حباب بن حارث سلمانی ازدی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'پیوستن' به 'پیوستن')
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۳: خط ۳:
== مقدمه ==
== مقدمه ==
جابر بن حارث سلمانی از شهدای کربلاست. نام او را «جناده»، «حباب»، «حیان» و «حسان» هم گفته‌اند. وی از شخصیت‌های [[شیعه]] در [[کوفه]] بود که در [[نهضت]] [[مسلم بن عقیل]] هم [[مشارکت]] داشت و پس از [[شکست]] آن، همراه گروهی به سوی [[حسین]] حرکت کردند و پیش از رسیدن آن [[حضرت]] به [[کربلا]]، به او پیوستند. هر چند [[لشکر]] حرّ می‌‌خواستند مانع پیوستن او به [[حسین]] {{ع}} شوند، ولی نتوانستند. وی [[روز عاشورا]] به [[شهادت]] رسید <ref>انصار الحسین، ص ۶۳.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۱۳۷.</ref>
جابر بن حارث سلمانی از شهدای کربلاست. نام او را «جناده»، «حباب»، «حیان» و «حسان» هم گفته‌اند. وی از شخصیت‌های [[شیعه]] در [[کوفه]] بود که در [[نهضت]] [[مسلم بن عقیل]] هم [[مشارکت]] داشت و پس از [[شکست]] آن، همراه گروهی به سوی [[حسین]] حرکت کردند و پیش از رسیدن آن [[حضرت]] به [[کربلا]]، به او پیوستند. هر چند [[لشکر]] حرّ می‌‌خواستند مانع پیوستن او به [[حسین]] {{ع}} شوند، ولی نتوانستند. وی [[روز عاشورا]] به [[شهادت]] رسید <ref>انصار الحسین، ص ۶۳.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۱۳۷.</ref>
==آشنایی اجمالی==
[[جابر بن حجاج کوفی سلمانی]]، از [[اصحاب]] [[حضرت ابا عبدالله الحسین]]{{ع}} و از برجستگان [[رجال]] [[شیعه کوفه]] و از شهدای [[روز]] عاشورای ۶۱ه‍.ق است. وی [[ایرانی]] تبار و از هم پیمانان [[قبیله]] [[تیم]] و [[غلام]] [[عامر بن نهشل تیمی]] بود<ref>ابصار العین، ص۱۱۲.</ref>.
در کتب [[مقاتل]]، نام او را [[حباب بن حرث سلمانی]]، [[حیان بن حارث]]، [[حسان بن حارث]] و... نقل کرده‌اند. همگی این اسامی بر شخص [[واحدی]] دلالت می‌کنند که همین جابر بن حجاج کوفی است.
جابر، هنگام ورود [[مسلم بن عقیل]] به [[کوفه]]، از جمله شخصیت‌های [[شیعی]] کوفه بود که در حرکت مسلم بن عقیل شرکت کرد و با او [[بیعت]] نمود. ولی پس از [[خیانت]] و [[سستی کوفیان]] برای پیوستن [[امام حسین]]{{ع}} از کوفه خارج شد و به [[امام]] پیوست.
جابر با حضور در [[کربلا]]، در رکاب امام حسین{{ع}} جنگید و در [[حمله نخست]] به [[شهادت]] رسید.<ref>[[سید حسن قریشی|قریشی، سید حسن]]، [[اصحاب ایرانی ائمه اطهار (کتاب)|اصحاب ایرانی ائمه اطهار]]، ص ۹۰.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
* [[حارث سلمانی ازدی]] (پدر)
* [[حارث سلمانی ازدی]] (پدر)
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
# [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
# [[پرونده:1100366.jpg|22px]] [[سید حسن قریشی|قریشی، سید حسن]]، [[اصحاب ایرانی ائمه اطهار (کتاب)|'''اصحاب ایرانی ائمه اطهار''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۱۴: خط ۲۵:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:حباب بن حارث سلمانی ازدی]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اصحاب امام حسین]]
[[رده:اصحاب امام حسین]]

نسخهٔ ‏۴ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۰۱

مقدمه

جابر بن حارث سلمانی از شهدای کربلاست. نام او را «جناده»، «حباب»، «حیان» و «حسان» هم گفته‌اند. وی از شخصیت‌های شیعه در کوفه بود که در نهضت مسلم بن عقیل هم مشارکت داشت و پس از شکست آن، همراه گروهی به سوی حسین حرکت کردند و پیش از رسیدن آن حضرت به کربلا، به او پیوستند. هر چند لشکر حرّ می‌‌خواستند مانع پیوستن او به حسین (ع) شوند، ولی نتوانستند. وی روز عاشورا به شهادت رسید [۱].[۲]

آشنایی اجمالی

جابر بن حجاج کوفی سلمانی، از اصحاب حضرت ابا عبدالله الحسین(ع) و از برجستگان رجال شیعه کوفه و از شهدای روز عاشورای ۶۱ه‍.ق است. وی ایرانی تبار و از هم پیمانان قبیله تیم و غلام عامر بن نهشل تیمی بود[۳].

در کتب مقاتل، نام او را حباب بن حرث سلمانی، حیان بن حارث، حسان بن حارث و... نقل کرده‌اند. همگی این اسامی بر شخص واحدی دلالت می‌کنند که همین جابر بن حجاج کوفی است.

جابر، هنگام ورود مسلم بن عقیل به کوفه، از جمله شخصیت‌های شیعی کوفه بود که در حرکت مسلم بن عقیل شرکت کرد و با او بیعت نمود. ولی پس از خیانت و سستی کوفیان برای پیوستن امام حسین(ع) از کوفه خارج شد و به امام پیوست.

جابر با حضور در کربلا، در رکاب امام حسین(ع) جنگید و در حمله نخست به شهادت رسید.[۴]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. انصار الحسین، ص ۶۳.
  2. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۱۳۷.
  3. ابصار العین، ص۱۱۲.
  4. قریشی، سید حسن، اصحاب ایرانی ائمه اطهار، ص ۹۰.