ریع در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۰۳

مقدمه

﴿أَتَبْنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ آيَةً تَعْبَثُونَ﴾^[۱]. به اعتقاد برخی از دانشمندان: «واژه ریع در اصل به معنی مکان مرتفع است و ﴿تَعْبَثُونَ﴾ از ماده عبث به معنی کاری است که هدف صحیح در آن تعقیب نمی‌شود و با توجه به واژه آیه که به معنی نشانه است روشن می‌شود که این قوم متمکن و ثروتمند برای خود نمائی و تفاخر بر دیگران، بناهائی بر نقاط مرتفع کوه‌ها و تپه‌ها (همچون برج و مانند آن) می‌ساختند»^[۲]. به اعتقاد برخی از بزرگان: «کلمه ریع به معنای نقطه بلندی است از زمین»^[۳]. با توجه به اینکه قوم هود کاخ‌ها می‌ساختند این آیه «به داستان هود(ع) و قومش که همان قوم عاد بودند اشاره می‌کند... قوم عاد مردمی از عرب بسیار قدیم و عرب اوائل (یعنی اوائل پیدایش این نژاد) بودند که در احقاف از جزیره العرب زندگی می‌کردند»^[۴]. قوم عاد چنان که قبلاً هم گفته‌ایم جمعیتی بودند که در «سرزمین احقاف» زندگی داشتند.^[۵]

منابع

فرزانه، محرم، اماکن جغرافیایی در قرآن

پانویس

↑ «آیا بر هر بلندی بنایی از سر بازی (و بیهوده) می‌سازید؟» سوره شعراء، آیه ۱۲۸.
↑ آیت الله مکارم شیرازی، تفسیر نمونه؛ تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۴۵۲.
↑ علامه طباطبایی، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۴۵۰.
↑ تفسیر نمونه، ج۱۵، ص۳۱۷.
↑ فرزانه، محرم، اماکن جغرافیایی در قرآن، ص ۵۱۴.

[1] «آیا بر هر بلندی بنایی از سر بازی (و بیهوده) می‌سازید؟» سوره شعراء، آیه ۱۲۸.

[2] آیت الله مکارم شیرازی، تفسیر نمونه؛ تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۴۵۲.

[3] علامه طباطبایی، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۴۵۰.

[4] تفسیر نمونه، ج۱۵، ص۳۱۷.

[5] فرزانه، محرم، اماکن جغرافیایی در قرآن، ص ۵۱۴.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

@@ خط ۹: / خط ۹: @@
 ==مقدمه==
 {{متن قرآن|أَتَبْنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ آيَةً تَعْبَثُونَ}}<ref>«آیا بر هر بلندی بنایی از سر بازی (و بیهوده) می‌سازید؟» سوره شعراء، آیه ۱۲۸.</ref>.
-به [[اعتقاد]] برخی از [[علما]]: «واژه ریع در اصل به معنی مکان مرتفع است و {{متن قرآن|تَعْبَثُونَ}} از ماده [[عبث]] به معنی کاری است که [[هدف]] صحیح در آن تعقیب نمی‌شود و با توجه به واژه [[آیه]] که به معنی نشانه است روشن می‌شود که این [[قوم]] متمکن و [[ثروتمند]] برای خود نمائی و [[تفاخر]] بر دیگران، بناهائی بر نقاط مرتفع کوه‌ها و تپه‌ها (همچون [[برج]] و مانند آن) می‌ساختند»<ref>آیت الله مکارم شیرازی، تفسیر نمونه؛ تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۴۵۲.</ref>.
+به [[اعتقاد]] برخی از دانشمندان: «واژه ریع در اصل به معنی مکان مرتفع است و {{متن قرآن|تَعْبَثُونَ}} از ماده [[عبث]] به معنی کاری است که [[هدف]] صحیح در آن تعقیب نمی‌شود و با توجه به واژه [[آیه]] که به معنی نشانه است روشن می‌شود که این [[قوم]] متمکن و [[ثروتمند]] برای خود نمائی و [[تفاخر]] بر دیگران، بناهائی بر نقاط مرتفع کوه‌ها و تپه‌ها (همچون [[برج]] و مانند آن) می‌ساختند»<ref>آیت الله مکارم شیرازی، تفسیر نمونه؛ تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۴۵۲.</ref>.
 به اعتقاد برخی از بزرگان: «کلمه ریع به معنای نقطه بلندی است از [[زمین]]»<ref>علامه طباطبایی، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۴۵۰.</ref>.
 با توجه به اینکه [[قوم هود]] کاخ‌ها می‌ساختند این آیه «به داستان [[هود]]{{ع}} و قومش که همان [[قوم عاد]] بودند اشاره می‌کند... قوم عاد مردمی از [[عرب]] بسیار قدیم و عرب اوائل (یعنی اوائل پیدایش این نژاد) بودند که در [[احقاف]] از [[جزیره العرب]] [[زندگی]] می‌کردند»<ref>تفسیر نمونه، ج۱۵، ص۳۱۷.</ref>.