عبدان بن محمد مروزی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' لیکن ' به ' لکن ') |
|||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
[[ابومحمد عبدالله بن محمد بن عیسی مروزی جنوجردی]]، مشهور به [[عبدان]] در سال ۲۲۰هـ در جنوجرد (کنوکرد)، روستایی در پنج فرسخی [[مرو]] به [[دنیا]] آمد.<ref>معجم البلدان، ج۲، ص۱۷۲.</ref> او برای [[کسب علم]] به مناطقی همچون [[شام]]، [[عراق]]، [[حجاز]] و [[مصر]] [[مسافرت]] کرد و [[علم حدیث]] را نزد افرادی چون [[قتیبة بن سعید]]، [[علی بن حجر]] و [[اسماعیل بن مسعود جحدری]]، و [[علم فقه]] را نزد [[اصحاب]] [[شافعی]] فرا گرفت.<ref>طبقات الشافعیة الکبری، ج۲، ص۲۹۷.</ref> | [[ابومحمد عبدالله بن محمد بن عیسی مروزی جنوجردی]]، مشهور به [[عبدان]] در سال ۲۲۰هـ در جنوجرد (کنوکرد)، روستایی در پنج فرسخی [[مرو]] به [[دنیا]] آمد.<ref>معجم البلدان، ج۲، ص۱۷۲.</ref> او برای [[کسب علم]] به مناطقی همچون [[شام]]، [[عراق]]، [[حجاز]] و [[مصر]] [[مسافرت]] کرد و [[علم حدیث]] را نزد افرادی چون [[قتیبة بن سعید]]، [[علی بن حجر]] و [[اسماعیل بن مسعود جحدری]]، و [[علم فقه]] را نزد [[اصحاب]] [[شافعی]] فرا گرفت.<ref>طبقات الشافعیة الکبری، ج۲، ص۲۹۷.</ref> | ||
[[علمای رجال]] [[اهل سنت]] او را محدثی [[حافظ]]، [[ثقه]] و [[زاهد]] دانسته‌اند. [[عبدالرحمان بن محمد غفّاری]] و [[ابوالعباس دغولی]] از او [[روایت]] کرده‌اند.<ref>تاریخ بغداد، ج۱۱، ص۱۳۵.</ref> وی پس از فراگیری [[حدیث]] و [[فقه شافعی]] به مرو برگشت و قصد داشت تا [[مذهب شافعی]] را در آن منطقه گسترش دهد، | [[علمای رجال]] [[اهل سنت]] او را محدثی [[حافظ]]، [[ثقه]] و [[زاهد]] دانسته‌اند. [[عبدالرحمان بن محمد غفّاری]] و [[ابوالعباس دغولی]] از او [[روایت]] کرده‌اند.<ref>تاریخ بغداد، ج۱۱، ص۱۳۵.</ref> وی پس از فراگیری [[حدیث]] و [[فقه شافعی]] به مرو برگشت و قصد داشت تا [[مذهب شافعی]] را در آن منطقه گسترش دهد، لکن با ممانعت [[احمد بن سیار]] مفتی [[شهر]] رو به رو گشت. عبدان دوباره به مصر رفت و پس از چند سال فعالیت [[علمی]] دوباره به مرو برگشت و مورد استقبال احمد بن سیار قرار گرفت. او پس از احمد بن سیار مفتی شهر مرو شد و [[مردم]] برای اخذ فتاوای خویش به او مراجعه می‌‌کردند. او کتاب «المعرفه» را نوشت و در سال ۲۹۳هـ در مرو از دنیا رفت.<ref>طبقات الشافعیة الکبری، ج۲، ص۲۹۷.</ref> [[یاقوت]] نام کتابش را «الموطأ» آورده است<ref>معجم البلدان، ج۲، ص۱۷۲.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱، ص۴۶۶.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۲۸ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۱۰
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
آشنایی اجمالی
ابومحمد عبدالله بن محمد بن عیسی مروزی جنوجردی، مشهور به عبدان در سال ۲۲۰هـ در جنوجرد (کنوکرد)، روستایی در پنج فرسخی مرو به دنیا آمد.[۱] او برای کسب علم به مناطقی همچون شام، عراق، حجاز و مصر مسافرت کرد و علم حدیث را نزد افرادی چون قتیبة بن سعید، علی بن حجر و اسماعیل بن مسعود جحدری، و علم فقه را نزد اصحاب شافعی فرا گرفت.[۲]
علمای رجال اهل سنت او را محدثی حافظ، ثقه و زاهد دانسته‌اند. عبدالرحمان بن محمد غفّاری و ابوالعباس دغولی از او روایت کرده‌اند.[۳] وی پس از فراگیری حدیث و فقه شافعی به مرو برگشت و قصد داشت تا مذهب شافعی را در آن منطقه گسترش دهد، لکن با ممانعت احمد بن سیار مفتی شهر رو به رو گشت. عبدان دوباره به مصر رفت و پس از چند سال فعالیت علمی دوباره به مرو برگشت و مورد استقبال احمد بن سیار قرار گرفت. او پس از احمد بن سیار مفتی شهر مرو شد و مردم برای اخذ فتاوای خویش به او مراجعه می‌‌کردند. او کتاب «المعرفه» را نوشت و در سال ۲۹۳هـ در مرو از دنیا رفت.[۴] یاقوت نام کتابش را «الموطأ» آورده است[۵].[۶]
