نصب الهی پیامبران: تفاوت میان نسخه‌ها

نمایش تاریخچه به صورت تعاملی

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ ‏۹ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۱۴

مقدمه

پیامبران و اولیای الهی کسانی هستند که خداوند آن‌ها را انتخاب کرده است، چنان‌که در قرآن کریم آمده است: خدا آدم و نوح و خاندان ابراهیم و خاندان عمران را بر جهانیان برتری داد^[۱]. از این‌رو پیامبران از کودکی مورد توجه خاص خداوند هستند. آیات مربوط به حفظ حضرت موسی (ع) در شیرخوارگی و تکلم حضرت عیسی (ع) در گهواره^[۲] و خطاب‌های مهرآمیز خداوند به رسول اکرم^[۳] شواهدی درباره این موضوع است. امام علی (ع) در مورد لطف خاص خدا به پیامبر خاتم (ص) از بدو ورودش به‌دنیا می‌فرماید: از همان لحظه‌ای که پیامبر (ص) را از شیر گرفتند، خداوند بزرگ‌ترین فرشته (جبرئیل) خود را مأمور تربیت پیامبر (ص) کرد تا شب و روز، او را به راه‌های بزرگواری و راستی و اخلاق نیکو راهنمایی کند^[۴]. این عبارت حضرت امیر ناظر بر نصب الهی رسول اکرم (ص) از آغاز آفرینش ایشان است^[۵].

منابع

دین‌پرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه ج۲

جستارهای وابسته

پرسش‌های وابسته

پانویس

↑ ﴿إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَى آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَاهِيمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَى الْعَالَمِينَ ﴾؛ سوره آل عمران، آیه ۳۳
↑ ﴿قَالَ إِنِّي عَبْدُ اللَّهِ آتَانِيَ الْكِتَابَ وَجَعَلَنِي نَبِيًّا ﴾؛ سوره مریم، آیه ۳۰
↑ ﴿أَلَمْ يَجِدْكَ يَتِيمًا فَآوَى﴾؛ سوره ضحی، آیه ۶
↑ «وَ لَقَدْ قَرَنَ اللَّهُ بِهِ (صلی الله علیه وآله) مِنْ لَدُنْ أَنْ كَانَ فَطِيماً أَعْظَمَ مَلَكٍ مِنْ مَلَائِكَتِهِ يَسْلُكُ بِهِ طَرِيقَ الْمَكَارِمِ وَ مَحَاسِنَ أَخْلَاقِ الْعَالَمِ لَيْلَهُ وَ نَهَارَهُ»؛ نهج البلاغه، خطبه ۲۳۴
↑ دین‌پرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص ۸۲۴.

[1] ﴿إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَى آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَاهِيمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَى الْعَالَمِينَ ﴾؛ سوره آل عمران، آیه ۳۳

[2] ﴿قَالَ إِنِّي عَبْدُ اللَّهِ آتَانِيَ الْكِتَابَ وَجَعَلَنِي نَبِيًّا ﴾؛ سوره مریم، آیه ۳۰

[3] ﴿أَلَمْ يَجِدْكَ يَتِيمًا فَآوَى﴾؛ سوره ضحی، آیه ۶

[4] «وَ لَقَدْ قَرَنَ اللَّهُ بِهِ (صلی الله علیه وآله) مِنْ لَدُنْ أَنْ كَانَ فَطِيماً أَعْظَمَ مَلَكٍ مِنْ مَلَائِكَتِهِ يَسْلُكُ بِهِ طَرِيقَ الْمَكَارِمِ وَ مَحَاسِنَ أَخْلَاقِ الْعَالَمِ لَيْلَهُ وَ نَهَارَهُ»؛ نهج البلاغه، خطبه ۲۳۴

[5] دین‌پرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص ۸۲۴.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

@@ خط ۸: / خط ۸: @@
 == مقدمه ==
-* [[پیامبران]] و [[اولیای الهی]] کسانی هستند که [[خداوند]] آن‌ها را [[انتخاب]] کرده است، چنان‌که در [[قرآن کریم]] آمده است: [[خدا]] [[آدم]] و [[نوح]] و [[خاندان]] [[ابراهیم]] و [[خاندان]] [[عمران]] را بر جهانیان [[برتری]] داد<ref>{{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَى آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَاهِيمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَى الْعَالَمِينَ }}؛ سوره آل عمران، آیه ۳۳</ref>. از این‌رو [[پیامبران]] از [[کودکی]] مورد توجه خاص [[خداوند]] هستند. [[آیات]] مربوط به حفظ [[حضرت موسی]] {{ع}} در شیرخوارگی و تکلم [[حضرت عیسی]] {{ع}} در گهواره<ref>{{متن قرآن|قَالَ إِنِّي عَبْدُ اللَّهِ آتَانِيَ الْكِتَابَ وَجَعَلَنِي نَبِيًّا }}؛ سوره مریم، آیه ۳۰</ref> و خطاب‌های مهرآمیز [[خداوند]] به [[رسول اکرم]]<ref>{{متن قرآن|أَلَمْ يَجِدْكَ يَتِيمًا فَآوَى}}؛ سوره ضحی، آیه ۶</ref> شواهدی درباره این موضوع است. [[امام علی]] {{ع}} در مورد [[لطف]] خاص [[خدا]] به [[پیامبر خاتم]] {{صل}} از بدو ورودش به‌دنیا می‌فرماید: از همان لحظه‌ای که [[پیامبر]] {{صل}} را از شیر گرفتند، [[خداوند]] بزرگ‌ترین [[فرشته]] ([[جبرئیل]]) خود را [[مأمور]] [[تربیت پیامبر]] {{صل}} کرد تا شب و روز، او را به راه‌های [[بزرگواری]] و [[راستی]] و [[اخلاق نیکو]] [[راهنمایی]] کند<ref>{{متن حدیث|وَ لَقَدْ قَرَنَ اللَّهُ بِهِ (صلی الله علیه وآله) مِنْ لَدُنْ أَنْ كَانَ فَطِيماً أَعْظَمَ مَلَكٍ مِنْ مَلَائِكَتِهِ يَسْلُكُ بِهِ طَرِيقَ الْمَكَارِمِ وَ مَحَاسِنَ أَخْلَاقِ الْعَالَمِ لَيْلَهُ وَ نَهَارَهُ}}؛ نهج البلاغه، خطبه ۲۳۴</ref>. این عبارت [[حضرت امیر]] ناظر بر [[نصب الهی]] [[رسول اکرم]] {{صل}} از [[آغاز آفرینش]] ایشان است<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص ۸۲۴.</ref>.
+* [[پیامبران]] و [[اولیای الهی]] کسانی هستند که [[خداوند]] آن‌ها را [[انتخاب]] کرده است، چنان‌که در [[قرآن کریم]] آمده است: [[خدا]] [[آدم]] و [[نوح]] و [[خاندان]] [[ابراهیم]] و [[خاندان]] [[عمران]] را بر جهانیان [[برتری]] داد<ref>{{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَى آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَاهِيمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَى الْعَالَمِينَ }}؛ سوره آل عمران، آیه ۳۳</ref>. از این‌رو [[پیامبران]] از [[کودکی]] مورد توجه خاص [[خداوند]] هستند. [[آیات]] مربوط به حفظ [[حضرت موسی]] {{ع}} در شیرخوارگی و تکلم [[حضرت عیسی]] {{ع}} در گهواره<ref>{{متن قرآن|قَالَ إِنِّي عَبْدُ اللَّهِ آتَانِيَ الْكِتَابَ وَجَعَلَنِي نَبِيًّا }}؛ سوره مریم، آیه ۳۰</ref> و خطاب‌های مهرآمیز [[خداوند]] به [[رسول اکرم]]<ref>{{متن قرآن|أَلَمْ يَجِدْكَ يَتِيمًا فَآوَى}}؛ سوره ضحی، آیه ۶</ref> شواهدی درباره این موضوع است. [[امام علی]] {{ع}} در مورد [[لطف]] خاص [[خدا]] به [[پیامبر خاتم]] {{صل}} از بدو ورودش به‌دنیا می‌فرماید: از همان لحظه‌ای که [[پیامبر]] {{صل}} را از شیر گرفتند، [[خداوند]] بزرگ‌ترین [[فرشته]] ([[جبرئیل]]) خود را [[مأمور]] [[تربیت پیامبر]] {{صل}} کرد تا شب و روز، او را به راه‌های [[بزرگواری]] و [[راستی]] و [[اخلاق نیکو]] [[راهنمایی]] کند<ref>{{متن حدیث|وَ لَقَدْ قَرَنَ اللَّهُ بِهِ (صلی الله علیه وآله) مِنْ لَدُنْ أَنْ كَانَ فَطِيماً أَعْظَمَ مَلَكٍ مِنْ مَلَائِكَتِهِ يَسْلُكُ بِهِ طَرِيقَ الْمَكَارِمِ وَ مَحَاسِنَ أَخْلَاقِ الْعَالَمِ لَيْلَهُ وَ نَهَارَهُ}}؛ نهج البلاغه، خطبه ۲۳۴</ref>. این عبارت [[حضرت امیر]] ناظر بر [[نصب الهی]] [[رسول اکرم]] {{صل}} از [[آغاز آفرینش]] ایشان است<ref>[[سید حسین دین‌پرور|دین‌پرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص ۸۲۴.</ref>.
 == منابع ==