دوران فترت به چه معناست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

«[[فترت]] اسم مصدر ثلاثی مجرد "فتر"، به معنای مدت سکون و [[آرامش]] است. برای [[فترت]] و فتر در لغت [[عرب]] معانی مختلفی ذکر شده است. [[راغب اصفهانی]]، فتر و فتور را "سکون بعد از حدّت" و "ضعف بعد از قوّت" معنا کرده است<ref> راغب اصفهانی، المفردات، ص ۳۷۱</ref>. "[[فترت]]" در اصطلاح دینی، به مدت زمان بین دو [[پیامبر]] و نیز مدت کوتاهی از انقطاع [[وحی]] در دوران [[رسالت]] [[پیامبر اکرم]] {{صل}} گفته می‏‌شود<ref> ابن منظور، لسان العرب، ج ۱۰، ص ۱۷۴</ref>. این کلمه یک بار در [[قرآن کریم]] آمده و به فاصله زمانی بین [[حضرت عیسی]] {{ع}} و [[پیامبر خاتم|رسول گرامی اسلام]] {{صل}} اشاره کرده است<ref> {{متن قرآن|يَا أَهْلَ الْكِتَابِ قَدْ جَاءَكُمْ رَسُولُنَا يُبَيِّنُ لَكُمْ عَلَى فَتْرَةٍ مِّنَ الرُّسُلِ أَن تَقُولُواْ مَا جَاءَنَا مِن بَشِيرٍ وَلاَ نَذِيرٍ فَقَدْ جَاءَكُم بَشِيرٌ وَنَذِيرٌ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ}}ای اهل کتاب! فرستاده ما در دوره نیامدن فرستادگان، نزد شما آمده است در حالی که (آیات الهی را) برای شما روشن می‌گرداند تا نگویید نویدبخش و بیم‌دهنده‌ای نزد ما نیامد، پس به راستی نویدبخش و بیم‌دهنده‌ای برای شما آمده است و خداوند بر هر کاری تواناست؛ سوره مائده، آیه: ۱۹.</ref>.

در بیشتر [[روایات]] [[مهدویت]]، مدت زمان [[پنهان‌‏زیستی]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}}، به "[[غیبت]]" تعبیر شده‏ است. اما در پاره‏‌ای از سخنان [[معصومان]] {{عم}} این دوران را "[[فترت]]" نیز یاد کرده‏‌اند. [[ابو حمزه]] گوید: خدمت [[امام صادق|حضرت صادق]] {{ع}} رسیدم و عرض کردم:[[صاحب الامر]] شمایید؟ فرمود: نه. گفتم: پسر شما است؟ فرمود: نه. گفتم: پسر پسر شما است؟ فرمود: نه. گفتم: پسر پسر پسر شما است؟ فرمود: نه. گفتم: پس او کیست؟ فرمود: همان کسی است که [[زمین]] را پر از [[عدالت]] کند؛ چنان‏که پر از [[ستم]] و [[جور]] شده باشد. او در زمان [[فترت]] - پیدا نبودن [[امامان]] - بیاید؛ چنان‏که [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} در زمان [[فترت]] - پیدا نبودن [[رسولان]] - برانگیخته شد<ref> محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۲، ص ۱۴۱، ح ۲۱</ref>»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص ۳۲۹ - ۳۳۰.</ref>.