آیا رجعت اختیاری است؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{پرسش غیرنهایی}} {{جعبه اطلاعات پرسش | موضوع اصلی = مهدویت (پرسش)|بانک جامع...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
| تصویر = 7626626268.jpg | | تصویر = 7626626268.jpg | ||
| اندازه تصویر = 200px | | اندازه تصویر = 200px | ||
| | | مدخل بالاتر = [[مهدویت]] / [[ عصر پس از ظهور]] / [[رجعت]] | ||
| مدخل اصلی | | مدخل اصلی = [[ویژگیهای رجعت]] | ||
| | | مدخل وابسته = ؟ | ||
| پاسخدهنده =[[علی رضا رجالی تهرانی]] | | پاسخدهنده =[[علی رضا رجالی تهرانی]] | ||
| پاسخدهندگان = | | پاسخدهندگان = |
نسخهٔ ۲۴ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۵۶
آیا رجعت اختیاری است؟ | |
---|---|
موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
مدخل بالاتر | مهدویت / عصر پس از ظهور / رجعت |
مدخل اصلی | ویژگیهای رجعت |
مدخل وابسته | ؟ |
آیا رجعت اختیاری است؟ یکی از پرسشهای مرتبط به بحث مهدویت است که میتوان با عبارتهای متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤالهای مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارتهای دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
- حجت الاسلام و المسلمین علی رضا رجالی تهرانی، در کتاب «یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان» در اینباره گفته است:
- «روشن است که هر انسانی که برای انتقام و تنبیه رجعت میکند، هرگز به میل و اراده خود برنیگردند، بلکه به مصداق کافر به جهنم نمیرود، کشانکشان میبرند، آنها از روی اجبار به رجعت تن میدهند. ولی در مورد مؤمنین به نظر میرسد که اختیاری خواهد بود، نه اجباری. اگرچه هرگز ممکن نیست که برای مؤمنی رجعت پیشنهاد شود و او سرباز زند. چنانچه از یک حدیث استفاده میشود که در مورد مؤمنان رجعت اختیاری است. مفضّل بن عمر گوید: در خدمت امام صادق (ع) صحبت از حضرت مهدی(ع) شد و از افرادی که عاشقانه انتظار ظهورش را میکشند و پیش از نیل به چنین سعادتی از دنیا میروند، گفتگو شد، فرمود: هنگامی که حضرت مهدی(ع) قیام کند، مأمورین الهی در قبر با اشخاص مؤمن تماس میگیرند و به آنها میگویند: ای بنده خدا! مولایت ظهور کرده است، اگر میخواهی که به او بپیوندی آزاد هستی، و اگر بخواهی در نعمتهای الهی متنعّم بمانی باز هم آزاد هستی[۱]»[۲].
پرسشهای وابسته
منبعشناسی جامع مهدویت
پانویس
- ↑ بحار الانوار، علّامه مجلسی، ج ۵۳، ص ۹۲
- ↑ یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ص ۲۶۳.