عبدان بن محمد مروزی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

آشنایی اجمالی

ابومحمد عبدالله بن محمد بن عیسی مروزی جنوجردی، مشهور به عبدان در سال ۲۲۰هـ در جنوجرد (کنوکرد)، روستایی در پنج فرسخی مرو به دنیا آمد.[۱] او برای کسب علم به مناطقی همچون شام، عراق، حجاز و مصر مسافرت کرد و علم حدیث را نزد افرادی چون قتیبة بن سعید، علی بن حجر و اسماعیل بن مسعود جحدری، و علم فقه را نزد اصحاب شافعی فرا گرفت.[۲]

علمای رجال اهل سنت او را محدثی حافظ، ثقه و زاهد دانسته‌اند. عبدالرحمان بن محمد غفّاری و ابوالعباس دغولی از او روایت کرده‌اند.[۳] وی پس از فراگیری حدیث و فقه شافعی به مرو برگشت و قصد داشت تا مذهب شافعی را در آن منطقه گسترش دهد، لکن با ممانعت احمد بن سیار مفتی شهر رو به رو گشت. عبدان دوباره به مصر رفت و پس از چند سال فعالیت علمی دوباره به مرو برگشت و مورد استقبال احمد بن سیار قرار گرفت. او پس از احمد بن سیار مفتی شهر مرو شد و مردم برای اخذ فتاوای خویش به او مراجعه می‌‌کردند. او کتاب «المعرفه» را نوشت و در سال ۲۹۳هـ در مرو از دنیا رفت.[۴] یاقوت نام کتابش را «الموطأ» آورده است[۵].[۶]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. معجم البلدان، ج۲، ص۱۷۲.
  2. طبقات الشافعیة الکبری، ج۲، ص۲۹۷.
  3. تاریخ بغداد، ج۱۱، ص۱۳۵.
  4. طبقات الشافعیة الکبری، ج۲، ص۲۹۷.
  5. معجم البلدان، ج۲، ص۱۷۲.
  6. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۶۶.