص۸۴.</ref> به سال صد تصریح کرده است. [[معاویه بن عبدالله جهنی]] [[برادر]] بعجه، از فقهای مدینه است<ref>ابن حبان، ج۵، ص۴۱۴.</ref><ref>[[محمد رضا هدایت‌پناه|هدایت‌پناه، محمد رضا]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «بعجة بن زید جذامی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۲۵۷.</ref>