مقاتل بن سلیمان: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶: خط ۶:
}}
}}
== مقدمه ==
== مقدمه ==
[[ابوالحسن مقاتل بن سلیمان بن بشیر خراسانی بلخی مروزی ازدی]] [[اهل]] بلخ بود،<ref>وفیات الاعیان ۵/۲۵۶</ref> ولی به [[بصره]] رفت.<ref>تهذیب الکمال ۲۸/۴۵۰.</ref> از [[اصحاب امام باقر]] و [[امام صادق]] {{ع}} بود.<ref> رجال الطوسی ۳۱۳.</ref> از راویانی مانند [[ضحاک بن مزاحم]]، عطاء و [[ابن سیرین]] [[روایت]] نموده و در زمینه [[تفسیر]] از کلبی استفاده کرد.<ref>تهذیب الکمال ۲۸/۴۴۰.</ref>
[[ابوالحسن مقاتل بن سلیمان بن بشیر خراسانی بلخی مروزی ازدی]] [[اهل]] بلخ بود،<ref>وفیات الاعیان ۵/۲۵۶</ref> ولی به [[بصره]] رفت.<ref>تهذیب الکمال ۲۸/۴۵۰.</ref> از [[اصحاب]] [[امام باقر]] و [[امام صادق]] {{ع}} بود.<ref> رجال الطوسی ۳۱۳.</ref> از راویانی مانند [[ضحاک بن مزاحم]]، عطاء و [[ابن سیرین]] [[روایت]] نموده و در زمینه [[تفسیر]] از کلبی استفاده کرد.<ref>تهذیب الکمال ۲۸/۴۴۰.</ref>


در موضوعاتی که [[قرآن]]، [[یهود]] و [[نصاری]] را [[تأیید]] کرده، از [[عالمان]] یهود و نصاری استفاده کرده است. <ref>وفیات الاعیان ۵/۲۵۷.</ref> راویانی مانند [[عبدالرزاق بن همام]]<ref>الجرح و التعدیل ۸/۳۵۴.</ref> و [[حسن بن محبوب]]<ref>تنقیح المقال ۳/۲۴۴.</ref> از او روایت کرده‌اند. از عالمان جلیل‌القدر،<ref>وفیات الاعیان ۵/۱۵۵.</ref> [[محدث]]، [[قاری قرآن]]<ref>الفهرست (الندیم) ۲۲۷.</ref> و بزرگ [[مفسّر]] عصر خویش<ref>سیر اعلام النبلاء ۷/۲۰۱.</ref> بود و دیگران در زمینه تفسیر به او احتیاج داشتند. در [[بغداد]] [[حدیث]] نقل کرده است.<ref>وفیات الاعیان ۵/۲۵۵.</ref> وی در [[کتب رجالی شیعه]] [[تضعیف]] شده <ref>خلاصة الاقوال ۲۶۰.</ref> و رجال‌نویسان [[اهل سنت]] او را [[کذّاب]] و جاعل [[حدیث]] دانسته‌اند.<ref>تهذیب الکمال ۲۸/۴۴۹.</ref> [[کشی]] او را [[زیدی]]،<ref>اختیار معرفة الرجال ۳۹۰.</ref> و [[برقی]] او را از [[اهل سنت]]<ref>رجال البرقی ۴۶.</ref> دانسته است. مقاتل در سال ۱۵۰هـ در بصره چشم از [[جهان]] فرو بست،<ref> تهذیب الکمال ۲۸/۴۵۰.</ref>
در موضوعاتی که [[قرآن]]، [[یهود]] و [[نصاری]] را [[تأیید]] کرده، از [[عالمان]] یهود و نصاری استفاده کرده است. <ref>وفیات الاعیان ۵/۲۵۷.</ref> راویانی مانند [[عبدالرزاق بن همام]]<ref>الجرح و التعدیل ۸/۳۵۴.</ref> و [[حسن بن محبوب]]<ref>تنقیح المقال ۳/۲۴۴.</ref> از او روایت کرده‌اند. از عالمان جلیل‌القدر،<ref>وفیات الاعیان ۵/۱۵۵.</ref> [[محدث]]، [[قاری قرآن]]<ref>الفهرست (الندیم) ۲۲۷.</ref> و بزرگ [[مفسّر]] عصر خویش<ref>سیر اعلام النبلاء ۷/۲۰۱.</ref> بود و دیگران در زمینه تفسیر به او احتیاج داشتند. در [[بغداد]] [[حدیث]] نقل کرده است.<ref>وفیات الاعیان ۵/۲۵۵.</ref> وی در [[کتب رجالی شیعه]] [[تضعیف]] شده <ref>خلاصة الاقوال ۲۶۰.</ref> و رجال‌نویسان [[اهل سنت]] او را [[کذّاب]] و جاعل [[حدیث]] دانسته‌اند.<ref>تهذیب الکمال ۲۸/۴۴۹.</ref> [[کشی]] او را [[زیدی]]،<ref>اختیار معرفة الرجال ۳۹۰.</ref> و [[برقی]] او را از [[اهل سنت]]<ref>رجال البرقی ۴۶.</ref> دانسته است. مقاتل در سال ۱۵۰هـ در بصره چشم از [[جهان]] فرو بست،<ref> تهذیب الکمال ۲۸/۴۵۰.</ref>

نسخهٔ ‏۳۱ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۳۶

مقدمه

ابوالحسن مقاتل بن سلیمان بن بشیر خراسانی بلخی مروزی ازدی اهل بلخ بود،[۱] ولی به بصره رفت.[۲] از اصحاب امام باقر و امام صادق (ع) بود.[۳] از راویانی مانند ضحاک بن مزاحم، عطاء و ابن سیرین روایت نموده و در زمینه تفسیر از کلبی استفاده کرد.[۴]

در موضوعاتی که قرآن، یهود و نصاری را تأیید کرده، از عالمان یهود و نصاری استفاده کرده است. [۵] راویانی مانند عبدالرزاق بن همام[۶] و حسن بن محبوب[۷] از او روایت کرده‌اند. از عالمان جلیل‌القدر،[۸] محدث، قاری قرآن[۹] و بزرگ مفسّر عصر خویش[۱۰] بود و دیگران در زمینه تفسیر به او احتیاج داشتند. در بغداد حدیث نقل کرده است.[۱۱] وی در کتب رجالی شیعه تضعیف شده [۱۲] و رجال‌نویسان اهل سنت او را کذّاب و جاعل حدیث دانسته‌اند.[۱۳] کشی او را زیدی،[۱۴] و برقی او را از اهل سنت[۱۵] دانسته است. مقاتل در سال ۱۵۰هـ در بصره چشم از جهان فرو بست،[۱۶]

آثار وی عبارت‌اند از: تفسیر القرآن (الکبیر)، تفسیر خمسماة آیة من القرآن، الآیات المتشابهات، التقدیم و التأخیر، کتاب القراءات الوجوه و النظائر متشابه، القرآن نوادر التفسیر، الردّ علی القدریة، [[تفسیر مقاتل بن سلیمان (کتاب)|تفسیر مقاتل بن سلیمان، الأقسام و اللّغات الجوابات فی القرآن و الناسخ والمنسوخ [۱۷].[۱۸]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. وفیات الاعیان ۵/۲۵۶
  2. تهذیب الکمال ۲۸/۴۵۰.
  3. رجال الطوسی ۳۱۳.
  4. تهذیب الکمال ۲۸/۴۴۰.
  5. وفیات الاعیان ۵/۲۵۷.
  6. الجرح و التعدیل ۸/۳۵۴.
  7. تنقیح المقال ۳/۲۴۴.
  8. وفیات الاعیان ۵/۱۵۵.
  9. الفهرست (الندیم) ۲۲۷.
  10. سیر اعلام النبلاء ۷/۲۰۱.
  11. وفیات الاعیان ۵/۲۵۵.
  12. خلاصة الاقوال ۲۶۰.
  13. تهذیب الکمال ۲۸/۴۴۹.
  14. اختیار معرفة الرجال ۳۹۰.
  15. رجال البرقی ۴۶.
  16. تهذیب الکمال ۲۸/۴۵۰.
  17. الفهرست (الندیم) ۲۲۷.
  18. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص ۷۷۸.