یمن: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
[[پرونده:تصویر قدیمی یمن.jpg|بندانگشتی|جایگزین=یمن|تصویر قدیمی یمن]] | [[پرونده:تصویر قدیمی یمن.jpg|بندانگشتی|جایگزین=یمن|تصویر قدیمی یمن]] | ||
== | == مقدمه == | ||
جنوب [[عربستان]] به علت خیر و برکتش، «یمن» نام گرفته است<ref>شوقی ضیف، عصر جاهلی، ص۲۶.</ref>. این [[سرزمین]] از سرسبزترین و با برکت‌ترین مناطق شبه جزیره عربستان، به شمار آمده و از گذشته [[اقتصادی]] و [[اجتماعی]] بسیار درخشانی، برخوردار بوده است. در گذشته یمن کل جنوب عربستان را شامل می‌‌شد و عمان، حضرموت، [[مهره]]، [[شحر]]، [[عدن]]، [[صنعا]] و دیگر بخش‌های یمن را در بر می‌گرفت<ref>اصطخری، مسالک و ممالک، ص۱۴.</ref>. | جنوب [[عربستان]] به علت خیر و برکتش، «یمن» نام گرفته است<ref>شوقی ضیف، عصر جاهلی، ص۲۶.</ref>. این [[سرزمین]] از سرسبزترین و با برکت‌ترین مناطق شبه جزیره عربستان، به شمار آمده و از گذشته [[اقتصادی]] و [[اجتماعی]] بسیار درخشانی، برخوردار بوده است. در گذشته یمن کل جنوب عربستان را شامل می‌‌شد و عمان، حضرموت، [[مهره]]، [[شحر]]، [[عدن]]، [[صنعا]] و دیگر بخش‌های یمن را در بر می‌گرفت<ref>اصطخری، مسالک و ممالک، ص۱۴.</ref>. | ||
نسخهٔ ۸ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۵۲
مقدمه
جنوب عربستان به علت خیر و برکتش، «یمن» نام گرفته است[۱]. این سرزمین از سرسبزترین و با برکت‌ترین مناطق شبه جزیره عربستان، به شمار آمده و از گذشته اقتصادی و اجتماعی بسیار درخشانی، برخوردار بوده است. در گذشته یمن کل جنوب عربستان را شامل می‌‌شد و عمان، حضرموت، مهره، شحر، عدن، صنعا و دیگر بخش‌های یمن را در بر می‌گرفت[۲].
حدود آن از سرین تا یلملم، از یلملم تا پشت طائف و از نجد یمن تا خلیج فارس در شرق عربستان می‌رسید[۳].[۴]
از زمان‌های قدیم بین کشورهای بزرگ آن زمان بر سر تصرف آن ناحیه جنگ و اختلاف بوده است... ملوک «سبأ» در یمن، دولتی تشکیل دادند که بیش از ششصد سال حکومت‌شان طول کشید و از آثار و اکتشافاتی که اواخر به دست آمده و اکنون در موزه‌های اروپا نمونه‌های آن موجود است، معلوم شد که مردم سبأ از عالی‌ترین تمدن‌ها برخوردار بوده‌اند[۵].[۶]
منابع
پانویس
- ↑ شوقی ضیف، عصر جاهلی، ص۲۶.
- ↑ اصطخری، مسالک و ممالک، ص۱۴.
- ↑ اصطخری، مسالک و ممالک، ص۱۴.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، وضعیت جغرافیایی و طبیعی، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۲، ص۳۷۳.
- ↑ محلاتی، تاریخ انبیاء، ص۵۴۹؛ و ر.ک: المیزان، ج۱۶، ص۵۶۹.
- ↑ فرزانه، محرم، اماکن جغرافیایی در قرآن، ص۳۲۸.