ابو مؤمن وائلی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - ' آنکه ' به ' آنکه ') |
||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
وی از [[راویان حدیث]] از [[حضرت علی]] {{ع}} است که در [[نهروان]] شرکت داشت. | وی از [[راویان حدیث]] از [[حضرت علی]] {{ع}} است که در [[نهروان]] شرکت داشت. | ||
[[سوید بن عبید عجلی]] [[نقل]] می‌کند که ابو مؤمن وائلی می‌گفت: در هنگام [[جنگ]] با [[خوارج]] و [[هلاکت]] نهروانیان، از [[امیرالمؤمنین علی]] {{ع}} شنیدم که می‌فرمود: "در میان کشته‌های [[خوارج]] نگاه کنید، مردی را پیدا می‌کنید که دستش به قدری بالا آمده، گویا سینه‌های [[زن]] است. و بدین جهت او را "[[ذوالثدیه]]" می‌نامیدند [[پیامبر خدا]] این خبر را به من داده است<ref>{{متن حدیث|انظروا فیهم رجلا کأن ثدیه مثل ثدی المرأة، أخبرنی النبی أنی صاحبه}}</ref>. | [[سوید بن عبید عجلی]] [[نقل]] می‌کند که ابو مؤمن وائلی می‌گفت: در هنگام [[جنگ]] با [[خوارج]] و [[هلاکت]] نهروانیان، از [[امیرالمؤمنین علی]] {{ع}} شنیدم که می‌فرمود: "در میان کشته‌های [[خوارج]] نگاه کنید، مردی را پیدا می‌کنید که دستش به قدری بالا آمده، گویا سینه‌های [[زن]] است. و بدین جهت او را "[[ذوالثدیه]]" می‌نامیدند [[پیامبر خدا]] این خبر را به من داده است<ref>{{متن حدیث|انظروا فیهم رجلا کأن ثدیه مثل ثدی المرأة، أخبرنی النبی أنی صاحبه}}</ref>. | ||
[[یاران امیرالمؤمنین]] {{ع}} بسیار جست و جو کردند، ولی [[جسد]] او را پیدا نکردند و گفتند: او را نیافتیم. [[حضرت]] فرمود: "اگر راست گفته باشید، پس شما [[بهترین]] [[مردم]] را کشته‌اید<ref>یعنی گروه خوارج از بدترین مردمند، به شرط | [[یاران امیرالمؤمنین]] {{ع}} بسیار جست و جو کردند، ولی [[جسد]] او را پیدا نکردند و گفتند: او را نیافتیم. [[حضرت]] فرمود: "اگر راست گفته باشید، پس شما [[بهترین]] [[مردم]] را کشته‌اید<ref>یعنی گروه خوارج از بدترین مردمند، به شرط آنکه شخصی که گفتم جنازه‌اش را پیدا کنید، و اگر جنازه او را نیابید، معلوم می‌شود که ما با نیکان جنگیده‌ایم.</ref>، بگردید تا او را پیدا کنید". گفتند: ای [[امیرمؤمنان]] هفت کشته زیر درخت خرما است که جست و جو نکردیم، آنان رفتند و گشتند و سرانجام [[جسد]] او را یافتند. [[ابومؤمن]] در ادامه می‌گوید: هنگامی که [[جسد]] آن مرد را می‌آوردند، دیدم ریسمانی به پایش بسته‌اند و او را می‌کشند، در آن هنگام [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} را دیدم که به شکرانه پیدا شدن [[جسد]] او به [[سجده]] افتاد و می‌فرمود: "کشته‌های شما در بهشتند و کشته‌های آنها در آتش‌اند"<ref>{{متن حدیث|قَتْلاَکُم فِي الْجَنَّةِ وَ قَتْلاَكُمْ فِي النَّارِ}}؛ تاریخ بغداد، جص ۳۶۲.</ref><ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۱۳۷-۱۳۸.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۱۸ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۰۳
این مدخل زیرشاخهٔ بحث اصحاب امام علی است. ابو مؤمن وائلی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ابو مؤمن وائلی در تاریخ اسلامی - ابو مؤمن وائلی در تراجم و رجال - پرسش مرتبط ندارد| ابو مؤمن وائلی | |
|---|---|
 تصویر قدیمی از مسجد کوفه | |
| نام کامل | ابو مؤمن وائلی |
| جنسیت | مرد |
| از اصحاب | امام علی |
| حضور در جنگ | جنگ نهروان |
مقدمه
وی از راویان حدیث از حضرت علی (ع) است که در نهروان شرکت داشت. سوید بن عبید عجلی نقل می‌کند که ابو مؤمن وائلی می‌گفت: در هنگام جنگ با خوارج و هلاکت نهروانیان، از امیرالمؤمنین علی (ع) شنیدم که می‌فرمود: "در میان کشته‌های خوارج نگاه کنید، مردی را پیدا می‌کنید که دستش به قدری بالا آمده، گویا سینه‌های زن است. و بدین جهت او را "ذوالثدیه" می‌نامیدند پیامبر خدا این خبر را به من داده است[۱]. یاران امیرالمؤمنین (ع) بسیار جست و جو کردند، ولی جسد او را پیدا نکردند و گفتند: او را نیافتیم. حضرت فرمود: "اگر راست گفته باشید، پس شما بهترین مردم را کشته‌اید[۲]، بگردید تا او را پیدا کنید". گفتند: ای امیرمؤمنان هفت کشته زیر درخت خرما است که جست و جو نکردیم، آنان رفتند و گشتند و سرانجام جسد او را یافتند. ابومؤمن در ادامه می‌گوید: هنگامی که جسد آن مرد را می‌آوردند، دیدم ریسمانی به پایش بسته‌اند و او را می‌کشند، در آن هنگام امیرالمؤمنین (ع) را دیدم که به شکرانه پیدا شدن جسد او به سجده افتاد و می‌فرمود: "کشته‌های شما در بهشتند و کشته‌های آنها در آتش‌اند"[۳][۴]
منابع
پانویس
- ↑ «انظروا فیهم رجلا کأن ثدیه مثل ثدی المرأة، أخبرنی النبی أنی صاحبه»
- ↑ یعنی گروه خوارج از بدترین مردمند، به شرط آنکه شخصی که گفتم جنازه‌اش را پیدا کنید، و اگر جنازه او را نیابید، معلوم می‌شود که ما با نیکان جنگیده‌ایم.
- ↑ «قَتْلاَکُم فِي الْجَنَّةِ وَ قَتْلاَكُمْ فِي النَّارِ»؛ تاریخ بغداد، جص ۳۶۲.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۱۳۷-۱۳۸.