←=محمد ملقب به نفس زکیه
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
===عبدالله بن حسن مثنی=== | ===عبدالله بن حسن مثنی=== | ||
عبدالله فرزند حسن مُثَنّی، شیخ [[بنی‌هاشم]] و آرزومند [[رهبری]] [[علویان]] و [[خلافت اسلامی]] بود و این [[آرزو]] را در [[سال ۱۳۲ق]]، با امام صادق{{ع}} در میان گذاشت<ref>قاضی تنوخی، الفرج بعد الشدة، ج۲، ص۳۴۹؛ مسکویه، تجارب الأمم، ج۳، ص۳۱۷.</ref>. با این حال، پیش از برپایی [[دولت عباسی]] فرزندانش محمد و [[ابراهیم]] را نامزد خلافت کرد و محمد را [[مهدی]] و نفس زکیّه نامید و خواستار [[بیعت]] امام صادق{{ع}} با وی شد. امام او را به [[کناره‌گیری]] [[تشویق]] کرد و از استقرار خلافت در [[خاندان]] عباس بن عبدالمُطّلِب و کشته شدن فرزندان عبدالله خبر داد، اما عبدالله [[حضرت]] را به [[حسادت]] متهم نمود<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۳، ص۷۶؛ ابوالفرج اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ص۱۴۱ - ۱۴۲ و ۱۵۷.</ref>. | عبدالله فرزند حسن مُثَنّی، شیخ [[بنی‌هاشم]] و آرزومند [[رهبری]] [[علویان]] و [[خلافت اسلامی]] بود و این [[آرزو]] را در [[سال ۱۳۲ق]]، با امام صادق{{ع}} در میان گذاشت<ref>قاضی تنوخی، الفرج بعد الشدة، ج۲، ص۳۴۹؛ مسکویه، تجارب الأمم، ج۳، ص۳۱۷.</ref>. با این حال، پیش از برپایی [[دولت عباسی]] فرزندانش محمد و [[ابراهیم]] را نامزد خلافت کرد و محمد را [[مهدی]] و نفس زکیّه نامید و خواستار [[بیعت]] امام صادق{{ع}} با وی شد. امام او را به [[کناره‌گیری]] [[تشویق]] کرد و از استقرار خلافت در [[خاندان]] عباس بن عبدالمُطّلِب و کشته شدن فرزندان عبدالله خبر داد، اما عبدالله [[حضرت]] را به [[حسادت]] متهم نمود<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۳، ص۷۶؛ ابوالفرج اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ص۱۴۱ - ۱۴۲ و ۱۵۷.</ref>. | ||
===محمد ملقب به نفس زکیه== | ===محمد ملقب به نفس زکیه=== | ||
[[نفس زکیه]] (ت ۱۰۰ - م۱۴۵) فرزند عبدالله در [[سال ۱۲۶ق]]، پس از [[شهادت]] [[یحیی بن زید بن علی]]{{ع}} و از سویی برابر با [[قتل]] [[ولید بن یزید]] و [[اختلاف]] درونی [[امویان]] ادعای خلافت کرد. [[مروان]]، آخرین [[خلیفه اموی]]، از ادعای وی باخبر شد و با پیشکش کردن مبلغ هنگفتی، [[عبدالله بن حسن]] را آرام کرد و از [[حاکم]] [[حجاز]] خواست تا زمانی که محمد [[اقدام]] به [[براندازی]] نکرده است، مزاحم او نشوند و محمد نیز اقدامی نکرد<ref>ابوالفرج اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ص۱۵۸ و ۱۷۴.</ref>. محمد در آغاز [[خلافت]] سَفّاح مخفی شد و سفّاح با [[آرامش]] نسبی با او برخورد کرد. او به رغم خودداری محمد از [[بیعت]]، دو میلیون درهم به همراه زمین‌هایی به [[عبدالله محض]] بخشید<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۳، ص۸۱ - ۸۲. این مبالغ زمانی بخشیده می‌شد که توده مردم پنجاه درهم را بهشت خود می‌شمردند (ر.ک: ابوالفرج اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ص۲۱۶).</ref>. این‌گونه تسامح‌ها در [[رفتار]] [[عباسیان]] ادامه داشت تا اینکه [[حسن بن زید]] (عموزاده [[نفس زکیه]]) منصور را علیه وی تحریک کرد<ref>طبری، تاریخ، ج۶، ص۱۵۶.</ref>. [[قیام]] محمد در [[سال ۱۴۵ق]]، [[شکست]] خورد، اما [[رهبر معنوی]] قیام‌های بعدی [[حسنیان]] شد. [[قیام ابراهیم]]، [[برادر]] کوچک‌تر او نیز، به دلیل [[بیماری]]، اندکی به تأخیر افتاد و در باخَمرا، واقع در میان واسط و [[بصره]]، شکست خورد<ref>ابن عنبه، عمدة الطالب، ج۶، ص۱۰۴.</ref>. | [[نفس زکیه]] (ت ۱۰۰ - م۱۴۵) فرزند عبدالله در [[سال ۱۲۶ق]]، پس از [[شهادت]] [[یحیی بن زید بن علی]]{{ع}} و از سویی برابر با [[قتل]] [[ولید بن یزید]] و [[اختلاف]] درونی [[امویان]] ادعای خلافت کرد. [[مروان]]، آخرین [[خلیفه اموی]]، از ادعای وی باخبر شد و با پیشکش کردن مبلغ هنگفتی، [[عبدالله بن حسن]] را آرام کرد و از [[حاکم]] [[حجاز]] خواست تا زمانی که محمد [[اقدام]] به [[براندازی]] نکرده است، مزاحم او نشوند و محمد نیز اقدامی نکرد<ref>ابوالفرج اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ص۱۵۸ و ۱۷۴.</ref>. محمد در آغاز [[خلافت]] سَفّاح مخفی شد و سفّاح با [[آرامش]] نسبی با او برخورد کرد. او به رغم خودداری محمد از [[بیعت]]، دو میلیون درهم به همراه زمین‌هایی به [[عبدالله محض]] بخشید<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۳، ص۸۱ - ۸۲. این مبالغ زمانی بخشیده می‌شد که توده مردم پنجاه درهم را بهشت خود می‌شمردند (ر.ک: ابوالفرج اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ص۲۱۶).</ref>. این‌گونه تسامح‌ها در [[رفتار]] [[عباسیان]] ادامه داشت تا اینکه [[حسن بن زید]] (عموزاده [[نفس زکیه]]) منصور را علیه وی تحریک کرد<ref>طبری، تاریخ، ج۶، ص۱۵۶.</ref>. [[قیام]] محمد در [[سال ۱۴۵ق]]، [[شکست]] خورد، اما [[رهبر معنوی]] قیام‌های بعدی [[حسنیان]] شد. [[قیام ابراهیم]]، [[برادر]] کوچک‌تر او نیز، به دلیل [[بیماری]]، اندکی به تأخیر افتاد و در باخَمرا، واقع در میان واسط و [[بصره]]، شکست خورد<ref>ابن عنبه، عمدة الطالب، ج۶، ص۱۰۴.</ref>. | ||