قنوت: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = نماز | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = }}
== مقدمه ==
== مقدمه ==
* '''قُنوت:''' [[عبادت]] و [[بندگی]]، [[اقرار]] به [[عبودیت]]، [[خداپرستی]]. جمع آن قانتین است، یعنی پرستش‌گران [[خدا]]، نمازگزاران. در [[آیات قرآن]]، هرجا قنوت به کار رفته، به معنای [[پرستش]] [[خدا]] و [[بندگی]] است. در [[نماز]]، قنوت به معنای بلند کردن دست‌ها تا برابر صورت و [[دعا خواندن]] و [[حاجت]] ‌طلبیدن از [[خداوند]] است. پس قنوت [[نماز]] هم جلوه‌ای از اظهار [[بندگی]] و [[نیازمندی]] در پیشگاه [[خداوند]] است. قنوت طولانی در [[نماز]]، [[مستحب]] است و نشانه [[نیازخواهی]] [[بنده]] از [[پروردگار]] است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]].</ref>.
قُنوت عبارت است از [[عبادت]] و [[بندگی]]، [[اقرار]] به [[عبودیت]]، [[خداپرستی]]. جمع آن قانتین است، یعنی پرستش‌گران [[خدا]]، نمازگزاران. در [[آیات قرآن]]، هرجا قنوت به کار رفته، به معنای [[پرستش]] [[خدا]] و [[بندگی]] است. در [[نماز]]، قنوت به معنای بلند کردن دست‌ها تا برابر صورت و [[دعا خواندن]] و [[حاجت]] ‌طلبیدن از [[خداوند]] است. پس قنوت [[نماز]] هم جلوه‌ای از اظهار [[بندگی]] و [[نیازمندی]] در پیشگاه [[خداوند]] است. قنوت طولانی در [[نماز]]، [[مستحب]] است و نشانه [[نیازخواهی]] [[بنده]] از [[پروردگار]] است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]].</ref>.


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:13681040.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه دینی''']]
# [[پرونده:13681040.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه دینی''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۱۰: خط ۱۲:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:قنوت]]
[[رده:عبادت]]
[[رده:نماز]]

نسخهٔ ‏۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۶

مقدمه

قُنوت عبارت است از عبادت و بندگی، اقرار به عبودیت، خداپرستی. جمع آن قانتین است، یعنی پرستش‌گران خدا، نمازگزاران. در آیات قرآن، هرجا قنوت به کار رفته، به معنای پرستش خدا و بندگی است. در نماز، قنوت به معنای بلند کردن دست‌ها تا برابر صورت و دعا خواندن و حاجت ‌طلبیدن از خداوند است. پس قنوت نماز هم جلوه‌ای از اظهار بندگی و نیازمندی در پیشگاه خداوند است. قنوت طولانی در نماز، مستحب است و نشانه نیازخواهی بنده از پروردگار است[۱].

منابع

پانویس