قنوت: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = نماز | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | |||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
قُنوت عبارت است از [[عبادت]] و [[بندگی]]، [[اقرار]] به [[عبودیت]]، [[خداپرستی]]. جمع آن قانتین است، یعنی پرستشگران [[خدا]]، نمازگزاران. در [[آیات قرآن]]، هرجا قنوت به کار رفته، به معنای [[پرستش]] [[خدا]] و [[بندگی]] است. در [[نماز]]، قنوت به معنای بلند کردن دستها تا برابر صورت و [[دعا خواندن]] و [[حاجت]] طلبیدن از [[خداوند]] است. پس قنوت [[نماز]] هم جلوهای از اظهار [[بندگی]] و [[نیازمندی]] در پیشگاه [[خداوند]] است. قنوت طولانی در [[نماز]]، [[مستحب]] است و نشانه [[نیازخواهی]] [[بنده]] از [[پروردگار]] است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]].</ref>. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:13681040.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگنامه دینی (کتاب)|'''فرهنگنامه دینی''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
خط ۱۰: | خط ۱۲: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:عبادت]] | ||
[[رده:نماز]] |
نسخهٔ ۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۶
مقدمه
قُنوت عبارت است از عبادت و بندگی، اقرار به عبودیت، خداپرستی. جمع آن قانتین است، یعنی پرستشگران خدا، نمازگزاران. در آیات قرآن، هرجا قنوت به کار رفته، به معنای پرستش خدا و بندگی است. در نماز، قنوت به معنای بلند کردن دستها تا برابر صورت و دعا خواندن و حاجت طلبیدن از خداوند است. پس قنوت نماز هم جلوهای از اظهار بندگی و نیازمندی در پیشگاه خداوند است. قنوت طولانی در نماز، مستحب است و نشانه نیازخواهی بنده از پروردگار است[۱].