دوازده امام: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
* عدد [[دوازده]] برای [[أئمه]]{{عم}}، از زبان [[پیامبر خاتم|حضرت رسول]]{{صل}} بیان شده و اینکه همه از [[قریش]] و از [[عترت]] پیامبرند.<ref>بحار الأنوار، ج ۳۶ ص ۲۴۱، اثبات الهداة، ج ۲ ص ۵۱۰،۵۱۱،۵۵۵</ref> در این زمینه احادیث متعددی از امامان نیز روایت شده است. [[امام باقر|حضرت باقر]]{{ع}} فرمود: {{عربی|اندازه=155%|"ألإثنا عشر الإمام من آل محمّد، کلّهم محدّث من ولد رسول اللّه و من ولد علیّ..."}}<ref> اصول کافی، ج ۱ ص ۵۳۱ ح ۷</ref> جابر بن عبد اللّه انصاری میگوید: خدمت [[حضرت زهرا|حضرت فاطمه]]{{س}} رسیدم، در برابرش لوحی بود که نام اوصیا از فرزندانش در آن بود، شمردم دوازده نفر بودند، آخرینشان "قائم" بود، سه محمّد و سه علی بود.<ref> اصول کافی، ج ۱ ص ۵۳۲ ح ۱۰</ref> [[امام باقر]]{{ع}} فرمود: ما دوازده امامیم، [[امام حسن|حسن]] و [[امام حسین|حسین]]، سپس نه امام از فرزندان [[امام حسین|حسین]]{{ع}} از آن جملهاند.<ref> اصول کافی، ج ۱ ص ۵۳۳ ح ۱۶</ref> هرچند در مذهب [[شیعه]] هم فرقههایی بهوجود آمد و شیعۀ هفتامامی، چهار امامی هم داریم، لیکن فرقهای که کاملتر و به هدایت نبوی نزدیکتر است، معتقدان به دوازده اماماند. [[پیامبرر خاتم|حضرت رسول]]{{صل}} فرمود: {{عربی|اندازه=155%|"الأئمة من بعدی إثنا عشر، أوّلهم أنت یا علیّ، و آخرهم القائم و الّذی یفتح اللّه (تعالی ذکره) علی یدیه مشارق الأرض و مغاربها"}}<ref>«امامان پس از من دوازده نفرند، اولین آنان تویی یا علی، و آخرینشان قائمی است که خدای متعال به دستان او مشرق و مغرب جهان را میگشاید.» بحار الأنوار، ج ۳۶ ص ۲۲۶</ref> برخی کوشیدهاند سخن [[پیامبر]] را که فرمود: [[أئمه]]{{عم}} دوازده نفرند و همه از قریشاند<ref>احقاق الحق، ج ۷ ص ۴۷۷</ref>، بر خلفای حاکم پس از او تطبیق دهند و در حلّ تناقض این عدد با واقعیّت خارجی به تأویلات و تحلیلها و تطبیقهایی بپردازند، ازاینرو اقوال علمای [[اهل سنت]] در معنای آن به هشت قول میرسد،<ref>مسائل خلافیه و الرأی الحقّ فیها، علی آل محسن، ص ۱۱</ref> ولی این عدد، نه با خلفای راشدین منطبق است، نه با خلفای [[بنی امیه]] و نه با خلفای [[بنی عباس]]، تنها مصداق آن [[أئمه]] [[اهل بیت]]اند. عدد دوازده به این خاطر، رمزی از گرایش شیعی محسوب میشود و قداست دارد و تألیفات متعددی با عنوان "الإثنا عشریه" در موضوعات فقه و اصول، مدایح و مراثی، سنن و فضایل و مواعظ وجود دارد.<ref> در الذریعه، حدود ۳۰ کتاب با همین نام معرفی شده است، ج ۱ ص ۱۱۳</ref> در سرودن شعر نیز دوازده بند از محتشم کاشانی و دیگران با عنایت به این ویژگی است، دوازده برج، دوازده مقام، دوازده منزل، دوازده فلک و. . . از ترکیبات دیگر این عدد است. در [[قرآن]] هم بحث از دوازده برج، دوازده اسباط، دوازده چشمه و دوازده ماه آمده است. این عدد، با تعداد حروف {{عربی|اندازه=155%|لا اله الاّ اللّه}} و {{عربی|اندازه=155%|لا اله الاّ اللّه}} و {{عربی|اندازه=155%|محمّد رسول اللّه}} و [[امام علی|امیر المؤمنین]] و [[امام علی|علی بن ابی طالب]] و {{عربی|اندازه=155%|محبهم فی الجنّه}} و {{عربی|اندازه=155%|عدوّهم فی النّار}} هم مطابق است،<ref>منتخب التواریخ، محمّد هاشم خراسانی، ص ۱۱۲</ref> و این از لطائف است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص:۴۱.</ref>. | * عدد [[دوازده]] برای [[أئمه]]{{عم}}، از زبان [[پیامبر خاتم|حضرت رسول]]{{صل}} بیان شده و اینکه همه از [[قریش]] و از [[عترت]] پیامبرند.<ref>بحار الأنوار، ج ۳۶ ص ۲۴۱، اثبات الهداة، ج ۲ ص ۵۱۰،۵۱۱،۵۵۵</ref> در این زمینه احادیث متعددی از امامان نیز روایت شده است. [[امام باقر|حضرت باقر]]{{ع}} فرمود: {{عربی|اندازه=155%|"ألإثنا عشر الإمام من آل محمّد، کلّهم محدّث من ولد رسول اللّه و من ولد علیّ..."}}<ref> اصول کافی، ج ۱ ص ۵۳۱ ح ۷</ref> جابر بن عبد اللّه انصاری میگوید: خدمت [[حضرت زهرا|حضرت فاطمه]]{{س}} رسیدم، در برابرش لوحی بود که نام اوصیا از فرزندانش در آن بود، شمردم دوازده نفر بودند، آخرینشان "قائم" بود، سه محمّد و سه علی بود.<ref> اصول کافی، ج ۱ ص ۵۳۲ ح ۱۰</ref> [[امام باقر]]{{ع}} فرمود: ما دوازده امامیم، [[امام حسن|حسن]] و [[امام حسین|حسین]]، سپس نه امام از فرزندان [[امام حسین|حسین]]{{ع}} از آن جملهاند.<ref> اصول کافی، ج ۱ ص ۵۳۳ ح ۱۶</ref> هرچند در مذهب [[شیعه]] هم فرقههایی بهوجود آمد و شیعۀ هفتامامی، چهار امامی هم داریم، لیکن فرقهای که کاملتر و به هدایت نبوی نزدیکتر است، معتقدان به دوازده اماماند. [[پیامبرر خاتم|حضرت رسول]]{{صل}} فرمود: {{عربی|اندازه=155%|"الأئمة من بعدی إثنا عشر، أوّلهم أنت یا علیّ، و آخرهم القائم و الّذی یفتح اللّه (تعالی ذکره) علی یدیه مشارق الأرض و مغاربها"}}<ref>«امامان پس از من دوازده نفرند، اولین آنان تویی یا علی، و آخرینشان قائمی است که خدای متعال به دستان او مشرق و مغرب جهان را میگشاید.» بحار الأنوار، ج ۳۶ ص ۲۲۶</ref> برخی کوشیدهاند سخن [[پیامبر]] را که فرمود: [[أئمه]]{{عم}} دوازده نفرند و همه از قریشاند<ref>احقاق الحق، ج ۷ ص ۴۷۷</ref>، بر خلفای حاکم پس از او تطبیق دهند و در حلّ تناقض این عدد با واقعیّت خارجی به تأویلات و تحلیلها و تطبیقهایی بپردازند، ازاینرو اقوال علمای [[اهل سنت]] در معنای آن به هشت قول میرسد،<ref>مسائل خلافیه و الرأی الحقّ فیها، علی آل محسن، ص ۱۱</ref> ولی این عدد، نه با خلفای راشدین منطبق است، نه با خلفای [[بنی امیه]] و نه با خلفای [[بنی عباس]]، تنها مصداق آن [[أئمه]] [[اهل بیت]]اند. عدد دوازده به این خاطر، رمزی از گرایش شیعی محسوب میشود و قداست دارد و تألیفات متعددی با عنوان "الإثنا عشریه" در موضوعات فقه و اصول، مدایح و مراثی، سنن و فضایل و مواعظ وجود دارد.<ref> در الذریعه، حدود ۳۰ کتاب با همین نام معرفی شده است، ج ۱ ص ۱۱۳</ref> در سرودن شعر نیز دوازده بند از محتشم کاشانی و دیگران با عنایت به این ویژگی است، دوازده برج، دوازده مقام، دوازده منزل، دوازده فلک و. . . از ترکیبات دیگر این عدد است. در [[قرآن]] هم بحث از دوازده برج، دوازده اسباط، دوازده چشمه و دوازده ماه آمده است. این عدد، با تعداد حروف {{عربی|اندازه=155%|لا اله الاّ اللّه}} و {{عربی|اندازه=155%|لا اله الاّ اللّه}} و {{عربی|اندازه=155%|محمّد رسول اللّه}} و [[امام علی|امیر المؤمنین]] و [[امام علی|علی بن ابی طالب]] و {{عربی|اندازه=155%|محبهم فی الجنّه}} و {{عربی|اندازه=155%|عدوّهم فی النّار}} هم مطابق است،<ref>منتخب التواریخ، محمّد هاشم خراسانی، ص ۱۱۲</ref> و این از لطائف است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص:۴۱.</ref>. | ||
==دوازده امام در موعودنامه== | |||
*به عقیده اکثریت [[شیعه]]، پس از [[پیامبر خاتم|حضرت رسول]] {{صل}}، دوازده امام یکی پس از دیگری جانشین آن حضرت بودند و آنان عبارتند از: | |||
#[[امام علی|علی بن ابی طالب]]، ملقّب به مرتضی و امیر المؤمنین. | |||
#[[امام حسن|حسن بن علی]]، ملقب به مجتبی. | |||
#[[امام حسین|حسین بن علی]]، ملقب به سید الشهداء. | |||
#[[امام سجاد|علی بن الحسین]]، ملقب به زین العابدین و سجاد. | |||
#[[امام باقر|محمد بن علی]]، ملقب به باقر یا باقر العلوم. | |||
#[[امام صادق|جعفر بن محمّد]]، ملقب به صادق. | |||
#[[امام کاظم|موسی بن جعفر]]، ملقب به کاظم. | |||
#[[امام رضا|علی بن موسی]]، ملقب به رضا. | |||
#[[امام جواد|محمد بن علی]]، ملقب به تقی و جواد. | |||
#[[امام هادی|علی بن محمد]]، ملقب به نقی و هادی. | |||
#[[امام عسکری|حسن بن علی]]، ملقب به عسکری. | |||
#[[امام مهدی|محمد بن حسن]]، ملقب به مهدی، مهدی موعود، [[امام زمان]]، امام عصر، صاحب الزمان و صاحب العصر {{عم}}<ref>[[مجتبی تونهای|مجتبی تونهای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۳۳۳.</ref>. | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ ۶ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۹:۴۲
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل دوازده امام (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
دوازده امام یا أئمه اثنی عشر امامان دوازدهگانه از اهل بیت پیامبر خاتم. شیعه اثناعشری معتقد به امامت دوازده امام معصوم است که اولین آنان علی(ع) و آخرینشان امام مهدی(ع) است، شیعه دوازده امامی[۱].
مقدمه
- عدد دوازده برای أئمه(ع)، از زبان حضرت رسول(ص) بیان شده و اینکه همه از قریش و از عترت پیامبرند.[۲] در این زمینه احادیث متعددی از امامان نیز روایت شده است. حضرت باقر(ع) فرمود: "ألإثنا عشر الإمام من آل محمّد، کلّهم محدّث من ولد رسول اللّه و من ولد علیّ..."[۳] جابر بن عبد اللّه انصاری میگوید: خدمت حضرت فاطمه(س) رسیدم، در برابرش لوحی بود که نام اوصیا از فرزندانش در آن بود، شمردم دوازده نفر بودند، آخرینشان "قائم" بود، سه محمّد و سه علی بود.[۴] امام باقر(ع) فرمود: ما دوازده امامیم، حسن و حسین، سپس نه امام از فرزندان حسین(ع) از آن جملهاند.[۵] هرچند در مذهب شیعه هم فرقههایی بهوجود آمد و شیعۀ هفتامامی، چهار امامی هم داریم، لیکن فرقهای که کاملتر و به هدایت نبوی نزدیکتر است، معتقدان به دوازده اماماند. حضرت رسول(ص) فرمود: "الأئمة من بعدی إثنا عشر، أوّلهم أنت یا علیّ، و آخرهم القائم و الّذی یفتح اللّه (تعالی ذکره) علی یدیه مشارق الأرض و مغاربها"[۶] برخی کوشیدهاند سخن پیامبر را که فرمود: أئمه(ع) دوازده نفرند و همه از قریشاند[۷]، بر خلفای حاکم پس از او تطبیق دهند و در حلّ تناقض این عدد با واقعیّت خارجی به تأویلات و تحلیلها و تطبیقهایی بپردازند، ازاینرو اقوال علمای اهل سنت در معنای آن به هشت قول میرسد،[۸] ولی این عدد، نه با خلفای راشدین منطبق است، نه با خلفای بنی امیه و نه با خلفای بنی عباس، تنها مصداق آن أئمه اهل بیتاند. عدد دوازده به این خاطر، رمزی از گرایش شیعی محسوب میشود و قداست دارد و تألیفات متعددی با عنوان "الإثنا عشریه" در موضوعات فقه و اصول، مدایح و مراثی، سنن و فضایل و مواعظ وجود دارد.[۹] در سرودن شعر نیز دوازده بند از محتشم کاشانی و دیگران با عنایت به این ویژگی است، دوازده برج، دوازده مقام، دوازده منزل، دوازده فلک و. . . از ترکیبات دیگر این عدد است. در قرآن هم بحث از دوازده برج، دوازده اسباط، دوازده چشمه و دوازده ماه آمده است. این عدد، با تعداد حروف لا اله الاّ اللّه و لا اله الاّ اللّه و محمّد رسول اللّه و امیر المؤمنین و علی بن ابی طالب و محبهم فی الجنّه و عدوّهم فی النّار هم مطابق است،[۱۰] و این از لطائف است[۱۱].
دوازده امام در موعودنامه
- به عقیده اکثریت شیعه، پس از حضرت رسول (ص)، دوازده امام یکی پس از دیگری جانشین آن حضرت بودند و آنان عبارتند از:
- علی بن ابی طالب، ملقّب به مرتضی و امیر المؤمنین.
- حسن بن علی، ملقب به مجتبی.
- حسین بن علی، ملقب به سید الشهداء.
- علی بن الحسین، ملقب به زین العابدین و سجاد.
- محمد بن علی، ملقب به باقر یا باقر العلوم.
- جعفر بن محمّد، ملقب به صادق.
- موسی بن جعفر، ملقب به کاظم.
- علی بن موسی، ملقب به رضا.
- محمد بن علی، ملقب به تقی و جواد.
- علی بن محمد، ملقب به نقی و هادی.
- حسن بن علی، ملقب به عسکری.
- محمد بن حسن، ملقب به مهدی، مهدی موعود، امام زمان، امام عصر، صاحب الزمان و صاحب العصر (ع)[۱۲].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص:۴۱.
- ↑ بحار الأنوار، ج ۳۶ ص ۲۴۱، اثبات الهداة، ج ۲ ص ۵۱۰،۵۱۱،۵۵۵
- ↑ اصول کافی، ج ۱ ص ۵۳۱ ح ۷
- ↑ اصول کافی، ج ۱ ص ۵۳۲ ح ۱۰
- ↑ اصول کافی، ج ۱ ص ۵۳۳ ح ۱۶
- ↑ «امامان پس از من دوازده نفرند، اولین آنان تویی یا علی، و آخرینشان قائمی است که خدای متعال به دستان او مشرق و مغرب جهان را میگشاید.» بحار الأنوار، ج ۳۶ ص ۲۲۶
- ↑ احقاق الحق، ج ۷ ص ۴۷۷
- ↑ مسائل خلافیه و الرأی الحقّ فیها، علی آل محسن، ص ۱۱
- ↑ در الذریعه، حدود ۳۰ کتاب با همین نام معرفی شده است، ج ۱ ص ۱۱۳
- ↑ منتخب التواریخ، محمّد هاشم خراسانی، ص ۱۱۲
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص:۴۱.
- ↑ مجتبی تونهای، موعودنامه، ص:۳۳۳.