دیدگاه مسیحیت درباره انتظار چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

| تعداد پاسخ = ۴

* در میان [[مسیحیان]] عصر حاضر هم، [[شوق]] [[انتظار]] هنوز زنده است<ref>ر.ک [[حسین توفیقی|توفیقی، حسین]]، مجله موعود، شماره ۱۷، مقاله هزاره‌گرایی در مسیحیت، ص ۱۹.</ref>، زیرا تمام مسیحیان معتقدند و در [[انجیل]] هم آمده که [[حضرت عیسی]] {{ع}} فرمود: "من اکنون می‌روم و باز خواهم گشت". و حتی یکی از یکشنبه‌های عید خود را "یکشنبه بازگشت"<ref>منظور از یکشنبه‌های عید، عشای ربانی است که در رأس شعائر هفتگانه مسیحیان قرار دارد که در آن نان و شراب می‌خورند، به عنوان جسم و خون حضرت عیسی {{ع}}؛ مسیحیان این مراسم را در یکشنبه‌ها برگزار می‌کنند. ر.ک. رضی، هاشم، ادیان بزرگ جهان، ص ۵۵۶ ـ ۵۵۷.</ref> نامیده اند<ref>ر.ک. [[عزیزالله ح‍ی‍دری‌|ح‍ی‍دری‌، عزیزالله]]، [[امام مهدی تجسم امید و نجات (کتاب)|امام مهدی تجسم امید و نجات]]، ص ۶۸.</ref>.

«[[اندیشه]] بازگشت [[عیسی مسیح]] {{ع}} یکی از مهم‌ترین باورهای [[جامعه]] مسیحیّت را تشکیل می‌دهد، از دیدگاه آنان [[مسیح]] {{ع}} به [[صلیب]] کشیده شده و به [[شهادت]] رسیده است و سپس به [[آسمان‌ها]] رفته و در [[آخرالزمان]] بر می‌گردد و [[جهان]] را درخشان می‌سازد و [[نجات‌دهنده]] آخرین است. چنان‌که در [[انجیل]] آمده است: "خدای [[پدران]] ما آن عیسایی را که شما به [[صلیب]] کشیده و کشتید بر می‌خیزاند، او را [[خدا]] بر دست راست خود بالا برده سرور و [[نجات‌دهنده]] ساخت، تا [[اسرائیل]] را [[توبه]] و [[آمرزش گناهان]] بدهد"<ref>اعمال رسولان، ج ۵، ص ۳۱.</ref>. "و لکن شنیده و دانسته‌ایم که این مرد ([[موعود]]) به [[راستی]] [[مسیح]] است و خلاصه‌کننده عالم"<ref>انجیل یوحنا، فصل ۸، باب ۴، ص ۲۵۳.</ref>. اکنون که روشن شد [[مسیحیان]] بر طبق وعده‌ کتاب [[انجیل]]، دارای [[موعود]] هستند و [[موعود]] آنان شخص [[حضرت عیسی]] {{ع}} می‌باشد، به بررسی مسأله [[انتظار]] می‌پردازیم.

# در [[انجیل لوقا]] آمده است: "کمرهای خود را بسته، و چراغ‌های خود را افروخته بدارید، باید مانند کسانی باشید که [[انتظار]] آقای خود را می‌کشند که چه وقت از عروسی مراجعت کند، تا هروقت آید و در را بکوبد بی‌درنگ در را برای او باز کنند، خوشا به حال آن غلامانی که آقای ایشان چون آید آنها را بیدار یابد، پس شما نیز مستعد باشید زیرا در ساعتی که شما [[گمان]] نمی‌برید، [[پسر انسان]] می‌آید"<ref>انجیل لوقا، باب ۱۲، آیات ۳۵ - ۴۰.</ref>.

# در [[انجیل]] [[متی]] آمده است: "بیدار و آماده باشید در این وقت، پس به درستی که شما آن روز و ساعت را نمی‌دانید"<ref>انجیل متی، باب ۲۵، فصل ۸۱، ص ۱۲۴.</ref>.

# در [[انجیل]] [[مرقس]] آمده: "پس بیدار باشید زیرا نمیدانید که در چه وقت [[صاحب]] خانه می‌آید، در [[شام]] یا نصف شب یا با بانگ خروس، یا صبح مبادا ناگهان آمده شما را خفته یابد، اما آنچه به شما می‌گویم و به همه میگویم بیدار باشید"<ref>انجیل مرقس، باب ۱۳، آیه شماره ۳۵.</ref>.

همچنان که ملاحظه می‌شود، این [[آیات]] از [[انجیل]]، به صراحت [[مسیحیان]] را به [[انتظار سازنده]] و [[آمادگی]] برای آمدن [[منجی]] و [[مصلح جهانی]] [[دعوت]] می‌نماید و آنان را به این نکته متوجه می‌سازد، که هر کس [[امید]] به آمدن [[عیسی مسیح]] {{ع}} دارد، باید بیدار و آماده باشد و [[آمادگی]] پذیرش او را در خود ایجاد کند. همه مطالب فوق این نکته را نیز به صراحت اعلام می‌دارند که همه باید [[منتظر]] او باشند، زیرا وقت ظهورش مشخص نیست.

مسیحیّان بر اثر شدت [[انتظار]] بازگشت [[عیسی]] {{ع}} دچار توهمّاتی شدند و تاریخ‌هایی را برای این رویداد [[پیشگویی]] کردند. و بر این اساس، فرقه‌های متعددی [[منتظر ظهور]] پدید آمدند. مثلاً گروه "آناباتیست‌ها" در قرن شانزدهم برای آماده کردن زمینه [[سلطنت]] هزارساله [[حضرت عیسی]] {{ع}} به پا خاستند و برخی از [[شهرها]] را برای مدتی در [[اختیار]] گرفتند، ولی [[شورش]] آنان بی‌رحمانه [[سرکوب]] شد. و یا [[فرقه]] "ایروینگینان" برای سرعت بخشیدن به [[ظهور]] آن [[حضرت]]، [[دوازده]] [[حواری]]، تعیین کردند ولی از این [[انتظار]] طرفی نبستند، و یا اینکه گروهی به نام "[[گواهان]] یهوه" برای پذیرائی از [[حضرت عیسی]] {{ع}} و [[انبیای پیشین]] در [[آمریکا]] آپارتمان تهیه کردند<ref>[[حسین توفیقی|توفیقی، حسین]]، مجله موعود، شماره ۱۷، مقاله هزاره‌گرایی در مسیحیت، ص ۱۹ و ۹۳.</ref>.

# عده‌ای از مسیحیّان بر این [[عقیده]] هستند که [[عیسی]] به زودی خواهد آمد و [[حکومت]] هزار ساله تشکیل خواهد داد، از این رو از دیرباز گروه‌های کوچکی با [[عقیده]] هزاره‌گرایی در [[مسیحیت]] پدید آمده‌اند که همه سعی و تلاش خود را به [[آمادگی برای ظهور]] دوباره [[حضرت عیسی]] {{ع}} در [[آخرالزمان]] مصروف می‌دارند. مانند [[فرقه]] "أدونیست‌های روز هفتم" که قبل از سال ۱۸۴۳ به وجود آمدند و تا عصر ما باقی هستند<ref>همان، ص ۱۹.</ref>.

# یکی از [[رهبران]] [[مسیحی]] [[ایران]]، طی مصاحبه‌ای چنین اظهار می‌دارد: [[دین]] ما نیز مثل اکثر [[ادیان]] دیگر ـ که به آمدن فردی [[اعتقاد]] دارند ـ به [[ظهور]] مجدد [[حضرت عیسی]] [[اعتقاد]] دارد، همه مسیحیّان هم به این معتقدند چون [[حضرت]] ایشان اعلام کرده‌اند و در [[انجیل]] هم آمده است که [[حضرت عیسی]] {{ع}} فرمود: من اکنون می‌روم و باز خواهم گشت. حتی کلیسای ما نیز یکی از یکشنبه‌های عید خود را "یکشنبه بازگشت"<ref>منظور از یکشنبه‌های عید، عشای ربانی است که در رأس شعائر هفتگانه مسیحیان قرار دارد که در آن نان و شراب می‌خورند، به عنوان جسم و خون حضرت عیسی {{ع}}؛ مسیحیان این مراسم را در یکشنبه‌ها برگزار می‌کنند. رجوع شود به: کتاب ادیان بزرگ جهان، نوشته هاشم رضی، ص ۵۵۶ – ۵۵۷.</ref> نامیده است<ref>حیدری، عزیز الله، مهدی تجسم امید و نجات، ص ۶۸.</ref>.

[[آیه]] (۲۷): چون برق که از [[مشرق]] بیرون می‌آید تا [[مغرب]] ظاهر می‌گردد، آمدن [[فرزند]] [[انسان]]<ref>مراد از فرزند انسان، حضرت مهدی {{ع}} است؛ نه حضرت مسیح؛ چون بشارت‌دهنده خود مسیح {{ع}} است و خبر می‌دهد که در آینده اینطور خواهد شد.</ref> نیز چنین خواهد بود.

[[آیه]] (۴۴): شما هم برای ناگهانی من آماده باشید تا غافلگیر نشوید!<ref>سید حسین تقوی، حضرت مهدی {{ع}} از ظهور تا پیروزی، ص ۹۲ و ۹۱.</ref>  

آنچه از دیدگاه [[اقوام]] و [[ادیان]] مورد بررسی قرار داده شد. گر چه همه آنها با [[حضرت مهدی]] {{ع}} کاملاً تطبیق نمی‌کند و حتی برخی از آنها اصلاً با [[مهدی موعود]] [[اسلام]] تطبیق ندارد از یک [[حقیقت]] [[مسلم]] حکایت می‌کند و آن اینکه: این افکار و [[عقاید]] و آرا که همه آنها با مضمون‌های مختلف، از آینده‌ای درخشان و آمدن صلحی جهانی در [[آخرالزمان]] خبر می‌دهند نشانگر این واقعیت است که همه آنها در واقع از منبع پر [[فیض]] [[وحی]] سرچشمه گرفته است ولکن در برخی از مناطق دوردست که شعاع [[حقیقت]] در آنجا کمتر تابیده است در طول [[تاریخ]] به تدریج از فروغ آن کاسته شده و فقط کلیاتی از نوید‌های [[مهدی موعود]] {{ع}} و  [[مصلح جهانی]] در میان [[ملت‌ها]] به جای مانده است. البته سالم ماندن این نویدها در طول قرون متمادی، خود بر اهمیت موضوع می‌افزاید و مسأله [[مهدویت]] و [[ظهور]] [[مصلح جهانی]] را قطعی‌تر می‌کند.

بنابراین، [[عقیده]] به [[انتظار ظهور]] [[مبارک]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} در [[آخرالزمان]] یک [[عقیده]] عمومی است و اگر کلمه [[مهدی]] و واژه‌های دیگر را - که [[پیروان]] سایر [[ادیان]] و [[مذاهب]] مختلف [[جهان]] بر آن [[حضرت]] اطلاق می‌کنند - از قالب اصطلاح اختصاصی آنها در آوردیم، و آن [[حضرت]] را [[نجات‌بخش]] یا [[مصلح جهانی]] و یا رهایی‌بخش غیبی بنامیم، [[اختلاف]] اسمی هم رفع می‌شود<ref>سید اسد الله هاشمی شهیدی، ظهور حضرت مهدی {{ع}} از دیدگاه اسلام و مذاهب و ملل جهان، ص ۴۶ و ۴۵.</ref>»<ref>[[محبوب شفائی|شفائی، محبوب]]، [[موعود حق (کتاب)|موعود حق]]، ص ۱۷۷.</ref>.

«در [[کتاب مقدس]] [[مسیحیان]] - [[انجیل]] - بشارات فراوان و بیشتری در مورد [[موعود]] [[آخرالزمان]] آمده است و [[علت]] آن یکی [[قرب]] زمان است؛ زیرا با [[ظهور]] [[حضرت مسیح]] {{ع}} زمان در مقیاس کلی، به [[ظهور حضرت مهدی]] {{ع}} نزدیک‌تر شده است. [[علت]] دیگر، [[تحریف]] کمتری است که در این آثار پدید آمده است، این امر نیز از جهتی به زمان مربوط می‌‌شود؛ زیرا از دوره [[نزول]] و صدور آثار [[مقدس]] [[یهود]]، زمان بیشتری می‌‌گذرد تا دوره [[نزول]] و صدور آثار [[مقدس]] [[مسیحیت]] به همین [[دلیل]] [[میزان]] تحریف‌ها در این [[دین]] کمتر است و [[بشارت]] در مورد [[ظهور]] [[مصلح]] در کتاب آنها بسیار می‌‌باشد<ref>خورشید مغرب، ص ۵۷ - ۵۸.</ref>. هشدار [[حضرت مسیح]] {{ع}} در این زمینه بدین گونه است " بیدار باشید زیرا نمی‌دانید که [[صاحب]] خانه چه زمانی می‌‌آید، در [[شام]] یا بانگ خروس یا صبح، مبادا ناگهان آمده و شما را خفته یابد"<ref>انجیل مرقس، باب سیزدهم:</ref>»<ref>[[سکینه طاووسی|طاووسی، سکینه]]، [[انتظار از دیدگاه اهل بیت (کتاب)|انتظار از دیدگاه اهل بیت]]، ص 75-76.</ref>.